ครั้งหนึ่ง คราวนั้น... ตลาดน้ำ ตลิ่งชัน ในวันเสาร์ ที่ที่ความเหนื่อยทั้งหลาย ได้บรรเทา ทุกภาระ ได้ปัดเป่า และเบาบาง พ่อค้า แม่ขาย กับข้าวของที่เรียงรายหลากหลายอย่าง ของกิน ของใช้ ตลอดทาง รอยยิ้มแจ่มกระจ่าง ตลอดคลอง แพน้อยริมน้ำ อาหารรสอร่อยล้ำ ก็ขายคล่อง เรือพายเรือแจว มาจับจอง ให้ลิ้มลอง ให้จับจ่าย อีกหลายจาน สองฟาก สองฝั่ง... หลายชีวิตนอน-นั่ง อยู่หน้าบ้าน ระเบียง...เฉลียง....นอกชาน สายตาประสาน ผู้ผ่านทาง ไม้ผล ไม้ใบ ไหวระย้า แผ่กิ่งสาขา...ขนาบข้าง ดอกเจ้าหอมระรินกลิ่นจางจาง ชื่นใจ...ไม่อยากห่าง สองข้างคลอง เด็กน้อย กระโดดน้ำ ลีลา ผุด ว่าย ดำ ไม่มีสอง เกิดและโต มากับน้ำย่อมช่ำชอง ในครรลอง ในวิถี...ชีวิตชีวา เรือแล่น เราล่อง เที่ยวท่องสัมผัส คุณค่า ดื่มด่ำความงาม....อัน ธรรมดา ประทับตา เกิดพร้อมกับ ประทับใจ ตกบ่าย ใกล้เย็น เดินเล่น พร้อมสัญญา...จะมาใหม่ ตลิ่งชัน ฝั่งธน วิถีไทย ไม่ไกลเลย ไม่ไกล ระยะทาง ไม่ไกลในการเยี่ยมเยือน ไม่ไกล ไม่เลือน ไม่ห่าง ความสุข-ความฝัน-การเดินทาง อยู่ใกล้ใกล้ แค่ข้างข้าง... สองฝั่งคลอง
จันทร์เพ็ญ จันทนา 12 ม.ค. 2547 14:39 น. - ID 44437 
1448
4
0
12 มกราคม 2547 15:15 น. - comment id 201531
ชอบรูปที่คุณจันทร์เพ็ญ..โพส พร้อมกลอนเป็นที่ซู้ดดดดด..เหมือนกัน อิอิ
12 มกราคม 2547 16:48 น. - comment id 201589
สองฝั่งคลองมีมนต์ให้ตรึงจิต เพราะครับเพราะ
12 มกราคม 2547 22:51 น. - comment id 201800
กลอนไพเราะมากมาก เลยอยากจะอ่านบ่อยบ่อย ฉะนั้นขอเถอะคนดีอย่ามีผลงานน้อย โปรดแต่งเป็นร้อยร้อยฉันจะได้อ่านบ่อยบ่อยนะคนดี *-*ชอบกลอนบทนี้มากเลยค่ะ อ่านแล้วเป็นอะไรที่ลงตัวดีจัง ชอบมากที่ซู๊ดดดดดดดดดเลยค่ะ*-*
11 กรกฎาคม 2547 10:04 น. - comment id 283177
มาอยู่กรุงกรงหลาปีแล้ว แต่ไม่เคยได้ไปชมตลาดน้ำฯซะที... อยากไปแล้วซิ.... แทน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
