ริ้วรอยทราย

พี่ดอกแก้ว

คลื่นทะเลเพพัดลัดเลาะทราย 
วาดลวดลายความแท้ว่าแปรผัน 
กระแสลมโหมพามาพบกัน 
ณ ฝั่งนั้นพลันพรากจากรอยทราย 
เมื่อยามรักคลื่นทักกระทบฝั่ง 
ที่พร้อมพรั่งเสียงเสนาะเพราะเหลือหลาย 
น้ำทะเลสีฟ้าดูพร่าพราย 
เหมือนดังร่ายมนต์ลวงบ่วงทะเล 
แต่ไม่นานหวานคลายสลายห่วง 
คลื่นละล่วงเลยลับกลับหักเห 
ทิ้งผืนทรายกับลายที่ปนเป 
ใจซัดเซแยกทางร้างคนคอย 
กี่หาดทรายก็คล้ายกันเช่นนี้ 
เหมือนใจที่รักริดปลิดร่วงผล็อย 
คลื่นกระทบสบหาดสาดริ้วรอย 
เพียงนิดน้อยเวลาพาร่วงโรย 
ขณะหนึ่งอาจซึ้งคลึงเคล้าคลื่น 
อีกขณะอาจสะอื้นจนใจโหย 
เหลือขยะคลุมทรายไร้ผู้โกย 
ต้องโอดโอยเพราะพิษที่ติดใจ 
				
comments powered by Disqus
  • ผู้หญิงไร้เงา

    1 พฤศจิกายน 2547 10:01 น. - comment id 361387

    เคยก่อร่างสร้างภูเขาเท่าเหล่ากา
    ในดินแดนหรรษาพาสุขสันต์
    ในรอยทรายยามโดยคลื่นสลายพลัน
    ไม่เคยทันเหมือนเก่าคือเปล่าดาย
    
    *-*กลอนไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ  คิดถึงจังเลยค่ะ  พอได้อ่านงานนี้คิดถึงต่อไปเที่ยวเขาค้อจัง  ขออนุญาตเล่าหน่อย อิอิ ตอนนั้น  เราสี่สาวนอนที่เขาค้อ  อากาศเย็นมาก  ได้ยินเสียงลมชัดเจน  แต่เรากลับรู้สึกเหมือนได้ยินเสียงคลื่นกันเลย เป็นบรรยายที่สวยงามมากๆๆๆๆๆเลย  อยากให้พี่ดอกแก้วไปด้วยกันจัง*-*
  • ผลิใบสู่วัยกล้า

    1 พฤศจิกายน 2547 10:26 น. - comment id 361410

    มานั่งพิจารณาทรายด้วยคน
    
    
  • เมกกะ

    1 พฤศจิกายน 2547 10:27 น. - comment id 361412

    เพียงลมพัดผ่านมายังนึกถึง
    ยังคำนึงตรึงจิตคิดห่วงหวง
    ความรักเก่าที่เข้ามาดังลมลวง
    แค่ตักตวงห้วงแห่งสุขแต่ทุกข์นาน 
    
    
    
    +-*-+  +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+  +-*-+
    
  • เพราะรัก

    1 พฤศจิกายน 2547 10:48 น. - comment id 361429

    เกลี่ยวคลื่นซัดผ่านซึมผื่นทราย
    เปลี่ยบเหมือนมรสุมวิ่งผ่านชีวิต
    เหมือนสิ่งดีร้ายผ่านข้ามาทับถม
    ที่ผ่านเข้ามาทั้งมากน้อยใต่ละวัน
    
    เกี่ยวไรเนี่ยคิกๆๆๆๆๆไปแล้วค๊าคิดถึงเสมอค่ะ
    พี่ดอกแก้วจ๋ำ
  • ชะเอม

    1 พฤศจิกายน 2547 12:01 น. - comment id 361456

    เป็นสัจธรรมใช้ไหมคะพี่ดอกแก้ว
    มีพบกันก็ต้องมีพรากจากกัน
    มีความสุขแล้วก็กลายเป็นความทุกข์เพราะความสุขหมดไป
    ได้ความสวยงามของธรรมชาติและแง่คิดที่ดีมากค่ะพี่
  • extreme life

    1 พฤศจิกายน 2547 12:31 น. - comment id 361471

    เห็นขยะบนหาดทรายอายฝรั่ง ^o^
  • นางฟ้าซาตาน

    1 พฤศจิกายน 2547 13:10 น. - comment id 361499

    
    และทุกครั้งที่รอยหายไป..คลื่นจะคืนเม็ดทรายกลับลงสู่ทะเลค่ะ
    
    คิดถึงพี่ดอกแก้วนะคะ
    
    
    
  • ใจปลายทาง

    1 พฤศจิกายน 2547 15:13 น. - comment id 361613

    เห็นจริงอย่างที่พี่บอกค่ะ
  • magic

    1 พฤศจิกายน 2547 15:18 น. - comment id 361621

    น้ำทะเล..ที่ซัด..รอยผืนทราย
    แม้จะดู..จางหาย..มองไม่เห็น
    แต่ยังคง..รอยจำ..ช้ำที่เป็น
    ดั่งรอยเด่น..ยากล้าง..ให้ห่างใจ
    ................................................
    
  • สาวดำ-รำพัน

    1 พฤศจิกายน 2547 15:25 น. - comment id 361633

    ม่ายมีกลอนมาฝากเหมือนกะ
    หลายๆ ท่านนะคะ
    แต่อุ๊..มาทักทายด้วยใจคิดถึงค่ะ
    กลอนเพราะเหมือนเดิมนะคะ
    แต่วันนี้จาออกไปในแนวขมขื่น อ่ะค่ะ..จิจิ
    คิดถึงนะคะ พี่ดอกแก้ว
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 18:48 น. - comment id 361773

    @...ผู้หญิงไร้เงา...
    
    วิมานทรายทลายความใฝ่ฝัน
    ผ่านคืนวันน้ำเซาะเลาะสลาย
    ความเสื่อมสิ้นลบซากฝากรอยทราย
    หากไม่คลายยังติดข้องต้องหมองตรม
    
    สวัสดีค่ะน้องตูน ...ไปเที่ยวภูเขาแต่กลับคิดถึงทะเล ...อย่างนี้ก็ถือว่าเป็นกำไรได้สิคะ...
    หากมีโอกาสแล้วพี่ดอกแก้วจะขอร่วมทางขบวนทัวร์สาวๆสักครั้งนะคะ
    แต่ช่วงนี้คงไม่บ่อยนักที่จะเข้ามา เพราะมีภารกิจมากทั้งงานที่รับผิดชอบ และการเตรียมรักษาสุขภาพ ...
    
    ขอบคุณมานะคะที่นึกถึงพี่ดอกแก้ว..ไว้แข็งแรงดีแล้วจะติดตามไปให้ดูแลค่ะน้องตูน
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 18:55 น. - comment id 361784

    @...น้องไก่ ผลิใบสู่วัยกล้า...
    
    กลอนบทนี้อาจสวนทางกับเรื่องราวของความรักที่ไม่พรากจากกันของทรายกับทะเลกับคลื่น..ที่หลายคนอาจไม่เห็นพ้องด้วย
    
    แต่พี่ดอกแก้วชี้ไปที่ประเด็นของการเกิดขึ้น-การมีอยู่-การสิ้นไปของสภาพธรรม เช่น คลื่น
    ที่เกิดเพียงชั่วขณะแล้วก็สลายไป ...
    แต่ที่เราเห็นว่ามีอยู่ ก็เพราะมีการเกิดขึ้นอย่างต่อเนื่อง เป็นระลอก...แต่ก็ไม่ใช่คลื่นลูกเดียวกัน
    
    ...คลื่นลูกเก่าสิ้นไปแล้วจึงเกิดคลื่นลูกใหม่ตามมา...เป็นสภาพที่ชัดเจนถึงความไม่จีรัง..แม้เรื่องราวของความรัก ความผูกพัน ในฐานะต่างๆก็เช่นกัน ..ที่มีเกิดขึ้นเพียงขณะๆ แต่อาศัยความถี่จึงดูเหมือนรักกันยืนยาว...แต่ความจริงแล้วเป็นการทำงานของจิตที่มารับอารมณ์ในบางขณะเท่านั้นเอง...
    
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมาพิจารณาทรายกับพี่ดอกแก้ว
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 18:59 น. - comment id 361789

    @...เมกกะ...
    
    เพียงชั่วคราวราวพริบตาคราสุขใจ
    และจิตนั้นดับไปใช่ค้างฝัน
    เปลี่ยนไปรับอารมณ์อีกร้อยพัน
    แล้วอาจหันมาพบสบสุขใจ
    
    ผู้ชายอารมณ์ดี..ขอบคุณที่แวะมาให้กำลังใจเสมอนะคะ...ใช่ค่ะ แค่ตักตวงห้วงแห่งสุขแต่ทุกข์นาน...
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:04 น. - comment id 361793

    @...น้องหมูหวาน เพราะรัก...
    
    ที่ผืนทรายมีมากมายนอกจากน้ำ
    แต่ละยามเปลี่ยนไปให้พบเห็น
    มิมีใดแน่แท้สักประเด็น
    เดี๋ยวก็เห็นขยะปะผืนทราย
    
    สวัสดีค่ะน้องหมูหวาน..
    พี่ดอกแก้วขอบอกว่า สิ่งที่น้องหมูหวานเขียนนั้นเกี่ยวกับเนื้อหาอีกประการหนึ่งที่พี่ดอกแก้วต้องการจะสื่อเช่นกันค่ะ...ขอบคุณที่แวะมาเยี่ยมนะคะ 
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:14 น. - comment id 361799

    @...ชะเอม...
    
    เป็นฉากใหญ่ของใจทุกทุกดวง
    คนทั้งปวงเป็นเช่นนี้ที่จริงแท้
    คือจิตใจย่อมเปลี่ยนไปและปรวนแปร
    จึงต้องแก้ที่ฝึกใจให้รู้จริง
    
    สวัสดีค่ะน้องชะเอม...
    ขอบคุณในความคิดเห็นนะคะ ...จริงอย่างที่น้องชะเอมเข้าใจค่ะ
    เพราะสภาพของจิตนั้นมีลักษณะที่แท้คือ ไตรลักษณ์...เมื่อเกิดขึ้นรับอารมณ์แล้วก็ต้องดับไป ..แล้วก็เกิดจิตดวงใหม่ขึ้นมารับอารมณ์อีก ที่อาจจะเป็นอารมณ์เดิมหรือมิใช่อารมณ์เดิม
    
    เช่น เห็นคลื่นกระทบหาดทรายเป็นระลอกอยู่ดีๆ ..อีกขณะหนึ่งก็เหลือบไปเห็นขยะที่ลอยตามติมมา ..อีกขณะหนึ่งก็อาจนึกไปถึงว่าคนไม่น่าทิ้งขญะลงไปในน้ำ ..แล้วก็อาจกลับมาที่การเห็นคลื่นกระทบหาดอีกครั้งก็ได้...ในช่วงเวลาไม่ถึงหนึ่งนาทีมีการรับรู้เกิดขึ้นมากมายในอารมณ์ต่างๆ ....หากเข้าใจได้อย่างนี้ ความรู้สึกยึดติดก็จะคลายลงได้ ความเป็นตัวตนก็จะน้อยลงค่ะ
    
    หากสนใจศึกษาเรื่องเหล่านี้ขอเชิญแวะไปที่บ้านพี่ดอกแก้วนะคะน้องชะเอม
    
    ขอบคุณที่แวะมาศึกษาความจริงของชีวิตกันนะคะ
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:26 น. - comment id 361805

    @...extreme life...
    
    เห็นขยะบนหาดทรายอายฝรั่ง
    ความคลุ้มคลั่งของใจใช่มีค่า
    ขยะล้นภายนอกไม่งามตา
    ขยะในยิ่งนำพาให้หมดงาม
    
    หากภายในไม่งามแล้ว ...ภายนอกยิ่งปราศจากความงดงามค่ะ
    เหมือนคนที่มักง่ายทั้งหลาย ..ทิ้งขยะในที่สาธารณะอย่างไม่คำนึงถึงความสะอาด...
    ยิ่งนานคนเช่นนี้ก็ยิ่งมีมาก ..
    
    ขอบคุณที่แวะมานะคะ
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:28 น. - comment id 361807

    @...น้องนางฟ้า...
    
    สิ่งที่หายไปนี้
    บอกว่ามีความเปลี่ยนแปร
    ความยั่งยืนที่แน่แท้
    คือความแปรที่เปลี่ยนไป
    
    ...ขอบคุณในคำไพเราะและความคิดถึงนะคะ...
    
  • ชัยชนะ

    1 พฤศจิกายน 2547 19:31 น. - comment id 361808

    น้ำเซาะเจาะผืนทราย
    ที่เรียงรายให้ช้ำชอก
    วันคืนคลื่นกระฉอก
    ให้ถลอกเป็นเรื้อรัง
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:34 น. - comment id 361811

    @...น้องอ้อม ใจปลายทาง...
    
    หากเห็นความเชื่อมต่อที่ก่อภาพ
    จะซึมซาบสุขใจไม่หมองศรี
    เพราะรับรู้กับความจริงของชีวี
    จะไม่ตรมฤดีจนเนิ่นนาน
    
    สวัสดีค่ะน้องอ้อม...
    เรื่องของความจริงเหล่านี้เป็นเรื่องที่ต้องอาศัยความสังเกต...และก็วางใจให้สงบในการค้นพบนั้นค่ะ
    แล้วความสุขก็จะเกิดขึ้นได้ง่าย
    ขอบคุณมากนะคะที่แวะมา
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:38 น. - comment id 361813

    @...magic...
    
    แรงคลื่นซัดจัดเม็ดทรายให้ต่างที่
    คลื่นคราวนี้ซัดไปทางอย่างแรงส่ง
    คลื่นอีกลูกซัดทรายไปทางตรง
    ลูกต่อไปอาจส่งทางต่างกัน
    
    แม้หลายคนจะบอกว่าคลื่นก็ยังคงซัดทรายเหมือนเดิม
    แต่ความไม่เหมือนเดิมก็คือตำแหน่งของเม็ดทรายแต่ละเม็ดที่มีการเปลี่ยนแปลง
    
    ขอบคุณที่แวะมามองทรายกับพี่ดอกแก้วนะคะ magic
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:44 น. - comment id 361816

    @...น้องอุ๊ สาวดำคนน่ารัก...
    
    ทุกเหตุการณ์ในชีวีนี้เปรียบคลื่น
    ความเริงรื่น ความเศร้า ที่เราเห็น
    เหมือนคลื่นซัดหาดทรายให้กระเซ็น
    มิใช่เป็นความคงมั่นนิรันดร
    
    ขอบคุณนะคะน้องอุ๊..ที่แวะมาทักทาย
    เรื่องราวในชีวิตก็เหมือนคลื่นน่ะค่ะ
    มีมาแล้วก็จางหาย สลับกันไปทั้งความทุกข์และสุข...
    วันนี้อาจเศร้าไปนิด ...ไว้คราวหน้ามาอ่านอีกนะคะ
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 19:49 น. - comment id 361818

    @...ชัยชนะ...
    
    น้ำเซาะทรายเป็นลวดลายที่แตกต่าง
    แล้วกลับจางด้วยคลื่นใหม่ไล่โถมถา
    ชีวิตคนมีเปลี่ยนแปลงทุกเวลา
    และผ่านมาต่างมีรอยไม่น้อยเลย
    
    สวัสดีค่ะน้องชัย...ต่อไปพี่ดอกแก้วคงไม่มีโอกาสที่จะเข้ามาบ่อยๆแล้วนะคะ 
    เพราะต้องจัดการกับภาระหลายๆอย่าง...โดยเฉพาะงานของมูลนิธิ
    
    ขอบคุณที่แวะมาเป็นกำลังใจเสมอนะคะน้องชายที่น่ารักเสมอ
    
    
    
  • คนเมืองลิง อุลังอุตัง

    1 พฤศจิกายน 2547 19:58 น. - comment id 361825

    ^_^ หวัดดีค่ะพี่ดอกแก้ว มีแฟนคลับเยอะจังเลยนะคะคนเมืองลิงคิดกลอนไม่ได้เลยค่ะ ตอนนี้สมองไม่แล่นค่ะ ต้องไปทะเลอีกสักรอบมังคะ อิอิ
  • พี่ดอกแก้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 20:18 น. - comment id 361855

    @...คนเมืองลิง ...
    
    บทกวีจากชีวิตที่คิดย้อน
    กลั่นเป็นกลอนฝากไว้ให้ศึกษา
    เพื่อเป็นทางสร้างสุขแก่ชีวา
    และเป็นฉากทัศนาในทางธรรม
    
    นั่นแน่ ...มีความสุขกับการตะลอนทัวร์มากเกินไปหรือเปล่าคะ เลยเขียนงานไม่ออก..เพราะอิ่มอืดอยู่กับความสุข...ถ้าขืนมาทั่วร์ทะเลอีกพี่ดอกแก้วก็คงได้เห็นข้ออ้างใหม่อีกแหงๆ...
    
    อย่างไรก็ตามวันที่ 9 ที่จะถึงนี้ขอให้คนเมืองลิงโชคดีนะคะ ...ในทุกสิ่งที่ปรารถนา..รวมทั้งการเดินทางไป-กลับอย่างปลอดภัยด้วยค่ะ
    
    
  • คนเมืองลิง

    1 พฤศจิกายน 2547 21:31 น. - comment id 361883

    ^_^ พี่ดอกแก้วนี่น่ารักจริงๆค่ะที่จำวันสำคัญได้ขอบคุณมากค่ะสำหรับคำอวยพร สวัสดีนะคะ
  • เพียงพลิ้ว

    1 พฤศจิกายน 2547 23:05 น. - comment id 361985

    สวัสดีค่ะพี่ดอกแก้ว
    กานต์ไม่ขอบเล่นน้ำทะเลค่ะ แต่กานต์ชอบเล่นบนหาดทรายมากกว่าค่ะ นอนในหลุมทราย ก่อกองทราย แต่สุดท้ายทรายก็หายไปกับทะเล น่าเสียดายมากค่ะได้แต่นั่งมองยามคลื่นพังปราสาทของตัวเอง
    
    มาอ่านงานงามของพี่สาวค่ะ เป็นกำลังใจให้พี่สาวทุกอย่างนะคะ คิดถึงค่ะ
  • ..สีน้ำฟ้า..

    2 พฤศจิกายน 2547 02:54 น. - comment id 362068

    ราตรีสวัสดิ์ค่ะ
  • พี่ดอกแก้ว

    2 พฤศจิกายน 2547 16:04 น. - comment id 362317

    @...คนเมืองลิง...
    
    อุตส่าห์แวะเวียนกลับมาอ่าน..ขอบคุณเช่นกันค่ะน้อง
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 พฤศจิกายน 2547 16:10 น. - comment id 362321

    @...น้องกานต์ เพียงพลิ้ว...
    
