หยาดน้ำค้างพร่างพรายในสายหมอก เพียงเย้าหยอกหยัดท้ากับหญ้าท่วม ประกายเกล็ดใยย้อมที่หลอมรวม อณูร่วมกรองกลั่นอย่างบรรจง หมายมาอ้อมโอบถิ่นโอบติณพฤกษ์ ด้วยผลึกเพริศพรรณบรรเลงสรง จนยืนยั่งผายผงาดพิลาสทรง เด่นดำรงปรุงประทับอยู่นับนาน เพชรน้ำค้างเจิมขวัญเมื่อวันรุ่ง จุมพิตทุ่งเถื่อนไพรทั่วไพศาล จะปลุกปวงมาลีให้คลี่บาน ดำเนินการแต่งหล้าให้ลาวัณย์ พิศภาพพิมพ์ท่ามกลางน้ำค้างหมอก สัพยอก..สรรพสิ่งดังมิ่งขวัญ จนเวลาเริ่มคั่นความสัมพันธ์ ค่อยค่อยบั่นทอนเถือต่อเยื่อใย เมื่อรังสีแห่งสูรย์พิบูลย์ส่อง ม่านละอองน้ำค้างก็จางหาย มวลมาลีหลากเสี้ยวต้องเดียวดาย และงอกงามเฉิดฉายอย่างดายเดียว..
หอมดอกลำดวน 2 มี.ค. 2550 17:54 น. - ID 99294 
2351
9
0
3 มีนาคม 2550 08:25 น. - comment id 658295
เขียนดีจังค่ะ
2 มีนาคม 2550 19:10 น. - comment id 663516
ขอบคุณที่ได้เยี่ยมครับ กลอนคุณช่างงดงาม ยิ่งนักครับขอชมเชยด้วยใจ
แก้วประเสริฐ.
2 มีนาคม 2550 18:28 น. - comment id 663536
สวัสดีครับ คุณ หอมดอกลำดวน เมื่อพินิจสัตยาการผ่านโสตถี เพราะงามดีวรรณศาสตร์นิราศศิลป์ งานกวีดีเด่นเห็นระบินทร์ เหล่าชนยินยอเยินสรรเสริญนาม
3 มีนาคม 2550 04:15 น. - comment id 665079
หยาดน้ำค้าง พร่างพราว ยามเช้าตรู่ ต้องแดดดู ระยิบยับ จับแสงใส เมื่อแดดแรง แสงกล้า มาทันใด เจ้าก็ไป ระเหยหาย กับสายลม
2 มีนาคม 2550 19:48 น. - comment id 665129
คุณกุหลาบน้ำตา ซึ้งในรสคำชมภิรมย์ยิ่ง แต่ใช่จริงอย่างที่ว่าก็หาไม่ จะขานนาม ..นักกลอน อักษรไทร เห็นที่ไม่ควรเหมาะเพราะอ่อนนัก
2 มีนาคม 2550 21:17 น. - comment id 665196
มาขอชมสัตยาการแห่งน้ำค้างค่ะ
2 มีนาคม 2550 22:32 น. - comment id 665224
งดงามมากค่ะ..ทั้งสำนวนภาษา.ชอบมากค่ะ..
3 มีนาคม 2550 11:00 น. - comment id 665268
ขอใจเจ้าอย่าเป็นเช่นน้ำค้างหมอก ที่แวะหยอกเอินเล่นเห็นขบขัน มีความรักจริงใจให้แก่กัน จะกี่วันกี่เดือนไม่เลือนลา.. ขอปรบมือให้ดังๆอีกครั้งค่ะ ใช้คำสวย..และงาม..ด้วยลีลาที่บรรจงแต่ง
3 มีนาคม 2550 21:47 น. - comment id 665422
คุณเพรง.พเยีย รู้สึกเป็นเกียรติอย่างยิ่งที่ปรมาจารย์มาเยี่ยมชม และนึกไม่ถึงว่าจะได้รับคำชม ครั้งก่อนพี่ชายก็มา ดีใจจังเลย
3 มีนาคม 2550 19:18 น. - comment id 665435
3 มีนาคม 2550 20:52 น. - comment id 665475
3 มีนาคม 2550 21:16 น. - comment id 665482
คุณแม่มดใจร้าย หมอกน้ำค้างบรรจบกับภพผืน ดูดาษดื่นด้วยรักอนรรฆค่า แท้ที่จริงที่เห็นเป็นสัจจา ต้องผันตามเวลาทุกคราไป ............................. คุณกุหลาบขาว เกินจะสร้างความงามในวรรรณลักษณ์ ยากที่จักร้อยบทพจน์ภาษา เรานี้นั้นยังด้อยถ้อยอักษรา ยังไม่ค่อยเข้าท่ากว่าที่ควร
3 มีนาคม 2550 21:33 น. - comment id 665488
คุณขลุ่ยไม้ไผ่ ชื่อไพเราะจังเลย ขอบคุณไมตรีที่มีให้ จะตั้งใจจำเรียงเสียงอักษร และมั่นหมายปักหลักบ้านนักกลอน และอาทร ส่งถึงเพียงหนึ่งเกลอ บทที่ให้นั้นซึ้งแสนตรึงจิต ชวนให้คิดหลงเคลิ้มเลื่อนลอยเผลอ จะขอตอบไมตรีมีให้เธอ ด้วยกลอนเพ้อบทนี้ (ที่บรรจง)
3 มีนาคม 2550 00:18 น. - comment id 665490
สวัสดีครับ คุณ หอมดอกลำดวน ขอชื่นชมลอนของคุณครับ ถ้อยโวหารเลิศล้ำแสนวิจิตร ยิ่งพินิจงามเด่นเป็นนักหนา ทุกอักษรที่พร่ำพรรณา หวานตรึงตราชดช้อยสุดบรรยาย หากตัวฉันมีบุญวาสนา ขอคบหาผูกมิตรเป็นสหาย คงเรียนรู้ภูมิเพิ่มอีกมากมาย มิเสียดายชีวิตหนึ่งที่เกิดมา
4 มีนาคม 2550 19:19 น. - comment id 665702
20 มีนาคม 2550 17:50 น. - comment id 673721
ไพเราะมากคะ
21 มีนาคม 2550 10:03 น. - comment id 673968
เพราะจับใจ
17 กันยายน 2550 14:07 น. - comment id 754947
เอาใหม่ดีกว่า
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
