หน้าส่วนตัว
จุดเล็กๆ เพียงจุดหนึ่ง ณ ฟากฟ้า
มีนามว่า ดาวฤกษ์ แสนสดใส
แสงน้อยนิด ที่สะกิดตรงหัวใจ
กระพริบไว้ ประดับฟ้า ยามค่ำคืน
คืนเดือนหงาย ฟ้าสว่าง จันทราจ้า
ดาวฤกษ์ล้า แสงน้อย นั้นลอยหาย
คืนเดือนมืด จักออกมาปรากฏกาย
กระพริบพราย ให้ฟ้ามืด มีแสงดาว
โอ้..คืนนี้ ณ ราตรี ที่เมืองหลวง
เฝ้ามองหวง หาดาวฤกษ์ที่สดใส
โอ้..ดาวน้อย เจ้าลอยหายอยู่แห่งใด
หรือหลงไป ตามแสงสี แห่งเมืองกรุง
จักรอเจ้ากระพริบ ณ ฟากฟ้า
เฝ้าหวังว่าเจ้านั้นจะไม่หลงเริงหาย
ขอให้ฟ้า ส่งเสียงเรียก ให้เจ้าปรากฏกาย
จักรอเจ้าจน จนวันตาย จากฉันนาม "จันทรา"
15/11/04
เส้นขนาน 7 ส.ค. 2548 11:12 น. - ID 79452 
1810
4
0
7 สิงหาคม 2548 12:08 น. - comment id 500681
อยากให้มีสัมผัสในจังค่ะ
7 สิงหาคม 2548 14:33 น. - comment id 500708
สวัสดีนะจันทรา จากดาวไร้ดวง
7 สิงหาคม 2548 16:08 น. - comment id 500739
แวะทักทายค่ะ ฉันแค่หิ่งห้อยตัวน้อยนิด มีแสงระยิบระยับ ยามฟ้าไร้แสงจันทรา แสงหิ่งห้อยสาดใส่ให้โลกสวยงาม
8 สิงหาคม 2548 11:38 น. - comment id 501046
นึกว่าเขียนถึงพี่ฤกษ์ ซะอีก อิอิ ก็อย่างที่คุณเพรางายว่าน่ะแลหะครับ ถ้ากลอนได้มีสัมผัส โดยเฉพาะสัมผัสระหว่างบท ก็จะเพราะมาก เรื่องดีความคิดดี ลองศึกษาจากคนเก่ง ๆ เช่น อัลมิตรา ฯลฯ ดูสิครับผมก็เอาตัวอย่างเขาเหมือนกัน
26 มกราคม 2549 23:29 น. - comment id 555881
ขอบคุณค่ะ สำหรับคำแนะนำ และกำลังใจ. ชั่วโมงบินยังไม่สูงนัก แต่ก็จะพยายามพัฒนาฝีมือไปเรื่อยๆค่ะ...
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด