ความหวัง ณ ขอบฟ้า ฟากไกล ใจจึ่งร่อนเร่ไป ไขว่คว้า ข้ามน้ำข่มหัวใจ ระทึก เช้าค่ำไร้ขอบหล้า ฝั่งฝัน ความตายไม่อยากรู้ เยี่ยงใด หิวอดบดไส้ใจ เรื่อยดิ้น ทรมาณมืดทุกข์ใหล หลงดับ ข้าวแค่พอแตะลิ้น ดับหิว กำเนิดถือเกิดคล้าย คลึงกัน เท้าเท่ามือสมองฝัน เสือกสร้าง โอกาสมิเทียมทัน ทุกชีพ จำเบิกตาอ้างค้าง คาฝัน ความหวัง ณ ฝั่งฟ้า ฟากใด วันพรุ่งจรัสไฉน ไม่รู้ เพียงลมต่อหายใจ ประทังชีพ ดิ้นด้านดั่งดื้อสู้ ชะตาฝืน ********** แด่เรือมนุษย์ 2009
เทพระวี 30 ม.ค. 2552 00:34 น. - ID 122675 
1458
3
0
30 มกราคม 2552 05:21 น. - comment id 942866
ถึงณ ฝั่งฟากฟ้า........ทรมาน กระแด่วดิ้นสังขาร.....สุดท้อ ฝืนสู้ต่อยาวนาน.........แสนเหนื่อย โอกาสพลาดพลั้งล้อ....เล่นแท้แก่ชะตาฯ ดีจ้า ไม่แต่งนานแล้วนะ ยังไงกะแฟนคลับโคลงสี่ฯนะจ๊ะ
30 มกราคม 2552 08:27 น. - comment id 942879
ณ ฝั่งไกลมืดฟ้า มัวดิน เกรงหรือจะโบยบิน เหยียบไกล้ ใจเพียงอยากยลยิน กลิ่นรัก สักหน รักจักมีหรือไม่ ไม่ใคร่ รู้จริง ..แบบว่า
30 มกราคม 2552 12:28 น. - comment id 942992
ทำวันนี้ให้เต็มที่และดีที่สุดนะคะ วันพรุ่งนี้ไม่แน่ว่าจะมีรึเปล่า สู้สู้ค่ะ
30 มกราคม 2552 17:35 น. - comment id 943193
แวะมาพักเหนื่อยค่ะ สบายดีนะคะ
30 มกราคม 2552 18:49 น. - comment id 943255
เรือมนุษย์ไม่ล่มจมง่ายๆหรอกครับ ผมเชื่อในกฎของความสมดุลครับ
31 มกราคม 2552 10:53 น. - comment id 943520
แวะมาทักทายจ้า หวังว่ายังคงจะจำกันได้นะคะ......
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
