ซินจ๋าว ฮานอย

ฤกษ์ ชัยพฤกษ์

นครใหญ่งดงามนามฮานอย
ประดุจพลอยเปล่งแสงหลากสีสัน
ทอประกายเจิดจ้าท้าตะวัน
มุ่งแข่งขันศิวิไลซ์ใฝ่รุ่งเรือง
มหาชนบนอานมอเตอรไซด์
พรั่งพรูไหลชุลมุนหนุนต่อเนื่อง
รถยนต์แซมแกมรถถีบรีบทั้งเมือง
อึงเสียงเครื่องเสียงแตรจอแจจัง
พระราชวังไดนอยแสนกว้างใหญ่
สิ่งก่อสร้างเหลือไว้มีมนต์ขลัง
ท้องพระโรงโถงอาสน์ราชบัลลังก์
ทั่วเวียงวังปืนใหญ่ใช้ป้องกัน
ตลาดนัดตอนเช้าเสียงจ๊าวเจี๊ยว
ทั้งปลาสดผักเขียวเนื้อหมูหั่น
เขาผ่าแล่ทั้งตัวน่ากลัวครัน
คนที่นั่นกินเฝอให้เกร่อไป
โต๊ะอาหารต่ำเตี้ยริมฟุตปาท
ดูเกลื่อนกลาดตรงไหนก็ตั้งได้
ยังเกะกะที่จอดมอเตอรไซด์
เขากินไวเลิกไวไม่รอรี
ต่างเทิดทูนโฮจิมินท์ดุจเทพเจ้า
ผู้คนเข้าเคารพสถานที่
ศพลุงโฮปัจจุบันยังไม่มี
เพราะทุกปีไปรัสเซียเพื่อบำรุง
งามทำเนียบประธานาธิบดี
บ้านลุงโฮยังมีเตียงกางมุ้ง
วัดวันเหมียวจอหงวนอยู่กลางกรุง
วัดเสาเดียวคนมุงกลางบ่อน้ำ
วัดเจิ๋นก๊วกเจดีย์งามสง่า
หุ่นกระบอกน้ำท่าเล่นตอนค่ำ
ทะเลสาปสวยใสน้ำไม่ดำ
น่าจดจำเรื่องใหญ่ไฟสงคราม
อนุสรณ์สู้รบฝรั่งเศส
จับตัวเฉดออกไปจากสนาม
อเมริกาบุกรุกมาคุกคาม
เขาต่อสู้ไม่คร้ามจนมีชัย
ซากรถถังเครื่องบินชิ้นอาวุธ
ใช้เป็นจุดปลุกใจคนรุ่นใหม่
คนเวียตนามต่างมีกำลังใจ
สร้างประเทศยิ่งใหญ่สมภาคภูมิ..