กวีตี่จับ

กุ้งหนามแดง

ใจหนึ่งรักขีดเขียนหมั่นเรียนรู้
อีกใจอู้เขม่นแบ่งเป็นสอง
เขียนแล้วได้อันใดจึงใฝ่ปอง
เปลืองสมองเปล่าปลี้ดีไหนกัน
ฝ่ายหัวดีจึงท้ามาสิโว๊ย
ถามกวนโอ๊ยยุแยงเชิญแข่งขัน
เล่นตี่จับเห็นเหมาะกว่าเลาะฟัน
ทั้งเจ็ดวันยอมเล่นเห็นสมควร
ข้างละสามต่อให้ฝ่ายดีหนึ่ง
ค่าตะบึงตะบอนก่อนเสสรวล
ถึงวันน้อยมิท้อเที่ยวก่อกวน
คอยยียวนปรามาศพลาดปราชัย
ตี่อักษรสูดลมจนเต็มปอด
ข้ามเขตจอดหลังยาวโน้มน้าวไหล่
ถูกยื้อยุดหมดแรงเสียงแล้งไป
จึงหมดไทถูกจับเป็นเชลย
ฝ่ายตรงข้ามได้ใจเห็นไหมเล่า
เสียแรงเปล่าหัดบู๊มิสู้เฉย
ตาเราบ้างวิ่งแปะไม่แวะเลย
เอาละเหวยสองหมับแล้วกลับแดน
เชลยสามถูกกักเรื่องชักกลุ้ม
ถูกมะรุมมะตุ้มกลุ้มเหลือแสน
ถูกเยาะเย้ยซ้ำเล่าเขาดูแคลน
สุดคับแค้นหัวใจแทบไฟลุก
จึงพร่ำบ่นพรรณาประสาซื่อ
เรายึดถือแนวทางเพื่อสร้างสุข
จะยอมแพ้แก่ท้อก็ผิดยุค
จะบรรทุกแรงใจให้ตนเอง
กัดฟันตี่ชิงบ้างจากกางกั้น
ขอยืนยันเจตนาอย่าข่มเหง
เหลือวันเดียวอาจพลั้งจึงวังเวง
มิกลัวเกรงศักดิ์ศรีตราบมีลม
แข่งกันอยู่อย่างนั้นทุกวันวี่
เป็นกวีตี่จับนับว่าสม
ไร้วินัย-คุณค่าตามอารมณ์
เพียงนิยมบทกวีที่ลงแรง..
..				
comments powered by Disqus
  • เพียงแพรว

    21 เมษายน 2550 12:27 น. - comment id 685485

    11.gif11.gif11.gif11.gif11.gif11.gif
  • กวีปกรณ์

    21 เมษายน 2550 12:47 น. - comment id 685501

    73.gif ตี่..............
    
    
    มาให้จับเสียที อารมณ์กวีจ๋า
    
    คริ ๆ แต่งได้ยวเชียว
    
    มะเจอกันนานนะคับเพ่กู้งงงงง
  • เพียงพลิ้ว

    21 เมษายน 2550 16:36 น. - comment id 685561

    แข่งตัวเองให้เขียนสักบท ตอนนี้ยังยากเลยค่ะพี่กุ้ง
    
    36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif36.gif1.gif
  • ปักษาวายุ

    21 เมษายน 2550 20:23 น. - comment id 685602

    ...
       เอ๊ะ...ทำไมอ่านแล้วงง...คงเป็นเพราะภาษาไทยผมม่ายแข็งแรง อิอิ เคยเล่นอยู่บ้างนะครับ ตี่จับ เนี่ย พูดสั้นๆให้เข้าใจก็คือ ตราบใดที่ยังไม่หมดลม ยังไง เกมนี้ก็ไม่แพ้ครับ46.gif
              ... เอ๊ะ งง คำพูด ตัวเอง
                53.gif
  • กุหลาบขาว

    21 เมษายน 2550 22:48 น. - comment id 685654

    ว้าถูกจับเป็นเชลยแระ..11.gif
  • ลุงเร

    21 เมษายน 2550 23:26 น. - comment id 685666

    
    นึกอยากขีดอยากเขียนก็เวียนหัว
    อ่านแล้วมั่วปวดกะบาลงานอักษร
    อยากเรยนรู้ศึกษาภาษากลอน
    ตัวยังอ่อนถ้อยพจน์บทกวี
    
    หากฝึกปรืออีกนิดคิดอีกหน่อย
    แล้วจึงค่อยเลบงกลอนอักษรศรี
    อาจโด่งดังทุกจังหวัดปัถพี
    เหมือนเล่นตี่อึดไว้ได้รางวัล
    
    ผมไม่อึดด้วยสิป้า ตี่..........ได้แป๊ปเดียว
    เลยเขียนมั่วๆไปวันๆได้เท่านี้แหละ
    เป็นเราก็ได้เท่านี้แหละเน๊อะ อิอิอิอิ
  • กุ้งหนามแดง

    22 เมษายน 2550 09:05 น. - comment id 685747

    คุณเพียงแพรว
    
    :)  ขอบคุณที่แวะทักทายน่ะค่ะ
    
    ...................................................................
    
    เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว
    
    บางทีเราไม่ได้ขี้เกียจหรอก แต่เขียนไม่ออกก็มี..
    
    ....................................................................
    
    นกเหินลม
    
    เข้าใจถูกแล้ว...ล่ะ มีลมก็เขียนต่อไป..
    
