โลกล้วนหลากหลายแลงดงาม

เทพระวี


 คำรามเสียงเครื่องจักรเร้า            เร่งคำรณ
ฟ้าฉีกยับอับจน                             ป่นปี้
แผ่นดินคว่ำหน้าทน                      อัปยศ
หยดเลือดรินร่างนี้                         เพื่อพ้องเผ่าใด
ร่วงหล่นดั่งแมกไม้                         สลัดใบ
ใจร่วงลงกี่ใจ                                  เจ็บร้าว
ใจคลั่งคลั่งแค้นใด                          อดีต
กรีดเลือดทาทาบด้าว                        เซ่นท้าสังเวย
พญาไม้จารึกไว้                                วงปี
เลือดหลั่งลงธานี                               ซับซึ้ง
ปมเปลือกลวดลายมี                      บันทึก
จารแผ่นดินลึกบึ้ง                          ดิ่งก้นโลกันตร์
ลมฤดูกร่อนเนื้อ                            หินผา
แส้แม่น้ำกระหน่ำมา                    ดีดดิ้น
ฝนแดดทิ่มแทงตา                      สรรพชีพ
สรรพสิ่งนิ่งงันสิ้น                       บ่าน้ำตานอง

***************************************************
**************************************************

ลมฤดูจูบเนื้อ                          หินผา
แพรแม่น้ำพริ้วมา                    หยาดดิ้น
ระบำแดดดื่นดา                      ระดาษ
ฝนฉ่ำพรมโลกสิ้น                    ดับร้อนโดยพลัน
เจียนแผ่นดินลุกไหม้               ปานใด
ร้อนคลั่งดั่งดวงใจ                   ยับขยี้
ฟ้ามืดระอุอวลไอ                    ฟ้ามืด
หญ้าดอกนิดหนึ่งนี้                 ผลิแย้มตุ่มตา
รอท่าฟ้าใหม่ฟื้น                    ชีวิน
เห่กล่อมพื้นแผ่นดิน              ดับร้อน
รอโลกอาบฝนริน                  สุหร่าย
ระบำใบรำฟ้อน                    เบิกฟ้าบูชาดิน
				
comments powered by Disqus
  • ก่องกิก

    14 สิงหาคม 2550 13:59 น. - comment id 737952

    ไพเราะจัง
    11.gif36.gif

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน