ลมหนาว

เทพระวี

ลมหนาวเยือนเเผ่นหล้า         น้ำตา   ใครหลั่ง
เย็นเหน็บหนังเนื้อหนา         ยอกเนื้อ
สั่นเทาแต่ใดมา                 ครบรอบ
ปีเก่าปีใหม่เชื้อ                 ชอกไข้เข็ดหนาว
สองมืออังอุ่นรู้                 เพียงกาย
ในอกหนาวเดียวดาย          กว่าเนื้อ
ขาดหลานขาดลูกราย         รอบร่าง
ไฟอุ่นบ่อุ่นเกื้อ                แทรกเข้าดวงใจ
มาลูกมาสู่บ้าน               เรือนนอน
ใจแม่ร้าวรอนรอน           อยากใกล้
กล่อมเคยกล่อมอาทร        ให้หลับ
เลือนเปล่าแม่ร่ำไห้           อกโอ้อาวรณ์
พ่อแก่แม่เฒ่าร้าว             ทรวงใน
หนาวนอกพอทนไหว        เศษก้อย
เฝ้าเรือนอยู่ผิงไฟ             หดหู่
ลูกจากพรากหลานน้อย      ภาพไว้เพียงดู
ดุเหว่าแว่วแว่วแล้ว         หูเฟือน
ไพรกล่อมเพลงมาเตือน     บอกบ้าง
น้ำค้างเผาะแย้มเยือน       ใบญ่า
น้ำอาบแก้มแม่ล้าง         โศกได้ใดกัน
หนาวเอยหนาวฝากด้วย    ลูกหลาน
อยู่สุขอยู่สำราญ             ทุกผู้
เจ็บไข้อย่าแผ้วพาล          เลยผ่าน
ลูกอยู่แม่อยู่รู้                ฝากไว้กับลม