ทะลที่รัก

มู่หลาน

เกลียวคลื่นม้วนตัวหลบซบพื้นทราย
เมฆน้อยลอยเรียงรายทั่วแผ่นฟ้า
ดาวระยิบเปล่งแสงระยับแข่งจันทรา
แสงส่องมาต้องพื้นดินถิ่นเคยนอน
จากมานานท้องทะเลที่เคยรัก
มีพื้นทรายให้พิงพักไม่ต่างหมอน
มีท้องฟ้าที่กว้างใหญ่ไว้หนุนนอน
ลมพัดเย็นคลายทุกร้อนพักผ่อนใจ
บทกลอนไทย
				
comments powered by Disqus
  • แนทตี้....^**^

    7 พฤศจิกายน 2545 18:18 น. - comment id 94219

    ^**^
         ^**^
               ^**^...นี่หล่ะน๊า..คือคุณค่าของทะเล..^**^
                     ..............สัมผัสได้เลย.............
               ^**^...............^___^....................^**^
    
    
    
  • โคลอน

    8 พฤศจิกายน 2545 07:34 น. - comment id 94304

    อ่านแล้วรู้สึกดีจัง
  • นักเดินทาง(Skeczys)

    8 พฤศจิกายน 2545 12:38 น. - comment id 94362

    ภาพสวยกลอนเพราะ ได้กลิ่นทะเลมาแต่ไกล อิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน