ชีวิตหมาน้อย

สายรุ้ง

ชีวิตข้ามาเป็นหมา มจร.
เป็นบุญหนอมีแต่คนเขาสงสาร
แต่ตัวข้าอาจสร้างความรำคาญ
ให้แก่ท่านและอาคาร มจร.
  ขอเมตตาตัวข้าเป็นหมาน้อย
ทั้งความรู้ก็ต่ำต้อยด่อยศึกษา
เพราะไม่มีดีกรีปริญญา
เหมือนนายข้าในจุฬา.มจร.
   ชีวิตนั้นหมุนเวียนเปลี่ยนไปได้
หากวันใดคุณเปลี่ยนมาเป็นฉัน
หรือคุณคิดว่าชีวิตไม่มีวัน
จะหมุนเวียนเปลี่ยนฝันไปตามกรรม
   ฉันนี้หนาเป็นหมาที่สัตย์ซื่อ
จะขอถือความดีอันนี้หนา
จะคอยเฝ้าเจ้านายในสายตา
กับลูกหมีแพนด้าที่แสนดี
   กำลังซนลูกเล่นโคลนจนเลอะเทอะ
เหยียบขี้เปรอะจนท่านอาจารย์ใหญ่
เรียกเข้ามาสอบถามความในใจ
ว่าทำไมถึงได้ซุกซนจริง
   ขออภัยกับเจ้านายทั้งหลายเอย
ใช่ละเลยการดูแลแก่ลูกหมี
หรือเป็นเพราะตามใจไม่ทุบตี
ต่อไปนี้จะต้องตีให้หลาบจำ
   ว่าก็นอนสอนก็ง่ายร้ายนิดนิด
คงจะติดพ่อมานะนิสัย
อีกไม่นานลูกหมีนั้นต้องจากไป
คงเหลือแต่ความอาลัยในใจคุณ				
comments powered by Disqus

thaipoem ที่สุดกลอนดีๆ

thaipoem บ้านกลอนไทยที่ที่สร้างแรงบันดาลใจของทุกๆคน เป็นเพื่อนเมื่อยามเหงา คอยปลอบใจเมื่อยามร้องไห้ ที่ที่อยากให้ทุกๆคนรู้ว่าสิ่งดีๆเกิดขึ้นได้ทุกวัน