ก่อไฟผิงอิงแอบแนบผืนผ้า ห่อกายาคุ้มงอรอรุ่งสาง ลมราตรีปรี่เชือดเลือดไหลพราง โลมดวงใจให้อ้างว้างกลางแสงไฟ รอความรักจากคนที่มีเหลือเฟือ มาเอื้อเฟื้อให้คลายหนาวคราวจับไข้ รอเมตตาจากคนเมืองที่แสนไกล มาหยิบยื่นอุ่นไอให้หนาวคลาย วอนพระจันทร์ผันลมอย่าพรมนัก กายนี้จักร้าวแล้วแผ่วสลาย หนาวเหน็บเนื้อเรื้อร้างแทบวางวาย บอกพระพายโปรดสงสารอย่าราญกัน ขอให้มีชีวิตอีกสักหน่อย ให้สมหวังที่คอยรักในฝัน ได้พบแสงสุริยากล้าตะวัน อบใจให้สุขสันต์วันหนาวคลาย
พี่ดอกแก้ว 24 มิ.ย. 2546 20:05 น. - ID 35662 
746
6
0
25 มิถุนายน 2546 00:07 น. - comment id 149451
หนาวเนื้อห่มเนื้อไร้เนื้อห่ม หนาวลมห่มลมยิ่งหนาวสั่น สงสัยต้องจุดไฟผิง
25 มิถุนายน 2546 12:10 น. - comment id 149504
หนาวร้าวรานใจเด็กบนดอย ที่เฝ้าคอยผ้าห่มผืนใหญ่ เสื้อกันหนาวก็อยากได้เอาไปใช้ ไม่มีใครส่งไปให้สักตัว ขอร่วมทำลายความหนาวด้วยคนนะ
25 มิถุนายน 2546 14:27 น. - comment id 149553
อันหนาวเนื้อเสื้อคลุมยังคลายได้ แต่หนาวใจไร้ทางจะรักษา ใช้จิตข่มห่มใจแต่ไรมา ใครจะห่มใจข้าให้อิ่มเอม
25 มิถุนายน 2546 14:50 น. - comment id 149554
กลอนความรักความหวังเขียนได้หวานไม่รู้เบื่อเลยนิ แสงจันทร์เพ็ญ เด่นดาว วาวนภา ประจักตา กระต่าย หมายใจแหงน ราตรีนี้ สว่างแสง สกาวแดน หิ้งห้อยน้อย หมายแม้น ตามเดือนดวง คงรอแล้ว เงาจันทร์ ฝันของข้า หนาวชีวา ลมพัด ขัดหนาวหน่วง รวีสาง จ่างฟ้า หิ่งห้อยล่วง จำใจทวง ฝันฟ้า พาเดียวดาย อิอิ รอรักแบบกระต่ายหมายจันทร์
25 มิถุนายน 2546 17:42 น. - comment id 149575
จุดไฟผิงปิ้งเนื้อเผื่อบ้างนะ สักเดี๋ยวจะไปล้อมวงอยู่ตรงนั้น กินกันไปคุยกันไปรอบไฟควัน เหมือนอย่างวันออกค่ายไปอยู่ดอย.... @...บรรยากาศดีออกอย่างนี้ ...ไม่ต้องหาเครื่องห่มก็ได้..ผิงไฟก็ดีเหมือนกันนะ ..คุณฤกษ์
25 มิถุนายน 2546 17:46 น. - comment id 149577
เด็กบนดอย...คอยรักจากชาวเมือง ที่รุ่งเรืองแต่กาย...ใจไม่รู้ เด็กบนดอย..คอยฟังแต่คำครู ว่าจะมีคนเมืองผู้มีน้ำใจ มามอบของก่อกองไฟให้ไร้หนาว มีเสื้อขาวเสื้อสำลีมีมาให้ มีผ้าห่มมาแจกแลกดวงใจ แต่ที่จริง..ไม่มีใครมาเยี่ยมดอย @ขอบคุณมากค่ะ ..siri...พบกันอีกแล้ว ดีใจจัง..ไม่หนาวแล้ว
25 มิถุนายน 2546 17:50 น. - comment id 149579
จะให้ใครแบ่งใจไปห่มได้ ก็เพราะใจมีเพียงหนึ่งที่ซึ้งค่า ซึ้งในมิตรที่ชิดแนบแอบอุรา ขอเพียงส่งกระแสใจมาก็แล้วกัน @....ตอนนี้ขอส่งกำลังใจมาล่วงหน้าก่อนนะคะ... จะได้ไม่หนาวเกินไปนัก....นักเดินทาง..คนดี
25 มิถุนายน 2546 17:56 น. - comment id 149580
น้ำเอย...น้ำใจ.. หลั่งกมลดลให้ใจหายหนาว แม้นมีเพียงหิ้งห้อยด้อยแสงดาว แต่พรุ่งนี้..ตอนเช้า..ดาวจะมา ดาวอาทิตย์จะปิดพรางร้างความโศก ผู้ด้อยแสงไร้โชคในโลกหล้า ทุกทุกคนจะเหมือนกันใต้สุริยา คือมีเงาอวิชชามาล้อมกาย หากไร้ตนพ้นเงาในคราววัน ความทุกข์พลันก็จะเหือดแห้งสลาย จะสบสุขไร้ตนไร้กลกาย พบจุดหมายไม่พึ่งแสงแห่งจันทรา @..สวัสดีค่ะ.น้ำใจ...ที่นำความอบอุ่นใจมาทำลายความหนาว ....ดีใจที่ได้พบกันในวันนี้
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
