'ชีวิตคือความอ้างว้างอันแสนอุ่น' * ในม่านฝุ่นบนปก สัน ชั้นหนังสือ วันเวลาแสนนานเหล่านั้นคือ ความหลงลืมที่กระพือเข้าปกคลุม ** ค่อยค่อยคลี่ทีละหน้า-ทีละหน้า บางทรงจำล้ำค่าคล้ายรอยหลุม กลายสีซีดเหลืองจางในบางมุม ครั้งน้ำตาชื้นชุ่มสะเทือนใจ คือหนังสือกวีนิพนธ์ของคนเศร้า ระบายเหงางดงามยามหวามไหว กลายรสแห่งความหมางของบางใคร ถ่ายทอดไว้วาดคำย้ำอารมณ์ ค่อยปัดฝุ่น ฟุ้งเหงาจนเข้าใจ รสอักษรตอนใดให้โศกสม นึกภาพผ่านฝุ่นอักษรที่นอนจม เจ้าโศกตรมเสียใจเพียงไรแล้ว ------------------------------------------------------------------- * อักษรตัวหนา จากเรื่องสั้น 'นัยน์ตากระต่าย' ของ ชัชวาลย์ โครตสงคราม ** ทั้งบทแรก จากกวีนิพนธ์ คนรักของความเศร้า ของ อังคาร จันทาทิพย์ ในบทกวีที่ชื่อ 'ฝุ่นบนชั้นหนังสือ'
กวีปกรณ์ 21 เม.ย. 2550 03:44 น. - ID 101361 
1242
3
0
21 เมษายน 2550 06:02 น. - comment id 685362
แวะมาอ่านเฉยๆ ค่ะ แต่งแบบนี้ไม่ค่อยออกค่ะ
21 เมษายน 2550 06:17 น. - comment id 685381
ยอดเยี่ยมเลยครับ... แวะมาทักทายก่อนจะเช้าครับ..
22 เมษายน 2550 09:15 น. - comment id 685750
...บุคคลภายนอกห้ามเศร้า... มาเล่นข้างนอกกัน เถอะ...กร
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
