สายลมพัดแผ่วเบามาเป่าเนื้อ มีน้ำเหลือครึ่งแก้วแล้วใช่ไหม เราก็ยังไม่รู้อยู่เรื่อยไป ภายในใจสับสนเกินทนทาน มีคนเคยบอกว่าเวลาเหงา ให้กินเหล้ากับเพื่อนเยือนข้าวสาร ก็ทำจนเบื่อแล้วแก้วร้าวราน เกิดอาการซึมเศร้าไม่เข้าใจ หากวันใดลมพัดจัดก้อนเมฆ แล้วช่วยเสกสายฝนหล่นรินไหล ช่วยมารดตรงนี้ที่หัวใจ ที่มันไม่ชุ่มชื้นยืนงงงง โลกใบสีชมพูไม่รู้จัก เรื่องความรักอยู่ไหนไม่เจอหลง เรื่องกุ๊กกิ๊กหยิกแก้มแย้มตามตรง ว่ามันคงยังห่างทางเราเอย
extreme life 20 ม.ค. 2551 22:07 น. - ID 111813 
2405
3
0
21 มกราคม 2551 07:10 น. - comment id 813429
รีบ ๆ หาคนโทรตามกลับบ้านเถอะครับ จะได้ไม่ต้องนั่งชนแก้วนาน
21 มกราคม 2551 07:31 น. - comment id 813439
ขอให้รู้จักโลกสีชมพูไวๆนะคะ
21 มกราคม 2551 16:32 น. - comment id 813640
รูปน้องหมา น่าเอ็นดู๊
21 มกราคม 2551 20:16 น. - comment id 813736
อยากบอกคนเหงาเฝ้าฟังฉัน เพราะเรานั้นเหมือนกันช่างน่าสน ตกเป็นทาสความเหงาเศร้าสุดทน อยากมีใครสักคนมาเข้าใจ
22 มกราคม 2551 13:04 น. - comment id 813990
บทกลอน..ของคนสับสน.. อารมณ์..ของคน..เศร้า ๆ .. เพียงสาย..ลมผ่าน..บางเบา.. ความเหงา..ก็เข้า..มาเยือน.. **** หายเหงายังคะ...ยังเหงาอยู่อีกหรอ.. มาอยู่เป็นเพื่อนแระ..คงดีขึ้นแล้วเนาะ.. ****
22 มกราคม 2551 13:12 น. - comment id 813999
ขอบคุณสำหรับทุกความคิดเห็นครับ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