    ก่อกองทรายวุ่นวายกับการแต่ง
    ออกแบบแปลงเปลี่ยนไปให้หรรษา
    อาจถูกคลื่นซัดไปในธารา
    แต่กอบกู้ขึ้นมาไม่ยากเลย
    
    ขอบคุณมากนะคะน้องกานต์ 
    ดึกแล้วก็ยังอุตส่าห์แวะเข้ามา
    ขอให้มีความสุขใจกับการอ่านนะคะ
    ..บางที่ปราสาททรายที่ไม่สวย ถูกคลื่นซัดไปก็ดีนะคะ
    จะได้ก่อกองใหม่ให้สวยๆไงคะน้องกานต์
    
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    2 พฤศจิกายน 2547 16:12 น. - comment id 362323

    @...น้องแจม...
    
    ทั้งๆที่ไม่สันทัดกับความเข้าใจในแนวนี้..
    ก็ยังอุตส่าห์เข้ามาอ่านเป็นเพื่อน
    ขอบคุณมากนะคะน้องแจม....
    
  • เทรดสโตน

    4 พฤศจิกายน 2547 13:26 น. - comment id 363620

    เกลียวคลื่นแรกแตกซ่านผ่านทรายขาว
    ทิ้งเรื่องราวเป็นริ้วรอยให้คอยเห็น
    ให้รับรู้ความจริงดั่งที่เป็น
    คลื่นซัดเซ็นเป็นบทเรียนที่เปลี่ยนไป.....
    
    
  • พี่ดอกแก้ว

    4 พฤศจิกายน 2547 23:07 น. - comment id 364058

    @...เทรดสโตน ...
    
    ริ้งรอยทรายลวดลายไม่เคยซ้ำ
    บอกลำนำชีวีที่สืบสาย
    แต่ละคลื่นครืนโครมโถมทลาย
    บอกลวดลายวิบากที่หลากมา
    
    ขอบคุณมากค่ะ เทรดสโตน ...
    ยินดีที่ได้รู้จักนะคะ
  • คามสายฟ้า

    11 กุมภาพันธ์ 2548 23:18 น. - comment id 414023

    ชอบจริงๆ ลีลาชีวิตแต่ละท่านมันน่าขันเสียจริงๆ
    เราก็นึกว่าเราแย่ไหนๆมีคนอื่นแย่ยิ่งกว่าเรา
    เจอวิบากปัญหาสารพันต้องฝ่าฟันสู่เส้นทางฝันบ้างล้มบ้างเจ็บนานาพรรณแต่ก้อแค่นั้นแหละชีวิตวันนี้ยังไม่สายรีบตื่นรีบขนขวนเส้นทางเกวียนยังอีกนานหากเมื่อไหร่โคผู้ลากไม่หยุดเดินจะเพียรชอบเพียรชังกันไปใยเมื่อสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรติดมือมีเพียงแต่ต้นทุนบุญกุศลที่คอยสร้างคอยบำรุงทุกคืนวันคงสักวันมันต้องเป็นวันของเรา
  • คามสายฟ้า

    11 กุมภาพันธ์ 2548 23:19 น. - comment id 414024

    ชอบจริงๆ ลีลาชีวิตแต่ละท่านมันน่าขันเสียจริงๆ
    เราก็นึกว่าเราแย่ไหนๆมีคนอื่นแย่ยิ่งกว่าเรา
    เจอวิบากปัญหาสารพันต้องฝ่าฟันสู่เส้นทางฝันบ้างล้มบ้างเจ็บนานาพรรณแต่ก้อแค่นั้นแหละชีวิตวันนี้ยังไม่สายรีบตื่นรีบขนขวนเส้นทางเกวียนยังอีกนานหากเมื่อไหร่โคผู้ลากไม่หยุดเดินจะเพียรชอบเพียรชังกันไปใยเมื่อสุดท้ายก็ไม่ได้อะไรติดมือมีเพียงแต่ต้นทุนบุญกุศลที่คอยสร้างคอยบำรุงทุกคืนวันคงสักวันมันต้องเป็นวันของเรา

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน