หน้าส่วนตัว
เพ่งเปลวเทียนควันธูปลมวูบไหว
หอมกลิ่นไหม้กำจายระบายกลิ่น
เพ่งดวงใจลมหายใจแผ่วผ่อนริน
ดับโสตสิ้นฟังเสียงเพียงภายใน
บริกรรมพร่ำพระคาถาทิพย์
สั่งกระซิบสื่อผ่านธารน้ำไหล
ปล่อยกาละเวลาล่าเลื่อนไป
ข่มจิตให้ไม่ฟุ้งซ่านลนลานหลง
น้อมนำธรรม พึ่งธรรมชาติแนบ
กายอิงแอบสรรพสิ่งสัมพันธ์ส่ง
ชีพโยงชีพ จิตเชื่อมจิต วิจิตรบรรจง
ขอนั่งลงเรียนโลกรู้ด้วยครูธรรม
หวังแววตาตื่นรู้รำลึกสติ
ห้วงสมาธิเพ่งพุทธสุดลึกล้ำ
กรรมใดพบย่อมพรากวิบากกรรม
อโสย้ำอำลาตาเปล่งแวว
ชำระใจอันโสมมแล้วก้มกราบ
ศิโรราบจิตใจผ่องใสแล้ว
สิละกิเศษอันก่อเกิดให้เพริศแพร้ว
หลอมดวงใจดั่งดวงแก้ว แล้วกราบลา....
เทพระวี 28 พ.ค. 2550 00:23 น. - ID 102926 
1024
1
0
28 พฤษภาคม 2550 09:09 น. - comment id 702350
"ประนมหัตนมัสการขึ้นเหนือเศียร" น้อมจำเนียรคุณพระพุทธพิสุทธิ์พิศาล มิ่งขวัญหล้าไหวเอกภพอภิญญาณ ใดจะปานเทียมไท้ก็ไม่มี ระลึกมั่นพระมหากรุณาธิคุณ หนุนนำนรชาติสละสังขารวิถี ก้าวสู่ห้วงสุญญตาอนาคามี ปล่อยวางชีวิตเพื่อโลกนฤพาน ประศาสน์ทางดำเนินวิสุทธมรรค พิทักษ์โลกาด้วยพระธรรมพิเศษสาน ปกิจจสมุปบาทคือโอสถผดุงมาน ประโลมกาลอมตะปรมัตถ์ธรรม หลอมดวงใจสาธุชนทั่วหล้า หวั่นอุราเกรงบาปมากรายกล้ำ รู้ฝึกปฏิบัติชอบบริกรรม คุณธรรมประเสริฐเพริศพริ้งสถิตสถาวร
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
