หน้าส่วนตัว
๏นั่งกอดกายวาบวูบลูบไล้ร่าง
หนาวน้ำค้างพร่างพรมลมแผ่วผิว
ร้าววิญญาณบีบบิดราวปลิดปลิว
เห็นรอยริ้วร่ำร้องทุกห้องใจ
ไยอ่อนแอไหวหวั่นถึงปานนี้
หลายคราที่ย่ำแย่มาแค่ไหน
อาบความเศร้าร้าวรานมากปานใด
ยังอยู่ได้ยืนยงไม่หลงทาง
เพียงความรักหักหาญผลาญใจสิ้น
ถึงกับดิ้นร้อนรนหมองหม่นหมาง
ไม่ซึมซับห่างหายทางสายกลาง
ทุกก้าวย่างลืมแลแพ้ชะตา
มัวร้องร่ำพร่ำเพรียกเรียกใครเล่า
ในเมื่อเราดึงดันใฝ่ฝันหา
รู้ว่าอาจด่าวดิ้นสิ้นชีวา
ยังรั้นฝ่าฟาดฟันนั่นคือกรรม
เมื่อใจโปรดโลดแล่นไยแสนเศร้า
หรือเปลี่ยวเหงาหวั่นไหวยังไม่หนำ
เก็บร่องรอยตักเตือนอย่าเลือนจำ
คราวชอกช้ำเกลียดโกรธจะโทษใคร?
คิดพะวงลุ่มหลงปลงไม่ตก
ร้าวรานอกร้อนรุ่มเกินคุมไหว
ความผูกพันลางเลือนเพียงเพื่อนใจ
ไม่โทษใครเกลียดโกรธโทษตัวเอง๏
มัสลิน 30 ก.ย. 2550 20:06 น. - ID 107872 
1855
20
0
30 กันยายน 2550 20:14 น. - comment id 762186
กลอนเศร้าจังเลยครับ แต่ก็เพราะดีนะครับ
30 กันยายน 2550 20:20 น. - comment id 762189
คุณปลายตะวันคะ.......ขอบคุณค่ะที่แวะมาอ่าน
อิอิ.....ตอนนี้กลอนที่โพสต์ไว้หายไปแว้วววว
ต้องกลับไปแก้ไขก่อนนะคะ สงสัยไม่ถูกใจผู้ดูแลระบบ....คงเศร้าเกินไปอ่ะค่ะ ทำกลอนหายไปเลย เหลือแต่ลูกบิด...อิอิ ล้อเล่นนะจ๊ะ
ฟิ้วววส์ ไปแก้ไขเรียกกลอนกลับมาก่อนนะคะ ถ้าแก้ไม่ได้ พรุ่งนี้จะผูกคอตายใกล้ๆคุณปลายตะวัน เอาให้ขนหัวลุกไปเลย 
30 กันยายน 2550 20:23 น. - comment id 762191
5 5 5 5 ... ปู่ลิงทำงานดึกซะด้วยอ่ะดิคะพี่มัสลินเอาเลยค่ะเอาเลยเอมเชียร์ คริ คริ ถ้าพรุ่งนี้เอมว่าง ( จะมีไม๊อ่ะ ) เอมจะแวะมาอ่านใหม่นะคะพี่ คืนนี้ขออวยพรล่วงหน้า หลับฝันดีนะคะ
30 กันยายน 2550 20:29 น. - comment id 762195
คุณปลายตะวันโชคดีที่สุดของที่สุดที่ได้อ่าน.. ผู้แต่งเองป่านนี้ยังไม่มีโอกาสได้เห็นกลอน ที่ตัวเองโพสต์ไว้เลยค่ะ แง แง กลอนหายไป หน่วยสวาท....เรียกหน่วยสวาทกว่า... ว.สอง เปลี่ยน............... 73 ภาระกิจราบรื่นมั๊ย?? หรือว่าตอนนี้ ว.40 อยู่... ทราบแล้วอย่าเพิ่งเปลี่ยน มาช่วยกันแก้ก่อน...จ้า
30 กันยายน 2550 20:34 น. - comment id 762198
น้องเอมจ๊ะ......
เดี๋ยวๆ อย่าเพิ่งนอน ตอนนี้เราต้องช่วยกันก่อน มีอย่างที่ไหน กลอนหายไปเหลือแต่ลูกบิด.......อย่างนี้ขโมยก็ได้ใจสิคะ....บ้านใครบ้านมันล่ะทีนี้ อิอิ...... จำไว้เลย....
พูดแล้วก็อิจฉาคุณปลายตะวันที่สุด....
ได้อ่านอยู่คนเดียวอ่ะ
เรียกฉางน้อยมาช่วยดีกว่า....
ตอนนี้ไม่รู้อยู่หลุมไหน......
จุดธูปจะมามั๊ยเนี่ย...?
30 กันยายน 2550 20:38 น. - comment id 762200
โป้ง.... ( ดันตั้งชื่องี้ด้วยสิเรา....ต้องโทษตัวเอง เวรกรรม โทษใครได้ล่ะเนี่ย แง แง )
30 กันยายน 2550 20:52 น. - comment id 762214
คุงตั๊กขา..กลอนเปงไรอ่าคะสั้นมากได้ใจความ..อิอิ...ต้องโทษตัวเอง.. เปงร่ายอ่าคะ.ช่วยไงดีหว่า
อยู่เปงเพื่อนคะจนกล่ากลอนจะมา ถือลูกบิดไว้ให้555
30 กันยายน 2550 21:00 น. - comment id 762221
เย้......มาแว้ววววว กลอนมาแว้วววว
30 กันยายน 2550 21:02 น. - comment id 762222
5 5 5 5 5 ..... เอมว่าไม่ใช่เพราะชื่อกลอนหรอกค่ะพี่มัสลิน อาจจะเป็นเพราะว่าน้ำตาของปู่ลิงหรือเปล่าคะ อ่านแล้วร้องไห้ไม่หยุด เลยทำให้ตัวหนังสือลบไปเลย เอิ๊กส์ ๆ ๆๆๆๆๆ .... แซวเล่นค่ะปู่ลิง เอ้ายิ้มหน่อยค่ะยิ้ม อิ อิ .... พี่มัสลินคะ .... เข้าไปที่แก้ไขบทกลอนยังอ่ะ ... อยากอ่าน ๆ ๆๆ ๆเพราะไม่รู้ว่าพรุ่งนี้เอมจะแวะมาได้อ่ะเปล่าอ่ะ อ่อ ...... เดี๋ยวเอมไปซื้อสายยู กะกุญแจให้นะคะ ใช้ชั่วคราวแทนกลอนไปก่อน อิ อิ
30 กันยายน 2550 21:10 น. - comment id 762225
เย้ ๆ ได้อ่านแล้ว ( เอมจะทำให้กลอนเศร้ากลายเป็นกลอนไม่เศร้าอ่ะเปล่าคะเนี่ อิ อิ ) นานแล้วที่เขาจากไปไม่รักเรา ปล่อยให้เศร้าเคล้าน้ำตาที่บ่าไหล แต่ทำไมน้ำตาหนอยังคลอใจ ให้หวั่นไหวปวดร้าวเหน็บหนาวทรวง ... เพราะความรักยังคงอยู่ ถึงทำให้เราเป็นแบบนี้อ่ะค่ะ
30 กันยายน 2550 21:29 น. - comment id 762231
คุณพิมญดาจ๋า ไม่อยากบอกว่า เปิ่น เปิ่น เปิ่น.....รู้กันนะ เรื่องทำอะไรเปิ่นๆไม่มีใครเกิน หน้าแตกค่ะ หมอไม่รับเย็บมาหลายเรื่องแล้ว ไม่อยากบอก ไงล่า กลอนสั้น กระทัดรัด " ต้องโทษตัวเอง " อ่านแล้วเข้าใจเลย ก๊ากกกก อิอิ ......
30 กันยายน 2550 21:33 น. - comment id 762233
คุณตั๊กขา..ใครบังอาจทำคุรตั๊กค่ะ ครูพิมจะพาเพื่อนๆบ้านกลอนไปจัดการ..
30 กันยายน 2550 21:34 น. - comment id 762234
คุณเอมจ๊ะ........
อิอิ......ที่เห็นคนคลิกเข้ามาอ่านๆไม่เพียงกี่เสี้ยววินาทีอ่ะ ไม่ใช่ใครหรอกค่ะ
คุณตั๊กเองล่ะ แก้อยู่นั่นล่ะ แก้ซะเมื่อย.....
อย่าคิดว่าคนอื่นมาชื่นชมนะคะ ไม่เล้ยยยย
ตัวเองคลิกเข้ามาอ่านเอง แก้เอง ก๊ากกกกก
กลอนคุณตั๊กอ่ะ เขียนให้เศร้ายังไงแต่...คนเขียนขี้เล่นจะตาย มันจะเศร้าได้นานเท่าไหร่เชี๊ยวว?........
30 กันยายน 2550 21:46 น. - comment id 762240
....ตั๊บแก....
