ขอน้อมก้มถวายบังคมพระบรมบาท ไทยทั้งชาติรุ่งเรืองเฟื่องราศี พสกนิกรร่มเย็นทั่วด้วยพระบารมี ทรงเป็นที่เทิดทูนศูนย์รวมไทย ๑๘มกราคม๒๕๔๘ อากาศทึบอบอับถูกจับขัง ที่นอนนั่งสูบบุหรี่มีให้เห็น ที่นั่งทุกข์กอดเข่าเช้าถึงเย็น เพิ่งได้เห็นครานี้น้องพี่เอ๋ย บรรยากาศรอบตัวดูซึมเศร้า ทั้งเขาเราเจ่าจุกลุกยากเข็ญ ลำบากกายบวกใจตายทั้งเป็น ที่เล็งเห็นแตกต่างที่เป็นจริง ๒๗ มกราคม๒๕๔๘ ต่อแต่นี้ขอใช้หนี้ที่ก่อ เพียงแต่ขอโอกาสตามคาดหวัง จะพากเพียรต่อสู้เต็มกำลัง เพื่อคนหลังปลอดทุกข์สุขซะที ๒๘ มกราคม๒๕๔๘ ยืนขายขนมริมถนนบนฟุตบาท นั่นประกาศให้คนรู้สู้ไม่ถอย นับแต่นี้ไม่เอาแล้วที่เฝ้าคอย นี่อย่างน้อยพลอยได้รู้อยู่หรือไป ๒๘มกราคม๒๕๔๘ ชีวิตพ่อตลอดมามีแต่ให้ นับแต่ไหนให้ตลอดยอดแค่ไหน แต่เพราะกรรมทำผิดคิดพลาดไป ส่งผลให้ต้องรับโทษ โปรดเห็นใจ ๒กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ขอคุณพระช่วยด้วยให้รวยโชค ให้สร่างโศกโรครุมเร้าเศร้าสลาย ให้ทุกข์สุมรุมอยู่ได้คลี่คลาย ให้เรื่องร้ายหายหมดปรากฏนาน ๓กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ถึงวันนี้ที่เคยหวังยังไม่เสร็จ อย่าสมเพชเวทนาอย่างหมาหมู ยังสู้ต่อไม่ย่อหยุดให้สุดดู ให้โลกรู้ถ้ายังสู้ต้องชนะ ๓กุมภาพันธ์๒๕๔๘ เพียรหาทางต่อสู้กู้ฐานะ ไปไหว้พระละกิเลสที่พอกหนา ไปไหว้สงฆ์องคเจ้าเสาหลักมา แล้วไหว้สาองค์พระบาทพระศาสดา ๗กุมภาพันธ์๒๕๔๘ เก็บความรักความใส่ใจที่ดีไว้ เก็บเอาไปนอนฝันวันคิดถึง เก็บความฝันวันวานมาคะนึง เก็บจนถึงวันที่หวังตั้งใจนั้น ๘กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ภายนอกหน้าสดชื่นรื่นเริงสนุก ข้างในทุกข์หม่นหมองมองไม่เห็น ข้างนอกสุขข้างในเศร้าเหงาอย่างเป็น ตลกเล่นเห็นเห็นอยู่รู้บ้างไหม ๑๗กุมภาพันธ์๒๕๔๘ เรื่องราวที่แสดงออกบอกให้รู้ ใจยังสู้แค่ไหนไม่มีผล แต่ถ้ายังมุ่งมั่นสู้อดทน สัมฤทธิ์ผลจนได้อย่าไปท้อ ๑๗กุมภาพันธ์๒๕๔๘ จงอดทนไปก่อนค่อยผ่อนผัน เมื่อถึงวันที่เหมาะจึงเสาะหา โอกาสเหมาะเมื่อใดค่อยษมา แล้วจึงหาทางพูดตกลงกัน ๑๗กุมภาพันธ์๒๕๔๘ สู้ต่อไปสู้ให้ได้ถึงที่สุด อย่าไปหยุดเพราะท้อรอไม่ไหว ถ้าใจสู้กายสู้กูแน่ใจ ความจัญไรไล่ต้องหมดอดใจรอ ๑๘กุมภาพันธ์๒๕๔๘ มีปัญหาหนักใจให้รีบบอก หาทางออกเอาไว้ให้เหมาะสม อย่าเก็บบ่มจมไว้ให้ทุกข์ตรม อย่าไปก้มหน้าหมองแอบร้องไห้ ๑๘กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ที่เคยรักก็ยังรักหักไม่หมด ที่ปรากฏให้เห็นยังสงสัย ที่ซุกซ่อนหลบไว้อย่าใส่ใจ ที่ตรงไหนยังข้องใจให้ไต่ถาม ๒๑กุมภาพันธ์๒๕๔๘ จะลองหัดหาทางไต่บันได ปีนลงไปตามกระดูกไขสันหลัง ดิ่งลงไปให้ถึงกึ่งกลางอัน ถิ่นสวรรค์บรรจบพิภพนี้ ๒๑กุมภาพันธ์๒๕๔๘ อิสรภาพคืนมารักษาไว้ อย่าให้ใจตกต่ำดำมืดหมอง บำเพ็ญศีลบริสุทธิ์หยุดลำพอง เพื่อเราผองครองอิสระนับแต่นี้ ๒๑กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ต่อแต่นี้ขอจงมีความดีตั้ง สิ่งที่หวังมรรคและผลด้นค้นหา หาทางดับอกุศลอวิชชา ตั้งใจฝ่าอุปสรรคหนักทั้งหลาย ๒๑กุมภาพันธ์๒๕๔๘ ดวงตะวันสีแดงแสงยังนิด เปรียบเหมือนจิตโรยแรงแจ้งปัญหา ต้องรอพ้นขอบโพ้นอวิชชา จึงเจิดจ้าปัญญาโรจน์โชติช่วงพลัน ๒๒กุมภาพันธ์๒๕๔๘ เมื่ออับจนหนทางทุกอย่างมืด รักจางจืดห่างไกลหน่ายหนีหาย ต้องอดทนอดกลั้นรู้ผ่อนคลาย ก่อนสบายต้องลำบากยากไปก่อน ๑ มีนาคม ๒๕๔๘ จันทร์เจ้าเอ๋ยเคยรักสมัครมั่น เดี๋ยวนี้จันทร์เป็นอะไรใคร่ไต่ถาม ยังอยู่ดีมีสุขเลื่องลือนาม? ขอย้ำถามตามอัธยาศัยใจรักกัน ๒มีนาคม๒๕๔๘ จะยืนหยัดต่อสู้ผู้กดขี่ จำต้องมีความรอบคอบกอปรรู้เขา ต้องเตรียมการผ่อนหนักให้เป็นเบา เกี่ยวกับเขาเท่าไหร่ต้องให้รู้ ๓มีนาคม๒๕๔๘ จะอยู่ไหนไม่สำคัญถ้าใจมั่น อย่าไปหวั่นมั่นอุรารักษาศีล ใจสงบพบพระลดละคลีน(clean) พวกทุศีลอย่าไปคบไม่จบเศร้า ๓มีนาคม๒๕๔๘ ความผิดหวังเป็นยารักษาจิต ช่วยชีวิตไม่หมองกรองให้ใส ละลายทุกข์หม่นเหงาเศร้าข้างใน ให้รินไหลไปหมดกับหยดน้ำตา ๓มีนาคม๒๕๔๘ ห่วงแค่ไหนอย่าไปคิดจิตห่วงหา ไม่นำพาฝ่าชีวิตที่ติดขม หัดปล่อยวางสร้างชีวิตอย่าติดตม เรื่องใจขมซมทุกข์ลุกทิ้งไกล ๓มีนาคม๒๕๔๘ ตื่นแต่เช้าเอาขนมไปตั้งขาย เหน็ดเหนื่อยกายแต่ก็ทนเพื่อเราผอง บางครั้งนึกขึ้นมาน้ำตานอง กี่ครั้งต้องร้องในอกฟกช้ำใจ ๔มีนาคม๒๕๔๘ เก็บความรักความเข้าใจไว้ในหมอน เวลานอนจะได้ฝันคะนึงหา เก็บความขุ่นคับข้องใจให้ไกลตา เก็บรักษาความดีที่มีไว้ ๔มีนาคม๒๕๔๘ เก็บความหมองทิ้งไปให้ไกลบ้าน เก็บความหวานอบอุ่นไว้หนุนหมอน เก็บความสุขและห่วงหาเอื้ออาทร อย่าซุกซ่อนเอาไว้ห่างไกลเรา ๔มีนาคม๒๕๔๘ หมอกเบาบางข้างหน้าฝ่าไปเถิด ถ้าจะเกิดอันตรายอย่าพ่ายหนี กุมสติไว้ให้มั่นทำให้ดี ยึดศักดิ์ศรีความเป็นคนด้นสู้ไป ๘มีนาคม๒๕๔๘ จากก้อนดินปลุกปั้นทุกวันเปลี่ยน ที่โล่งเตียนกลายเป็นตึกอย่างนึกสรรค์ ค่อยพูนเพิ่มเติมก่ออย่าท้อมัน ถึงวันนั้นสวรรค์รอขอบอกท่าน ๑๔มีนาคม๒๕๔๘ อย่าอับจนหนทางจะสร้างสุข อย่าดูถูกกำลังน้อยค่อยสะสม อย่าพันผูกอวิชชาพาเศร้าตรม อย่าเลิกล้มความตั้งใจมั่นทำดี ๑๕มีนาคม๒๕๔๘ เทพเจ้าองค์ใดไม่ทรงโปรด จึงพิโรธโกรธพี่ไมตรีหมอง พี่ทำผิดแค่ไหนไยไม่ตรอง ต้องขอร้องถึงเมื่อไหร่เห็นใจเถอะ ๑๗มีนาคม๒๕๔๘ เมฆครึ้มฝนบนฟ้ามาอีกแล้ว ลมที่แผ่วแล้วเกือบหยุดเร่งรุดฉลอง ใบไม้ปลิวผิวเย็นเยือกฝนหลั่งนอง แต่เราสองครองคู่เคียงเลี่ยงหลบฝน ๑๗มีนาคม๒๕๔๘
nidhi 11 เม.ย. 2550 15:28 น. - ID 101058 
505
1
0
11 เมษายน 2550 15:54 น. - comment id 682345
กำลังย้อนตามอ่านผลงานที่แสน ยอดเยี่ยมในการสื่อทอดอารมณ์ค่ะ ขอเป็นกำลังใจให้นะคะ พุด..สาวบ้านนา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
