..๏ งามสายหยุด

อัลมิตรา

..๏ หอมดอกสายหยุดย้ำ...............ความหอม
หอมบ่หน่ายหมายดอม................เด็ดได้
หมายใจใคร่ทะนุถนอม...............เชยชื่น-  ชมแฮ
สายบ่หน่ายลูบไล้........................กลีบซ้อนแซมสวย ฯ
..๏ ดอกงามยามพรุ่งพร้อม............ผลิบาน
หอมกรุ่นกลิ่นเนิ่นนาน................ตราบเช้า
มวลหมู่ภู่ผึ้งปาน..........................หมายล่วง-  เกินเฮย
คงต่างมุ่งใฝ่เฝ้า............................เพื่อได้เชยชม ฯ
..๏ สายเอยสายหยุดสิ้น...............หอมยาม-  สายนา
กลิ่นจืดจางอย่างนาม...................ชื่อเจ้า
คงเป็นเช่นนิยาม........................ธรรมชาติ
หอมมิอาจคงเค้า..........................กลิ่นคลุ้งยามสาย ฯ
 ..๏ เปรียบความหอมแห่งเนื้อ.......นวลสงวน
สายบ่ายยิ่งเชิญชวน....................ชิดเชื้อ
แม้เหินห่างยังหวน......................คะนึงกลิ่น-  กายแม่
หอมบ่จางกลิ่นเนื้อ......................แห่งน้องอรอนงค์ ฯ
..๏ เช้าสายบ่ายค่ำแล้ว..................ราตรี
หอมกรุ่นยิ่งยินดี..........................มากแล้	
ดั่งความรักไมตรี...........................แม่ยุ-  วดีเฮย
คงมิตรภาพมั่นแท้.........................บ่สิ้นสิเนหา ๚ะ๛