..๏ เกล็ดแก้วแววใส........วาววับจับใจ..............ควรให้ใฝ่ปอง จากห้วงสรวงสวรรค์........อัศจรรย์เรืองรอง.......บริสุทธิ์ผุดผ่อง ถ้วนท้องธรณี ..๏ ปรากฏหยดหยาด......หลากลักษณ์ล้ำพิลาส....ดื่นดาษปฐพี บ้างเกาะกิ่งใบ................แมกไม้มากมี...............ถ้วนทุกถิ่นที่ ตราบระวีรุ่งพลัน ..๏ เกล็ดผ่องแพรวพราย....งามล้วนชวนหมาย......ท้าทายสุริยัน บังเกิดแสงสี......................ลักษมีครบครัน...........บรรเจิดเฉิดฉัน ลดหลั่นเรียงราย ..๏ ปานเพ็ชรเม็ดพลอย....มากมายใหญ่น้อย........หยดย้อยหยาดกลาย ต้องแสงสุริยา.................แปลกตาพรรณราย..........รูปลักษณ์หลากหลาย จึ่งละลายกลายทรง ฯ ..๏ ดังเกล็ดแก้วแววใสจับใจนัก หลากรูปลักษณ์ล้วนงามนำสุขสันต์ พร่างพิสุทธิ์เรืองรองผ่องแพรวพรรณ ฤๅวิศวกรรมันบันดาลมา จากโลกหล้าสุราลัยอำไพภพ ล้วนบรรจบงดงามล้ำนักหนา บริสุทธิ์ผุดผ่องยังต้องตา ให้ปรีดาเกษมสันต์เกินบรรยาย เกล็ดปรากฏหยดหยาดพิลาสล้ำ ปฏิมากรรมธรรมชาติเกินคาดหมาย บ้างวาววับหลบเร้นเช่นมากมาย บ้างแพรวพรายราวเพ็ชรเกล็ดมณี โอ้แรงฤทธิ์วิษณุกรรมนำรังสรรค์ ยังอัศจรรย์ความงามล้ำหลากสี แต่งแต้มพันธุ์พฤกษาทั่วปฐพี ตราบระวีจรัสฉายจึ่งกลายทรง ๚ะ๛
อัลมิตรา 8 พ.ย. 2547 22:56 น. - ID 65163 
2984
19
0
8 พฤศจิกายน 2547 23:14 น. - comment id 366477
ไพเราะมากๆๆๆๆๆๆๆๆๆเลยค่ะ อยากแต่งแบบนี้บ้างจัง แต่แต่งไม่เป็นเลย ชื่นชมในผลงานเสมอนะค่ะ ราตรีสวัสดิ์ด้วยค่ะ
8 พฤศจิกายน 2547 23:25 น. - comment id 366487
หยาดเพรชจากฟ้ามาปรากฏ ช่างงาดงดจับใจเหมือนในฝัน พิลาสนักเกินเอ่ยเป็นถ้อยคำ ดั่งสวรรค์สรรสร้างพร่างแพรวพราย / / / / / / / เก่งจังอยากแต่งอย่างนี้ได้บ้างจังทำไงดีเนี้ย โอ้ย เก่งไม่บันยะบันยัง เก่งสุดๆ โอ้แม่เจ้า โอ้แม่พระอุมา โอ้ ราม โอ้ นาร้าย นาราย เก่งจริงนะ ปล.เรียนแบบ ผู้หญิงไร้เงา แต่ชมอย่างจริงฉนะ
8 พฤศจิกายน 2547 23:34 น. - comment id 366492
. เอ ใช่กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ห่อกลอนไหมนะ ไพเราะมากนะคุณอัลมิตรา............... หยาดน้ำฟ้าวาวประกาย แม้เพียงชั่วยามก่อนแรงแสงสุรีย์ ก็แวววับจับใจไม่น้อยนะ .
8 พฤศจิกายน 2547 23:38 น. - comment id 366495
กาพย์นี่ ห่ออะไรได้ตั้งหลายอย่างน่ะครับ เขียนชมความงามเหมือนอยู่ในถ้ำเลย พราวสว่างพร่างแพร้ว ดุจเก็จแก้วเงาแวววับ ตะวันฉายแสงจับ ระยิบระยับงามตา พระพรหมเนรมิต ยามเพ่งพิศวิจิตรหนา งานศิลป์เหล่าเทวา ช่างล้ำค่าหาใดปาน @@@@@@@@@@@
8 พฤศจิกายน 2547 23:39 น. - comment id 366496
เยี่ยมมาก ยังสุดยอดฝีมือเหมือนเดิมครับ ฮิๆๆๆ หยาดน้ำตาอ่ะ เมกชอบ หยาดน้ำค้าง หยดใส แต้มใบหญ้า คล้ายเกล็ดแก้ว แววตา ยามฟ้าสาย อรุณรุ่ง แสงสีทอง ส่องประกาย ดุจดาวราย พรายพริบ ระยิบตา +-*-+ +-*-+-*-+ปู๊ชายอารมดี๊ดี+-*-+-*-+ +-*-+
8 พฤศจิกายน 2547 23:42 น. - comment id 366497
หน้าส่วนตัว
งามๆยิ่งนัก เกล็ดหยาดน้ำค้างช่างมีคุณค่ากระไรนี่เมื่อมาอยู่ในมือยอดหญิงเช่นนี้
แก้วประเสริฐ.
9 พฤศจิกายน 2547 00:06 น. - comment id 366510
เพราะมากเลยค่ะพี่จ๋า แวะมาทักทายนะคะ ฝันดีนะคะ คิดถึงค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 00:10 น. - comment id 366516
๏ฟ้าประธานเกร็ดแก้ว...........จากฟ้า ก่อนอรุณส่องหล้า.................สู่พื้น งดงามยิ่งบ่ว้า....................เปรียบดั่ง ทิพย์เฮย หยาดหยดรินให้ชื้น...........ทั่วหล้าสุขเกษม๚๛
9 พฤศจิกายน 2547 00:15 น. - comment id 366521
ครรลองน้ำค้าง เจ้าชื่นอยู่ในนามความอ้างว้าง อยู่ท่ามกลางแสงสรรค์แห่งจันทร์ฉาย ขับลำนำบอกกล่าวกล่อมดาวราย สู่ย่ำค่ำพฤกษ์พรายแห่งราตรี รอคอยห้วงเวลาพฤกษาหลับ นวลระยับศศิธรสะท้อนสี มารินสายพรายพรูสู่วารี ปลุกดอกไม้สวัสดีแก่ค่ำคืน เจ้าพรมพรำอยู่ในเถื่อนไพรป่า เจ้าเริงร่าเที่ยวล่องท้องนาผืน ฝากรอยรักสลักใจในลมครืน ไปกลบเสียงสะอื้นเหล่าเรไร คือหมายเหตุแห่งพันธุ์และฤดู ยืนหยัดอยู่เที่ยงตรงอสงไขย คอยบอกกล่าวราวเรื่องของเมืองไพร แล้วจากไปเมื่อวันพรุ่งมารุ่งราง เจ้าอ่อนไหวบอบบางกลางอุษา สิ้นกายาเหือดเหงื่อเมื่อแสงสาง ทิ้งรอยชื้นปื้นเขียวเรียวริมทาง บนใบบางไม้ป่าดอกหญ้าดิน เดินทางไกลจากสวรรค์ชั้นเวหา นำน้ำตาอัปสรร่อนสู่สินธุ์ มาเกิดดับนับเริ่มเจิมอาจินต์ มาดื่มกินทิพย์รสแห่งกฎพุทธ เจ้าหยาดวับจับใจในคืนค่ำ หยดลำนำความสาวบริสุทธิ์ อิ่มเกษมอยู่กลางความสมมุติ พริบตาหยุดลับโลกย์โศกแทนตา เจ้าหลั่งไหลอยู่ในกระแสเสียง สื่อสำเนียงพริ้งพรายไร้เดียงสา เพียงข้ามคืนลาลับไปกับตา วนเวียนมาหวังอยู่ไม่รู้เว้น เริงระบำร่ายริ้วทุกทิวภู มาพรมพรูเกาะใจใครรู้เห็น หนาวยิ่งงามเกร็ดเจ้าพราวกระเซ็น ลืมย่ำเย็นย่ำรุ่งวันพรุ่งนี้ เจ้าตื่นอยู่ในนามความอ้างว้าง เจ้าคือหยดน้ำค้างกลางวิถี แท้เกิดดับอยู่ในความไม่มี พียงมายาราตรีที่เปรอปรน
9 พฤศจิกายน 2547 00:16 น. - comment id 366522
ครรลองน้ำค้าง เจ้าชื่นอยู่ในนามความอ้างว้าง อยู่ท่ามกลางแสงสรรค์แห่งจันทร์ฉาย ขับลำนำบอกกล่าวกล่อมดาวราย สู่ย่ำค่ำพฤกษ์พรายแห่งราตรี รอคอยห้วงเวลาพฤกษาหลับ นวลระยับศศิธรสะท้อนสี มารินสายพรายพรูสู่วารี ปลุกดอกไม้สวัสดีแก่ค่ำคืน เจ้าพรมพรำอยู่ในเถื่อนไพรป่า เจ้าเริงร่าเที่ยวล่องท้องนาผืน ฝากรอยรักสลักใจในลมครืน ไปกลบเสียงสะอื้นเหล่าเรไร คือหมายเหตุแห่งพันธุ์และฤดู ยืนหยัดอยู่เที่ยงตรงอสงไขย คอยบอกกล่าวราวเรื่องของเมืองไพร แล้วจากไปเมื่อวันพรุ่งมารุ่งราง เจ้าอ่อนไหวบอบบางกลางอุษา สิ้นกายาเหือดเหงื่อเมื่อแสงสาง ทิ้งรอยชื้นปื้นเขียวเรียวริมทาง บนใบบางไม้ป่าดอกหญ้าดิน เดินทางไกลจากสวรรค์ชั้นเวหา นำน้ำตาอัปสรร่อนสู่สินธุ์ มาเกิดดับนับเริ่มเจิมอาจินต์ มาดื่มกินทิพย์รสแห่งกฎพุทธ เจ้าหยาดวับจับใจในคืนค่ำ หยดลำนำความสาวบริสุทธิ์ อิ่มเกษมอยู่กลางความสมมุติ พริบตาหยุดลับโลกย์โศกแทนตา เจ้าหลั่งไหลอยู่ในกระแสเสียง สื่อสำเนียงพริ้งพรายไร้เดียงสา เพียงข้ามคืนลาลับไปกับตา วนเวียนมาหวังอยู่ไม่รู้เว้น เริงระบำร่ายริ้วทุกทิวภู มาพรมพรูเกาะใจใครรู้เห็น หนาวยิ่งงามเกร็ดเจ้าพราวกระเซ็น ลืมย่ำเย็นย่ำรุ่งวันพรุ่งนี้ เจ้าตื่นอยู่ในนามความอ้างว้าง เจ้าคือหยดน้ำค้างกลางวิถี แท้เกิดดับอยู่ในความไม่มี เพียงมายาราตรีที่เปรอปรน
9 พฤศจิกายน 2547 07:30 น. - comment id 366545
สวยใสในโลกที่โศกหมอง ดุจระอองจากดาวที่วาวใส ชโลมโลกชโลมคนชโลมใจ ดับโศกหม่นไหม้ให้ชื่นบาน หยดน้ำใสใส กลางอบอุ่นไอ...........หัวใจดุจแก้ว สิ่งหวังพึงหวัง............พลังเพริศแพรว หัวใจวาวแวว...........ดุจแนวนำทาง
9 พฤศจิกายน 2547 09:13 น. - comment id 366573
เพราะมากค่ะ
9 พฤศจิกายน 2547 09:27 น. - comment id 366580
พี่ฝากมาบอกคอมเสียส่งเข้าศูนย์ อาทิตย์กว่าแล้วครับ...........ว่าที่ฯ ๚ะ๛ size>
9 พฤศจิกายน 2547 10:09 น. - comment id 366590
กาพย์ ห่อ กลอน กับเม็ดน้ำค้าง....สวยงามค่ะ ........................................
9 พฤศจิกายน 2547 10:33 น. - comment id 366601
มาซึมซับ และชื่นชมในผลงานของ พี่ทุกงานค่ะ อยากแต่งบ้างแต่ไม่เป็นเลย.. ^__^
9 พฤศจิกายน 2547 10:57 น. - comment id 366611
อา..ของดี...กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ นาน ๆ เห็นที มะเคยจำผังได้ ก็จำจากคุณอัลมิตรามาแต่งต่อดู ละกันครับ + + + + + + + + + + เหมือนโลกโศกร่ำ ฤาสวรรค์อันฉ่ำ................ชื่นล้ำดำรง มิอาจผงาดขืน..................เพื่อฝืนยืนยง หมดกรรมจำปลง..............หลงฝั่งสังสาร เฉกหยาดสะอาดขาว น้ำค้างพร่างพราว............คล้ายดาวสกาวขาน อาดูรสูญสลาย................เหมือนสายเมื่อวาน เหมือนพรุ่งรุ่งกาล.............เหมือนกันทุกวัน
9 พฤศจิกายน 2547 11:25 น. - comment id 366625
คุณผู้หญิงไร้เงา ... ขอบคุณมากค่ะ ลองแต่งดูนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ ไอซ์ .. เป็นอะไรไปหรือเปล่า อาการขนาดนี้น่าเป็นห่วงนะจ๊ะ ..(คิดถึงจัง) คุณรัถยา .. ใช่ค่ะ กาพย์สุรางคนางค์ ๒๘ ค่ะ .. ธรรมชาติที่งดงาม แม้ผ่านตาเพียงชั่วยามก็สุขใจ คุณเรไร ..ขอบคุณมากค่ะ ความจริงแล้วอัลมิตราก็ไม่ค่อยเห็นกาพย์ห่อกลอนนะคะ อัลมิตราลองเล่นดูกลัวครูตีมือเหมือนกัน (แอบกระซิบบอกคุณเรไรว่า ห่อกล้วยแขกได้นะคะ ไม่เชื่อถามลุงเวทย์ได้เลยค่ะ .. ) คุณเมกกะ.. ขอบคุณค่ะ คุณเคยเห็นเกล็ดน้ำค้างของจริงไหมคะ อัลมิตราเห็นแต่ในรูปและในทีวีค่ะ ตอนไปเมืองเหนือ อากาศเย็นยะเยือกแบบนั้น อัลมิตราหมกตัวอยู่กับที่นอน รอให้มีแดดก่อน ค่อยเอาตัวออกมาปิ้งรับวิตามินดี บ้างค่ะ คุณแก้วประเสริฐ .. อั่นแน่ !! ..รวมของเดิม เป็น 60 บาทแล้วค่ะ คุณเพราะรัก .. ทราบข่าวว่าทางใต้มีฝนชุก พระอาทิตย์ลี้ภัยมากรุงเทพเสียจนระอุ ทางบ้านคุณเพราะรักเป็นอย่างไรบ้างคะ ยัยไหม .. นอนดึกจัง (บาทสาม แปลได้จี้เส้นจัง ) บุรุษแห่งธาร .. ขอบคุณมากค่ะ สำหรับ ครรลองน้ำค้าง งดงามค่ะ คุณส่องหล้า .. :) ดีใจที่เห็นคุณค่ะ ชโลมโลก ชโลมคน ชโลมใจ .. :) คุณเพียงพลิ้ว .. ขอบคุณมากค่ะ คุณบินศตรู .. ขอบคุณมากค่ะ ที่รับฝากข้อความมา กรุณารับฝากไปยังปลายทางอีกฝั่งด้วยนะคะว่า ... ถึงแม้กายอยู่ห่างไกล ..กระนั้นใจแสนใกล้แม้นในฝัน .. ( น้ำตาลเติมแยะๆ ) คุณเมจิค .. ขอบคุณมากค่ะ คุณแมงกุ๊ดจี่ .. อัลมิตราอ่านกลอนของคุณมาบ้างนะคะ ถึงแม้ว่าจะไม่ได้แสดงความคิดเห็นอะไร คุณมีความสามารถค่ะ พยายามนะคะ จะเป็นกำลังใจให้ค่ะ คุณรมย์ บุริน .. งดงามมากค่ะ กับจินตภาพของคุณ (แอบปลื้ม ที่ดลใจให้คุณเขียนกาพย์สุรางคนางค์ ) .. วันนี้ดูรูปใบไม้เปลี่ยนสีอีกแล้ว ชอบจัง.. ว่าจะเขียนต่อ วันก่อนเขียนได้เพียงหนึ่งบท ..พอดีอารมณ์เกล็ดน้ำค้างเข้าแทรก ( แต่ธาตุไฟมิได้แทรก นะคะ ) .. ไว้จะลองดูละกัน ดีมั๊ย มิตรภาพตราบสิ้นฟ้า ..
9 พฤศจิกายน 2547 12:07 น. - comment id 366643
สวยสด ของอันมิตรา และ งดงาม ของลำน้ำน่าน ชื่นใจจริง ๆ
9 พฤศจิกายน 2547 12:16 น. - comment id 366648
วิเศษมาก ผมชื่นชอบถ้อยคำสำเนียงเช่นนี้จริงๆ
9 พฤศจิกายน 2547 13:05 น. - comment id 366676
มาเยี่ยมครับ..เขียนได้ดี..สวัสดีครับ..
9 พฤศจิกายน 2547 20:06 น. - comment id 366759
แม่งนายเขียนถูกใจเราว่ะ เราชอบว่ะ มีแฟนยังยังหานะบายหิวข้าวไปกินข้าวก่อน บายๆๆๆ มีอีกอย่างอยากบอกนายกลอนนายซึ่งว่ะ รักและคิดถึง โลโซ ตกอับ วิรัตน์
9 พฤศจิกายน 2547 20:36 น. - comment id 366785
น้ำค้างพร่างพราว แวะมาคราหนาว ยามเช้าชื่นใจ แอร่มแจ่มยิ่ง เกาะกิ่งก้านใบ ยากลิ้มชิมไซร้ เสียงคุยคงเพราะ
9 พฤศจิกายน 2547 21:32 น. - comment id 366859
คุณฤกษ์..ขอบคุณค่ะ ชื่นใจใช่ไหมคะ เอ๊า บุรุษแห่งธารยื่นแก้มให้คุณฤกษ์หน่อยจ้า .. คุณก่อพงษ์ .. ขอบคุณมากค่ะ แม่คะนิ้ง สวยนะ (ของจริงยังไม่มีวาสนาเห็นเลย อัลมิตราเห็นแต่ในรูปค่ะ) คุณผู้เฒ่า .. ขอบคุณมากค่ะ สวัสดีค่ะ คุณเบียร์ .. ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ คำทักทายของคุณ ดูอบอุ่นจัง ขอบคุณนะคะที่เป็นห่วงเป็นใย อัลมิตราล่ะ แอบขำเสียจริงกับความเป็นกันเอง (อย่างสูง) คุณชัยชนะ ..จะเป็นจักจั่นแล้วหรือคะ ชิมน้ำค้างอย่างนั้น ประเดี๋ยวกลายเป็นบุรุษเสียงทองนะคะ
9 พฤศจิกายน 2547 21:55 น. - comment id 366886
เพราะค่ะ อิ อิ....
9 พฤศจิกายน 2547 23:51 น. - comment id 367000
ขอบคุณมากค่ะ คุณลอยไปในสายลม ..
10 พฤศจิกายน 2547 00:28 น. - comment id 367057
ไม่ไหวละพี่สาว จะละลายไปกะโคลงกลอนแล้ว อ๊ากกก (กำลังคิดว่าตัวเองเปงเกล็ดน้ำแข็งไส) ....ซะงั้น....
10 พฤศจิกายน 2547 08:10 น. - comment id 367174
ถ้าอย่างนั้น คุณต้องเหลียวหน้าแลหลังให้ดีนะคะ คุณชัยชนะ จ้องจะชิมน้ำค้างอยู่ค่ะ :) อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณNonSense
20 พฤศจิกายน 2547 12:23 น. - comment id 373927
พี่ค่ะ อยากทราบคำแปล หรือบทสรุป ของกลอนนะค่ะ แล้วก็จุดประสงค์ แนวคิด ลักษณ์คำประพันธ์ จุดเด่นของเรื่องนะค่ะ จะเอาบทกลอนไปส่งครูค่ะ ช่วยหน่อยนะค่ะ ส่ง 21 พ.ย.แล้วนะค่ะ ขอบคุณมากค่ะ
21 พฤศจิกายน 2547 00:20 น. - comment id 374295
....ระยับพราว ราวเพชว เกล็ดน้ำค้าง ที่โลกวาง เอาไว้ ให้เหมาะสม เหมือนชีวิต คิดไป ให้ชื่นชม น้ำค้างพรม ความชื้น ย่อมชื่นใจ... ....................สวัสดีครับ...................
22 พฤศจิกายน 2547 23:00 น. - comment id 375548
ขอโทษจริงๆค่ะ คุณน้องน้ำ เพิ่งย้อนกลับมาอ่าน ตอนนี้คงไม่ทันเสียแล้ว คุณที่รักของฉัน .. ขอบคุณมากค่ะ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
