๏...ไม่มีแล้วความหมาย.............ของผู้ชายคนคนนี้ ไม่เหลือมิตรไมตรี................และไม่มีวันของเรา ๏...เหลือเพียงรอยอดีต...............ดังคมมีดกรีดแผลเก่า ลับหายไปแม้เงา...................จนความเหงาได้เข้ามา ๏...หมดแล้วความคิดถึง.............ห้วงคำนึงเคยโหยหา ไม่มีแม้คำลา..........................หรือน้ำตาจะหลั่งริน ๏...กับชีวิตเศร้าโศก..................ประดุจโลกจะสูญสิ้น หยัดยืนบนผืนดิน...................อยากโบยบินไปให้ไกล ๏...จะไปสู่ห้วงหาว.......................กลางหมู่ดาวพราวไสว โบยบินโบยบินไป.....................ตามความฝันอันเลือนลาง ๏...ไปอยู่เดียวเปลี่ยวเหงา...........กับรอยเศร้าไม่เคยห่าง หากไปไม่สุดทาง.......................ก็ยังคว้างกลางหมู่ดาว ๚ะ๛
ketana 9 ธ.ค. 2550 10:17 น. - ID 110432 
1079
2
0
9 ธันวาคม 2550 14:43 น. - comment id 798205
สวัสดีค่ะพี่ๆ ทุกท่าน หนูรบกวนพี่หน่อยนะคะ พี่ช่วยแต่งโคลงสี่สุภาพให้หนูหน่อยนะคะความยาว 1 บทค่ะเกี่ยวกับตัวหนูนะคะ หนูอยู่ ม. 4 ค่ะ ชอบสีเขียว ชอบรับประทานไก่ทอดค่ะ..หนูต้องส่งอาจารย์วันอังคารนี้ค่ะแต่หนูไม่มีหัวทางนี้เลยค่ะ ขอรบกวนพี่ๆค่ะ ขอบคุณพี่ล่วงหน้าค่ะ
9 ธันวาคม 2550 17:20 น. - comment id 798255
กลอนเพราะมากครับ
10 ธันวาคม 2550 16:33 น. - comment id 798432
ไม่ไกลเกินกว่าใจจะไปถึงมั้งคะ
27 มิถุนายน 2551 18:29 น. - comment id 866309
....
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