    บางจุดอาจงงไปนิด ซึ่งเป็นจุดบกพร่องอยู่ ต้องปรับปรุง อิอิ อย่างว่า เรายังฝึกหัดอยู่นี่นา กระบวนท่าย่อมไม่แข็งแรง ..ลมปราณยังอ่อนอยู่น่ะ..
    
    ขอบคุณที่ชี้แนะ อย่างเปิดเผย..
    
    ..................................................................
    
    คุณกุหลาบขาว
    
    ยังไม่แพ้ซักกะหน่อย..สู้ต่อไป..
    
    ...................................................................
    
    ลุงเร..
    
    555 ในที่สุดก็เขียนออกมาได้ เรื่องนี้เราคุยกันไว้ตั้งปีมะโว้...
    
    ตอนเด็กๆ อาชีพหนึ่งที่ใฝ่ฝันคือ เป็นนักเขียนน่ะ  อีกอันคืออยากเป็นเจ้าของร้านต้นไม้เล็กๆ ตามริมทางอ่ะ    (ค่อนข้างติดดินมากเลย)   
    
    ได้รู้จักกับบางใคร (เห็นคำนี้ทีไร..นึกถึงบางไทรน่ะ อิอิ)  เลยได้เข้ามาเขียนเป็นเรื่องเป็นราว...นับว่ามีโอกาสได้สัมผัสกับงานตรงนี้...
    
    สมหวังหรือเปล่า ....ก็คิดว่าพอสมควรน่ะ อย่างน้อยมีคนอ่านงานของเรา คนสองคนก็รู้สึกดีกว่าอ่านเองวนไปวนมาเป็นไหนๆ
    
    ขอบคุณเพื่อนๆ เน้อ...ที่แวะมาให้กำลังใจ..
    ขอบคุณปีกฟ้า...และผู้ดูแลระบบคนนั้น..อิอิ..
    
    ...................................................................
  • rain..

    22 เมษายน 2550 13:28 น. - comment id 685844

    36.gif..
    62.gif
  • ไรไก่

    22 เมษายน 2550 13:31 น. - comment id 685846

    แข่งกะใครยังไม่กล้า
    ชนะตนเองให้ได้ก่อน
    ค่อยไปแข่งกะคนอื่นๆ
    
    
    
    36.gif
  • นนทสรวง

    23 เมษายน 2550 11:37 น. - comment id 686353

    เขียนทุกวันเห็นจะไม่ไหวต้องหมดลมแน่
    ตี่จับอักษรของคุณกุ้งฯนี่ช่างล้ำลึก
    ขนาดว่าอ่านแล้วต้องอ่านอีก แต่ได้แนว
    คิดว่าถ้าจะก้าวไปถึงจุดที่เรียกว่ามืออาชีพ
    ต้องหมั่นฝึกฝน พัฒนาตนเองอยู่เสมอ เนาะพี่
    36.gif36.gif
  • กุ้งหนามแดง

    24 เมษายน 2550 12:46 น. - comment id 686950

    น้องเรน
    
    ขอบคุณค่ะ คิดถึงน่ะ
    
    ...................................................................
    
    คุณไรไก่
    
    นั่นสิค่ะ
    
    ...................................................................
    
    คุณนนทสรวง
    
    ถึงไม่ใช่อาชีพ แต่เป็นอีกสิ่งหนึ่งที่ต้องทำให้ดีที่สุด..ในฐานะคนไทยจ๊ะ
    
    :)
    
    ....................................................................
  • ผู้หญิงไร้เงา

    24 เมษายน 2550 15:49 น. - comment id 687046

    ขอเก็บเกี่ยวกำลังใจมาให้ก่อน
    แล้วแน่นอนวันหน้าจะมาใหม่
    เพื่อสร้างสรรค์อักษรบ้านกลอนไทย
    เคียงข้างเพื่อนคนไกลห่วงใยกัน
    
    11.gifสวัสดีค่ะคุณกุ้งฯ   คิดถึงจังเลยค่ะ  ช่วงนี้ตูนงานยุ่ง ๆ คงแวะมาบ่อยไม่ได้ แต่ความคิดถึงส่งให้เสมอนะค่ะ  อิอิ11.gif
  • แก้ว กรุงเก่า

    25 เมษายน 2550 15:18 น. - comment id 687608

    ผมก็เป็นเหมือนพี่พวกตี่จับ
    อยากขยับกายเขยื่อนคอยเคลื่อนหนี
    กลับนิ่งนึกตกตะลึงเกือบถึงปี
    นายแก้วฯ มาวันนี้เพิ่งมีกลอน
    
    .....16.gif36.gif
  • กุ้งหนามแดง

    26 เมษายน 2550 11:01 น. - comment id 687943

    คุณตูน..ผู้ไร้เงา
    
    คิดถึง..เหมือนกันค่ะ ยังไงซะถ้าพอมีเวลาก็แวะมาเขียนบ้างน่ะค่ะ
    
    :)  เห็นนามปากกาแล้วคิดถึง..
    
    ...................................................................
    
    คุณแก้ว กรุงเก่า
    
    นานๆ เขียน ไม่เป็นไร แต่อย่าเพิ่งถอดใจเลิกเขียนน่ะค่ะ  
    
    มาช่วยกันจับปากกา ดินสอ เขียนกันต่อไปค่ะ
    
    .................................................................
  • น้ำนมราชสีห์

    30 เมษายน 2550 21:39 น. - comment id 689841

    ขอเป็นคนชม(คนหนึ่ง)นะครับ1.gif
    ท่าทางจะสนุก

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน