ดอกหญ้ากับดวงดารา

idaho

 เจ้าดอกหญ้าดอกน้อย
เฝ้าแหงนคอคอยมองดาวบนฟ้า
สูงสุดเกินเอื้อมหนอดวงดารา
กระพริบพาใจดอกหญ้าวับวาวตาม
ห่างไกลกันอีกทั้งความแตกต่าง
มีเพียงน้ำค้างยังเฝ้าไถ่ถาม
ลมรำเพยเชยมาเป็นนิยาม
เล่าตำนานถึงความต่างเพียงนิยาย
ดอกหญ้าเศร้าโน้มน้าวมองดูดิน
น้ำตารินใจร้าวแตกสลาย
ดอกหญ้าน้อยต้อยต่ำกลางดินทราย
อย่ามองหมายดวงดาราพร่างฟ้าพราว
ดาวก็เศร้ารู้ตัวเราไม่อาจคู่
และรับรู้สื่อถึงใจที่ปวดร้าว
อยากโอบกอดปลอบขวัญให้คลายเศร้า
ยามฟ้าหนาวสะเก็ดดาวคืนพื้นไพร
!!!!!!!!!!!!!!!!???????!!!!!!!!!!!!!!!!!!!				
comments powered by Disqus
  • รวีลับฟ้า

    20 กุมภาพันธ์ 2546 00:18 น. - comment id 109734

    โน้น....ดาวตกแล้ว  เธอเห็นไหม๊ดอกหญ้า..
    ฉันเห็นนะ....เสียงแววๆมาจากดอกอ้อ...
  • เรนเองค่ะ.. (lazy..ล๊อคอิน..เจ้าค่ะ....)

    20 กุมภาพันธ์ 2546 07:51 น. - comment id 109752

        ฉันขอเป็นดวงดาว..บนฟ้าไกล..
        ฉันจะได้.. หัวใจ..ของดอกหญ้า..
        ถ้าหากดอกหญ้า..นั้นชื่อไอซ์สส..
        ฉันขอ..ใกล้ๆ..หัวใจ..ของเธอ..
    
         อิอิอิ...
    
  • พุดพัดชา

    20 กุมภาพันธ์ 2546 09:19 น. - comment id 109754

    ดวงดาวดอกหญ้าพายุฝน
    แค่กมลคิดไปไยหวั่นไหว
    ไม่ว่าห่างต่างกันไกลแสนไกล
    ถึงอย่างไรอยู่คู่โลกคู่โศกตรม
    ทุกความฝันวันดีร้ายมากมายเรื่อง
    อย่าเปล่าเปลืองท้อแท้แม้ไม่สม
    มีดวงตามองโลกสวยลืมระทม
    ให้ใจห่มด้วยความดีโลกนี้งาม..
    
    สถาปนิกในดวงใจพุดพัดชาเส้นเลือดในสมองแตก..และเพิ่งผ่านพ้นวิกฤตพุดพัดชากำลังฟื้นฟูกำลังใจเคียงข้าง..แม้ใจจะอ้างว้างและหวั่นกลัว..แต่เราก็ต้องสร้างพลังใจหาญกล้าทายท้าเผชิญ..พายุสายฝน และลมแรงในบางช่วงชีวิต..
    
    
  • พุดพัดชา

    20 กุมภาพันธ์ 2546 09:23 น. - comment id 109756

    สิ้นแสงดาวพราวฟ้านำพาโชค
    โลกทั้งโลกเหลือโศกรอล้อหวั่นไหว
    คนชิดใกล้ในกมลกลางดวงใจ
    มาป่วยไปในวันนี้ที่ตรอมตรม..
    ขวัญเข้มแข็งแกร่งกล้าล้าโรยร่าง
    แก้มพราวพร่างด้วยน้ำตาพาขื่นขม
    โลกที่หวังวันข้างหน้าให้ท้าชม
    มาระทมแหลกยับทับถมใจ
    ในเงาดาวพราวฟ้าไยมืดมิด
    ไร้คู่คิดไร้ดวงตาสวรรค์ฝันหวั่นไหว
    สิ้นเมตตามาแรมร้างอ้างว้างใจ
    ขวัญไร้ใครในวันนี้ที่ฟ้าเมิน 
    
  • รหัสสมาชิก3898-น้ำ

    20 กุมภาพันธ์ 2546 17:45 น. - comment id 109844

    ดอกเอ๋ยดอกหญ้า......น่าสงสาร
    ยามฟ้าหนาวสะเก็ดดาวคืนพื้นไพร
    สงสัยว่ารักกันอย่างไร.............
    
    คงใช้...หัวใจกวี
    กลอนหวานกินใจจัง....
    
  • รักคุณคับ

    20 กุมภาพันธ์ 2546 18:31 น. - comment id 109857

    ^_^
  • ลูกเป็ดขี้เหร่

    20 กุมภาพันธ์ 2546 20:27 น. - comment id 109880

    ยังแต่งกลอนเก่งเหมือนเดิมเลยนะคะ
  • ร้อยกรอง

    20 กุมภาพันธ์ 2546 21:04 น. - comment id 109892

    ...ดอกหญ้าจ๋าอย่าหวั่นไหว
       เธอมีฉันอยู่เป็นเพื่อนคอยปลอบขวัญ
       เก็บความเศร้าความปวดร้าวนะดวงชีวัน
       ยังมีวันใหม่แสนสดใสให้ก้าวเดิน...
  • แนทตี้

    21 กุมภาพันธ์ 2546 13:24 น. - comment id 109971

    ^*^
      ^*^
           ^*^...........ฮือ ฮือ ดอกหญ้าจ๋าา......^*^
                        มานี่แนทตี้มาปลอบขวัญ
                    ดอกหญ้าเจ้าอย่าร้าวชีวาวัน
                 เจ้าอาสัญแล้วข้านั้นจะอยู่กับใคร
                       อ่ะนะ...จบจนได้ล่ะไอซ์
                              แนทตี้เก่งมะ
                             ไพเราะมาก..
                     จนอดแจมมะได้อะจ๊ะ อิอิ
             ^*^....................^___^..................^*^
    
    
  • ดาวสีหม่น

    21 กุมภาพันธ์ 2546 16:51 น. - comment id 109995

    ดอกหญ้าผู้น่าสงสาร อย่าเศร้าไปเลยนะ...
  • ราชิกา

    27 กุมภาพันธ์ 2546 18:52 น. - comment id 111028

    ดอกเอ๋ย..ดอกหญ้า
    เจ้าสูงค่า...ในสายตา  ของข้านี้
    ความสวยงาม   ธรรมชาติ  ดาษดื่นมี
    แพ้ความดี   ที่มีไว้  ให้คนชม...ฯ
    
    ดอกหญ้าสวยงาม..ด้วยความดีที่มีอยู่ในตัวเอง...
    
  idaho

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน