บ้านฉันตั้งอยู่ริมฝั่งคลอง พวกเราสี่พี่น้องเคยดำผุดดำว่าย มันเป็นความทรงจำที่ดีเมื่อครั้งเยาว์วัย น้ำใสใสสองฝั่งเมื่อครั้งวันวาน ฝูงปลาน้อยใหญ่ต่างเวียนว่าย เวลาบ่ายตกปลานำมาเป็นอาหาร เก็บผักบุ้งกระถินที่ปลูกไว้ข้างเรือนชาน มีให้ทานตลอดปีไม่ต้องซื้อใคร ดอกโสนที่ขึ้นตลอดสองฝั่งคลอง เหลืองประดุจทองชูช่อไสว ช่วงธันวาจะมีมากกว่าเดือนใด ดอกทำขนมส่วนต้นใช้จุดไฟ ช่วงเวลาไม่กี่ปีบางอย่างก็เปลี่ยนไป น้ำที่เคยใสปลามากมายคงหาไม่ได้ ความเจริญทำให้ธรรมชาติบางสิ่งต้องเปลี่ยนไป สิ่งที่เหลือไว้เป็นได้แค่ความทรงจำ
ระกาแก้ว 3 มี.ค. 2549 16:53 น. - ID 87271 
1192
2
0
3 มีนาคม 2549 23:15 น. - comment id 564449
เศร้าครับ ไม่อยากให้อะไรเปลี่ยนแปลงเลย แต่มันเป็น\"กฎเกณฑ์\"ของโลก เราทำได้เพียง เก็บไว้ในความทรงจำ... ............................. งดงามครับ
4 มีนาคม 2549 08:40 น. - comment id 564465
เคยอยากมีบ้านริมน้ำ บ้านเพียงพลิ้วมีบึงบัว ชอบเก็บดอกบัว ฝักบัว เล่นน้ำ สนุกจัง คิดถึงบ้าน เดี๋ยวอาทิตย์หน้าก็กลับบ้านแล้วล่ะค่ะ ไปด้วยไหมคะ
5 มีนาคม 2549 19:22 น. - comment id 564684
ภาพสวยค่ะ......น่ารักดี
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
