ธารระทม

หิ่งห้อย

คลื่นกลอกระลอกซัดเจ้ามัจฉา 
สายธาราขุ่นข้องไม่ผ่องใส 
ธารระทมล้มป่วยด้วยมือใคร 
ที่เคยใสกลายเศร้าเขม่ามัว 
มัจฉาว่ายตายหมู่ดูแล้วเศร้า 
ธาราเน่าเขม่าปนระคนทั่ว 
สกปรกตกค้างช่างน่ากลัว 
เขียวขุ่นมัวทั่วทิศติดต่อกัน 
วารีบ้ามัจฉาบ่นทนไม่ไหว 
จะมีใครไหนบ้างริสร้างสรรค์ 
มัจฉาหนีวารีป่วยช่วยเหลือกกัน 
ขืนนานวันอาการหนักจักหมองมัว 
มัจฉาหนีวารีช้ำแสนลำบาก 
จึงของฝากสำนวนโดยถ้วนทั่ว 
อย่ามักง่ายบ่ายเบนเห็นแก่ตัว 
ถ้ายังมัวแต่ประมาทอาจสายเกิน				
comments powered by Disqus
  • แก้วรัดเกล้า

    8 ธันวาคม 2544 16:29 น. - comment id 23700

    เอ....เพลงอะไรน๊าา ที่ร้องน้ำใสเย็นเห็นตัวปลา
    จำไม่ได้แล้วค่ะ  แต่หายากนะค่ะที่จะได้เห็นบรรยากาศอย่างนั้นอีก  แต่งดีจังค่ะ
  • วฤก

    8 ธันวาคม 2544 21:11 น. - comment id 23770

    ง่า .... มาช่วยกันรักษาแม่น้ำลำคลองให้สะอาดดีกว่า
    แหะ ๆๆๆ แถว ๆ ที่ผมอยู่ แม่น้ำพอง เน่าทุกปีเลยครับ
  • dokkoon

    9 ธันวาคม 2544 08:03 น. - comment id 23928

    เขียนได้ดีมากจ้ะ ไพเราะในการเล่นสัมผัสในมากจ้ะ มีเนื้อหาที่ดีด้วย
  • หิ่งห้อย

    11 ธันวาคม 2544 23:38 น. - comment id 24490

    ขอบคุณทุกท่านที่เข้ามาอ่านครับ ^__^
  • สุดหล่อ

    13 ธันวาคม 2544 23:03 น. - comment id 24899

    ว้าวววววว นี่หรือคือภาษาไทย ความอ่อยซ้อย อ่อนโยนของภาษา โอ้ โอ้ i love thailand อิอิอิ

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน