เพียงรู้จักพานพบเคยสบตา เคยพบหน้าเพียงนิดกลับคิดถึง รอยอาลัยฝังจิตติดตราตรึง คำถามหนึ่งปั่นปวนกวนหัวใจ ยามสายลมพรมพริ้วหวีดหวิวผ่าน ผสมผสานส่งเสียงสำเนียงใส ก้องกังวานซึมแทรกจนแปลกใจ คือเสียงใครคล้ายคนเคยคุ้นเคย แม้หลับตาคราใดในคืนค่ำ รัตติกาลมืดดำไร้คำเฉลย ภาพของใครติดตรึงมิเลือนเลย เสียงของใครคุ้นเคยคล้ายคุณ หรือคุณคือนิยามความเพ้อฝัน หรือคุณคือความผูกพันธ์อันอบอุ่น คุณคือใครอยู่ที่ไหนใครคือคุณ จึงว้าวุ่นไม่รู้คุณนั้นเป็นใคร
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 6 พ.ค. 2550 18:52 น. - ID 101980 
990
10
0
6 พฤษภาคม 2550 19:36 น. - comment id 691861
.คนนั่นเป็นใครกันเอ๋ย หรือว่าเป็นคนไกลแน่เลย สงสัยเป็นเราแน่เลยนิ
6 พฤษภาคม 2550 19:51 น. - comment id 691862
อยากหลับตาฝัน ไม่อยากตื่นขึ้นมาพบกับความจริง
6 พฤษภาคม 2550 20:48 น. - comment id 691875
อยากเป็นคนนั้นจัง...ฮิฮิฮิ
6 พฤษภาคม 2550 21:59 น. - comment id 691893
ใครกันนนนนนนนน พี่ต่าย ใช่หลิวป่าว เอ ใช่กันนะ หายไปหลายวัน มาพร้อมกับกลอนหวาน ๆ เยิ้มมมมมมมมม กระทุ้เลยครับ
6 พฤษภาคม 2550 22:20 น. - comment id 691911
เราเป็นคนนั้นหรอปาว
6 พฤษภาคม 2550 22:26 น. - comment id 691913
เดิน-นอน-นั่ง-ห่าง-ใกล้-ใจคิดถึง เพ้อรำพึงจึงสร้างสรรค์ไม่หวั่นไหว ยังไม่รู้อยู่ดีเธอเป็นใคร นานๆไปใช่อื่นไกล"รักตัวเอง"
6 พฤษภาคม 2550 22:29 น. - comment id 691914
กลอนก้อซึ้ง เพลงก้อเพราะ หรือว่ากระต่ายกำลังคิดถึงใครอยู่แน่เลย ยังไงก้ออย่าลืมน้องคนนี้นะคับ
6 พฤษภาคม 2550 23:03 น. - comment id 691927
เอ...ใครกันนะ โชคดีจัง..
7 พฤษภาคม 2550 08:04 น. - comment id 691963
หน้าส่วนตัว
ดีจังครับเพราะมากเลย เขียนให้ใครเป็นพิเศษหรือเปล่าครับคุณกรัต่ายใต้เงาจันทร์
นกน้อยมีกลอนมาให้อีกน่ะครับ
แค่เธอคนเดี่ยว
ในโลกใบนี้มีผู้คนมากมาย
แต่ไม่ได้หมายถึงคนที่รักและบูชา
พ่อให้กำเนิดฉันแม่ให้ฉันเกิดมา
นั้นคือสี่งบูชายกเอาไว้เป็นที่หนึ่ง
ในโลกใบนี้กับผู้คนมากมาย
สิ่งที่ฉันหมายคือคู่รักคู่เคลียงกายยา
คนที่ปราถณาเป็นเหมื่อนดังแก้วตา
เป็นยาใจเป็นความหมายและทุกสิ่ง
เธอคนเดี่ยวที่ฉันเฝ้ารักเฝ้าห่วง
เธอคนเดี่ยวหังใจทั่งดวงให้เธอ
เธอคนเดี่ยวมอบรักสม่ำเสมอรักเธอที่สุดในโลก
7 พฤษภาคม 2550 08:50 น. - comment id 691980
สงสัยเป็นพี่กานต์แน่เลยค่ะ
7 พฤษภาคม 2550 09:25 น. - comment id 692002
ใครคนนั้น...คือคนในหัวใจ..ของคุณต่ายค่ะ.. ไม่มีใครรู้ได้ดี..เท่ากับใจเราเองค่ะ... ..รู้แล้ว...บอกด้วยซิคะ...อิอิ..
7 พฤษภาคม 2550 11:38 น. - comment id 692016
เอียงหู มาฟังเสียงหัวใจของคุณกระต่ายค่ะ
7 พฤษภาคม 2550 12:56 น. - comment id 692044
คือน้องเฌอเองคร่า อุบอิบ
7 พฤษภาคม 2550 15:38 น. - comment id 692138
เออ!!!แน่ะ ชักงงเหมือนกันว่าคุณคือใคร ใครคือคุณ ไผเป็นไผ หรือใครแน่
7 พฤษภาคม 2550 15:45 น. - comment id 692144
เสียงของหัวใจไม่มีใครได้ยิน นอกจากตัวเราเองเนาะ..เพราะงั้นตั้งใจฟังดีๆน๊า
7 พฤษภาคม 2550 15:57 น. - comment id 692160
เหมือนตกอยู่ในภวังค์อ่ะค่ะ ความรู้สึกแบบนี้ก็เจอนะ ^-^
7 พฤษภาคม 2550 19:07 น. - comment id 692244
สวัสดีค่ะเชาว์ ไม่รู้เหมือนกันสับสนค่ะ คุณสิรินตื่นเถอะค่ะ เด๊ยวกระต่ายไปปลุก สวัสดีค่ะคุณบิ๊กขนาดนั้นเชียว สวัสดีค่ะน้องหลิว สบายดีไหม อ้อนยังไงก็สู้น้องไม่ได้หรอก สวัสดีค่ะพี่บอส แล้วแต่จะคิดค่ะ
7 พฤษภาคม 2550 19:36 น. - comment id 692245
สวัสดีค่ะพี่ชาติ ถูกต้องแล้วครับรักตัวเอง สวัสดีค่ะน้องดา แน่นอนจ๊ะน้องชายน่ารักเสมอสวัสดีค่ะคุณกุหลาบขาว ก็คุณไงค่ะ
สวัสดีค่ะน้องเฌอเพิ่งรู้ตัวเองเหมือนกันน่ะ นี่
7 พฤษภาคม 2550 19:38 น. - comment id 692246
สวัสดีค่ะเพียงแพรวมานั่งใกล้ฟังชิดน่ะค่ะ
7 พฤษภาคม 2550 20:36 น. - comment id 692260
...
-: จากวันวานพานพบได้สบตา :-
เคยพูดจาเพียงนิดกลับคิดถึง
ไยภาพคุณฝังจิตแน่นติดตรึง?
คำถามหนึ่งปั่นป่วนคอยกวนใจ
-: ยามสายลมพรมพลิ้วหวีดหวิวผ่าน :-
เหมือนกังวานหนึ่งเสียงสำเนียงใส
ผสานซ่อนซึมแทรกจนแปลกใจ
คือเสียงใครคล้ายคุณช่างคุ้นเคย?
-: หลับตาลงดึกดื่นในคืนค่ำ :-
รอบข้างกายมืดดำ(ไร้ )คำเฉลย
เพียงหน้าคุณพราวพร่างเหมือนอย่างเคย
ดั่งภาพเผยแสงสว่างกลางมืดมน
-: ยิ่งเวลาผ่านเลย..ยากเฉยอยู่ :-
เกินกว่ารู้ความลับแสนสับสน
หรือคุณนั้นดวงเนตรมีเวทย์มนต์
มัดจิตคนตรึงจับประทับใจ
-: อยากเพียงเอ่ยหนึ่งคำย้ำรู้สึก :-
จากส่วนลึกจริงมั่นมิหวั่นไหว
คือรักนี้ยากจะเหลือไว้เผื่อใคร
ทุกห้องใจจับจองเป็นของคุณ
...
7 พฤษภาคม 2550 22:23 น. - comment id 692279
เขาคือใครครับ
8 พฤษภาคม 2550 17:59 น. - comment id 692625
สวัสดีค่ะ ปักษาวายุ แหมอะไรจะหวานสะขนากนั้นค่ะ ระวังมดขึ้นบ้านน่ะนั่นน่ะซื้อยาฉีดมดกันไว้บ้างหรือปล่าว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