30 กันยายน 2550 21:48 น. - comment id 762243
30 กันยายน 2550 21:50 น. - comment id 762245
30 กันยายน 2550 21:57 น. - comment id 762253
เห็นป่ะ เรียกฉางน้อย ต้องจุดธูป แม่บิดเจ็บอิ๊บอ๋ายเลย.....จริง..เห็นด้วย ยิ่งโดนพี่ตั๊กแตนบิดรับรองเลือดซิกซิก ฉางน้อยเขียนเรื่องสั้นไว้ดีแล้วหละ พี่ตั๊กแตนจะเข้าไปอ่านนะ....... เขียนพาดพิงถึงพี่ตั๊กแตนอ่ะป่ะ ถ้าไม่มีเลย ไม่ไปเฟ้ย.....ย
แล้วเจอกันเมื่อ.......ชาติต้องการ คิดถึงนะหน่วยสวาทกว่าๆ
30 กันยายน 2550 22:03 น. - comment id 762259
ครูพิมเจ้าขา.........ประทานโทษเจ้าค่ะ
ทำข้อสอบหล่นไปข้อหนึ่งค่ะ ไม่ได้มองว่าครูพิมเข้ามาโพสต์ไว้ จุ๊บๆๆๆ อย่างอนน๊า.....
คุณตั๊กทำเรื่องวุ่นวายให้ตัวเองค่ะ....เข้าไปแก้กลอนของตัวเอง แก้เองหลุดเอง.....อิอิ
ไม่รู้จะโทษใครดี เลยโทษผู้ดูแลระบบให้เขย่าบรรลังก์เล่น เผื่อป่านนี้จะได้นั่งไม่ติด ก๊าก
ครูพิมสบายดีหรือเปล่าคะ เด็กปิดเทอมหรือยังเอ่ย..... เด็กๆที่คุณตั๊กให้การศึกษาปิดเทอมกันแล้ว วุ่นวายทั้งวันค่ะ มาสวัสดีกันวันห้ารอบ......มึนไปหมด อารายกันเนี่ย......
1 ตุลาคม 2550 00:36 น. - comment id 762288
แวะมาเยี่ยมเยือนค่ะ..อย่าโทษตัวเองเลยเนาะ..อิ.อิ
1 ตุลาคม 2550 01:10 น. - comment id 762297
ดีค่ะพระจันทร์ ฯ แวะมาทักทายยามดึก อย่าโทษตัวเองเลยค่ะยิ้มเข้าไว้นะ
1 ตุลาคม 2550 04:01 น. - comment id 762323
เพราะจัง ^ ^ อย่าโทษตัวเองเลย สิ่งต่างๆในโลกย่อมมีวิถีทางของมัน ทำใจให้สบายแล้วเตรียมตัวรับกับสิ่งที่จะเกิดในวันพรุ่งไม่ดีกว่าฤ?
1 ตุลาคม 2550 06:29 น. - comment id 762340
คุณbananaleaf ........ แฮ่...แฮ่....จริงๆแล้วไม่ได้โทษใครเป็นเรื่องเป็นราวหรอกค่ะ......กลอนพาไปอ่ะจ๊ะ เนี่ยถ้าคุณbananaleaf ไม่มาเยี่ยมเยียนก็จะโทษคุณอีกคนแระ.....( ว่าเข้าไปนั่น )
1 ตุลาคม 2550 06:32 น. - comment id 762342
1 ตุลาคม 2550 06:36 น. - comment id 762344
สวัสดีค่ะ คุณDarkness_Heroขอบคุณที่ชมว่าเพราะ.....อื่อ...เพลงประกอบหรือกลอนคะ
1 ตุลาคม 2550 11:12 น. - comment id 762498
นานๆจะได้อ่านผลงานคุณตั๊กสักที มาคราวนี้เศร้าจัง อย่าโทษตัวเองเลยครับ พี่ผิดเอง
1 ตุลาคม 2550 11:40 น. - comment id 762529
อย่าโทษตัวเองอย่างนี้สิ.. ไม่ดีนะ .. คนนั้นตะหากล่ะ..ที่ไม่ดี.. เชื่อนะคะว่ายังไงมัสลินของหมอนอิงคนนี้.. ไม่ผิดหรอกค่ะ.. ไม่เอานะ.. อย่าโทษตัวเอง.. มามะมาทานข้าวเที่ยงด้วยกัน.. (ง่ำ ๆ ) เอ...มันยังไม่เที่ยงเลยนา
1 ตุลาคม 2550 12:38 น. - comment id 762593
อย่าโทษตัวเองมากเลยคะ เดี๋ยวเครียดเกินไปนะ
1 ตุลาคม 2550 13:23 น. - comment id 762637
โทษตัวเองทำไมคะ..ต้องโทษคนที่ไม่เห็นคุณค่าของ ความรักถึงจะถูกค่ะ...
1 ตุลาคม 2550 15:32 น. - comment id 762766
รอคอยนานพอควรสำหรับงานของคุณตั๊ก ยังไพเราะและให้ความเป็นมัสลินเหมือนเดิมครั สบายดีนะครับ
1 ตุลาคม 2550 16:24 น. - comment id 762805
เสียดายไม่ได้เห็นวินาทีประวัติศาสตร์ปล.กลอนเศร้านะคะ กำลังอิน พอเหยิบลงมาอ่านความเห็นล่างๆ...ก็เลย
ฮากันไปเนาะ
1 ตุลาคม 2550 16:54 น. - comment id 762850
นั่นซิเนอะ อย่างนี้จะโทษ ใครได้ ถ้าไม่ใช่ตัวเอง สมน้ำหน้าจัง.....อิอิ
1 ตุลาคม 2550 23:05 น. - comment id 763062
คุณก่องกิกคะ เพิ่งมาสารภาพผิดตอนนี้.... เช๊อะ หลอกให้รักแล้วจากไป ( ล้อเล่นนะคะ )
1 ตุลาคม 2550 23:08 น. - comment id 763065
1 ตุลาคม 2550 23:11 น. - comment id 763066
คุณหัวใจอ่อนหวาน .............
1 ตุลาคม 2550 23:15 น. - comment id 763070
คุณ...white rose
1 ตุลาคม 2550 23:18 น. - comment id 763073
ดีจ้า.......คุณฤทธิ์ ศรีดวง....... ฮี่ๆๆๆ เขียนไปตามอารมณ์อ่ะค่ะ ไม่ได้มีเรื่องเศร้า หรือเรื่องโศกหรอกนะคะ..........แต่สัญญลักษณ์ของยัยมัสลินเนี่ย ต้องเศร้าๆหน่อย.......จริงๆแล้วระบบความคิดคงจะเศร้าแล้วหลอกตัวเองหรือเปล่าก็ไม่รู้นะคะเนี่ย.... ต้องกลับไปทบทวนตัวเองก่อน อิอิ.... คุณฤทธิ์ สบายดีหรือเปล่าจ๊ะ
1 ตุลาคม 2550 23:23 น. - comment id 763077
คุณโคลอน.........
อย่าเศร้าไปกับบทกลอนเลยค่ะ คุณตั๊กน่ะขำๆจะตายไป......เปิ่นอีกต่างหาก.....อ่านแล้วก็ขำก๊าก.........สนุกสนานกันดีกว่า......ประมาณว่าเขียนเสร็จก็จบลงตรงนั้นล่ะ.....
สบายดีนะคะ
1 ตุลาคม 2550 23:27 น. - comment id 763081
2 ตุลาคม 2550 08:08 น. - comment id 763230
ความจริงแล้วไม่อยากให้ล้อเล่น อยากให้จริงใจน่ะครับ
14 ตุลาคม 2550 17:12 น. - comment id 770918
สวยเอยไพเราะพริ้ง..........วัจนา สัมผัสอักษรา......................ดั่งแก้ว โอนอ่อนดุจพฤกษา...........ลมแผ่ว เสนาะชื่นเพริดแพร้ว........อ่อนร้อย คำหวาน วชรกานท์มิอาจเอื้อม.........ปลอบโยน ผิวพรรณหนวดดุจโจร........ต่ำต้อย วาทีกร่างบ่โอน....................เอนอ่อน ปัญญาแค่หิ่งห้อย..............บ่สู้ สุรีย์ ........กลอนไพเราะมากครับ...
16 ตุลาคม 2550 22:01 น. - comment id 772136
เพียงสัมผัสอักษรนุ่มหนุ่มทักษิณ ราวยลยินสิ้นสรรพเสียงสำเนียงหวาน ช่างเอื้อนเอ่ยเผยวจีที่กรองกานท์ ดั่งแตกฉานพจนาถ้อยพาที กล่าวชื่นชมคล้ายนิยมคมความคิด ยกย่องมิตรประดิษฐ์เพิ่มเติมราศี แต่ถ่อมตนปัญญาน้อยด้อยฤทธี เทียบสุรีย์มิอาจเอื้อมมุมเหลื่อมกัน อยากขอบคุณอุ่นไมตรีที่ได้รับ คณานับกำลังใจคล้ายความฝัน เติมชีวิตคนทุกข์ท้อต่ออีกวัน เพียงเท่านั้นแสนชื่นใจชวนให้จำ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
