(๑)..ด้วยรักควักมอบให้ นัยนา ยอมมืดบอดดวงตา สละแล้ว ให้รักนำนาวา ชีวิต ก้าวต่อก้าวทางแก้ว รักล้ำนำทาง......? (๒)..ด้วยรักจักดับสิ้น สรรพเสียง ยอมหนวกไร้สรรพสำเนียง โสตด้าน ให้รักร่ำลำเลียง กล่อมชีพ ก้าวต่อก้าวไป่สะท้าน รักล้ำนำทาง.....? (๓)..ด้วยรักจักเก็บถ้อย ภาษา ใบ้ปากเงียบเจรจา ปากใบ้ ให้รักดั่งคาถา สะกด ก้าวต่อก้าวเปล่าไร้ รักล้ำนำทาง......? (๔)...ด้วยรักจักร่างไร้ วิญญาณ สิ้นสติสตังปาน หุ่นปั้น ให้รักดั่งอาหาร เลี้ยงชีพ ก้าวต่อก้าวอดกลั้น รักล้ำนำทาง.....? **************** แด่เด็กชายและเด็กหญิงผู้เริ่มเปิดตำราชีวิต...
เทพระวี 1 พ.ย. 2550 23:04 น. - ID 109122 
650
3
0
2 พฤศจิกายน 2550 11:12 น. - comment id 781335
เมื่อมีรักก็มีความหวังและกำลังใจเน้อ
2 พฤศจิกายน 2550 12:19 น. - comment id 781388
ความรักทำให้เราเป็นไปได้ในทุกอย่าง แม้นไม่เคยเป็นมาก่อน แวะมาเยี่ยมชมผลงานค่ะ
2 พฤศจิกายน 2550 12:36 น. - comment id 781397
เมื่อรักเกิดก็ขอให้เกิดสติ.. ใช่เป่าคะ
2 พฤศจิกายน 2550 15:31 น. - comment id 781519
แบบนี้เค้าเรียกว่า ยังศรัทธาในความรักอยู่ค่ะ......
2 พฤศจิกายน 2550 22:03 น. - comment id 781779
แวะมาอ่านค่ะ...มาให้กำลังใจนะคะ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
