เติบโตแต่ต่ำต้อยค่อยเตาะแตะ ผ่านเรื่องยากเยอะแยะยิ่งใหญ่ เกรอะกรังฝุ่นฟุ้งคละคลุ้งใจ ปัดเปื้อนเท่าไรไม่ออกดี ด้วยใช้ชีวิตไม่คิดก่อน หมกมุ่นวงจรค่อนบัดสี แชทชั่ว-มั่วเซ็กส์ เด็กอับปรีย์ หวิดเอาชีพพลีให้กลีกาม ผิดพลาดพ้นผ่านจึงปรับแก้ ตั้งใจแน่วแน่ แท้อย่าถาม จึงตั้ง 'กวีปกรณ์' เพื่อซ่อนนาม หวังแต่งกลอนให้ติดตามเพื่อสอนคน ผ่านมาพบเวบไซต์ไทยโพเอ็ม เติมเต็มความฝันอีกคราหน เริ่มร่างร้อยลักษณ์อักษรกล เรียนรู้สู้ทนทำตามคิด เริ่มจากกาพย์ฉบังเมื่อครั้งนั้น เรียบเรียงชีวิตฉันสำนึกผิด ปลดปลงช่างสั้นนักชีวิต หวังตั้งเข็มทิศที่บิดเบือน ผู้อ่านนิยม ชม ไม่ชอบ บางใครปลุกปลอบประหนึ่งเพื่อน สอนการร้อยกรองด้วยตักเตือน แวะทักทายเยี่ยมเยือนบนเรือนกลอน จากวันนั้นจวบวันนี้ อายุกว่าสองปีถือยังอ่อน เขียนเรื่องสั้นบ้างเป็นบางตอน ครั้งอารมณ์สะท้อนสะเทือนจินต์ เขียนเรื่องรักปะปนระคนปรัชญ์ ด้วยกำหนัดในรักยากหักสิ้น คงเพราะปุถุชนคนเดินดิน หากชีวิตไม่ดับดิ้นยากยินยอม
กวีปกรณ์ 5 มิ.ย. 2550 01:28 น. - ID 103240 
2550
4
0
5 มิถุนายน 2550 07:00 น. - comment id 705486
ที่ผ่านมาถือเป็นบทเรียน...การรู้จักตัวเองไม่ใช่เรื่องน่าอับอาย... :) ผิดแล้วแก้ไข ย่อมดีกว่าปล่อยเลยตามเลย..
5 มิถุนายน 2550 07:21 น. - comment id 705488
เพิ่งรู้นะเนี่ย ว่า .. หวิดเอาชีพพลีให้กลีกาม ฮา .. ตอนนั้น สมัครใจกระมัง ..
5 มิถุนายน 2550 07:33 น. - comment id 705492
เอ่อ...ไม่มีคำบรรยายใดๆครับ เรื่องราวที่เลวร้ายปล่อยมันไว้ ในอดีต ปัจจุบันก็เริ่มต้นใหม่ ครับผม.....สู้ๆเป็นกำลังใจให้นะ
5 มิถุนายน 2550 08:52 น. - comment id 705524
เอาไม้ขนไก่มาหื้อน้องชายไปปัดฝุ่นออกเนาะ คิคิ.......
5 มิถุนายน 2550 09:44 น. - comment id 705553
ทุกคนล้วนล้มลุกคลุกคลานกันทั้งนั้นค่ะ...
5 มิถุนายน 2550 09:49 น. - comment id 705559
รับจ้างซํกผ้าด้วยนะคะ...
ใส่บรีสเยอะๆๆดีไหมคะจาได้สะอาดๆๆไม่เปื้อนฝุ่น
5 มิถุนายน 2550 10:50 น. - comment id 705597
ฝุ่นเขรอะเลยค่ะ
5 มิถุนายน 2550 14:48 น. - comment id 705758
อืมม แวะมาทำความรู้จัก กวีปกรณ์ ซ่อนคม ซ่อนคม ยิ่งนัก หวัดดีครับ
5 มิถุนายน 2550 15:54 น. - comment id 705806
ลงอ่างหน่อยมั๊ย...อิอิ...แวะมาแซวอดีตผ่านไปแล้วจงแน่แน่วทำสิ่งที่อยู่ในปัจจุบันดีกว่า
5 มิถุนายน 2550 16:00 น. - comment id 705815
อ่านแล้ว บอกตรงๆว่า น่ารักมากเลยครับ
5 มิถุนายน 2550 17:10 น. - comment id 705874
ค่อยๆเรียนรู้เหมือนกันครับ ที่รักการเขียนการอ่าน บางทียังนึกว่าตัวเราหายใจเป็นกลอนหรือเปล่า...
5 มิถุนายน 2550 22:56 น. - comment id 705975
ดีครับพี่กร ชีวิตคนเรามันก้อเจอประสบการณ์ดีบ้าง ร้ายบ้าง ชีวิตเปื้อนฝุ่นน่ะ ได้เต็มที่กับชีวิตสักครั้ง ถึงเปื้อนแต่ก็สุขใจคับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
