โรงเรียนเล็ก เด็กน้อย ร้อยศึกษา หลักสูตรมา พาครู รู้วางแผน ให้เทียบเท่า เข้าเทียม เยี่ยมทั่วแดน ไร้แลแก่น แดนต่าง อย่างสังคม ผลสัมฤทธิ์ ผิดต่าง ทางมุ่งหวัง เป็นต้องนั่ง กุมขมับ จับใจขม ตามหลักการ วานสอน ท้องถิ่นนิยม ขอชื่นชม หากพัฒนา พาคนดี เมื่อผ่านกาล สอบวัด มาตรฐาน เสียงยินยล ก่นมา หามีศรี ด้วยว่าครู ไม่สอน ให้เด็กดี ทิ้งหน้าที่ ขี้เกียจ ไร้ทุ่มเท ใจท้อแท้ แน่เบื่อ เมื่อยินเสียง ใจแทบเดี้ยง เบี่ยงหาย คล้ายหักเห ใจเคยสู้ อยู่เพื่อ เกื้อเด็กเซ ใจหว้าเหว่ แทบดิ้น สิ้นพลัง มานั่งคิด วิเคราะห์ เจาะตรองตรึก คนึงนึก ลึกเรื่อง เนื่องเบื้องหลัง มาทดท้อ ห่อเหี่ยว เรื่ยวแรงพัง หลายสิ่งรั้ง ยั้งเดิน มาตรฐานไทย .............................................................. บางวิถี ที่มี ชี้สังเวช ด้วยเพราะเหตุ สังคม แปรสั่นไหว หางานทำ นำเงิน เติมกายไกล แต่หาได้ มองซึ้ง ถึงดวงมาลย์ อยากบอกเล่า เข้าเรื่อง เด็กคนหนึ่ง เธอนั้นพึ่ง ย้ายมา พาสืบสาน สามเดือนไซร้ ได้มอง คล้องพบพาน เพียงไม่นาน กาลเล่า เยาว์ชีวี พ่อแม่ไซร้ ไม่อยู่ รู้หลักแหล่ง คิดแค่แหล่ง หาเช้า เข้าอิ่มหมี เที่ยวขอข้าว อาหาร พาพบมี ย้ายถิ่นที่ มีกิน เรื่อยฤดู ไม่เคยคิด ติดตรอง มองอนาคต ที่สวยสด จรดหลัง ให้อดสู ด้วยเพียงเพราะ สบายได้ ในตัวกู ใครจะอยู่ ต่อไป ใคร่ดำเนิน ลูกจะเรียน หรือไม่ ใช่เป็นเรื่อง สาม - สี่เดือน ย้ายครั้ง ไม่รั้งเหิน ลูกเต็มบ้าน คร้านคุม ดุ่มนอนเพลิน ไร้คิดเดิน วางแผน แปลนชีวา เพียงป.สอง มองดู ครูแสนเศร้า ด้วยนงเยาว์ เบาเขียน เรียนไฝ่หา อ่านหนังสือ ฤารู้ ตัวไก่กา ลูกดวงตา คราสบ จบใจครู ................................................................... มีหลายหลาก มากอย่าง กลางบ้านป่า เรื่องราวพา คราได้ ไกลเมืองหรู อนันต์ชีวิต คิดแค่ แน่รอดกู ด้วยกินอยู่ สู่ท้อง ต้องดิ้นรน ความช่วยเหลือ เจือจาน พานพบบ้าง หน่วยงานกลาง ย่างส่ง ลงหลายหน แต่ทว่า ความต้องการ มีมากคน ย่อมตกหล่น ไม่ทั่ว รั้วเรือนชาน บ้างสานต่อ ก่องาน บ้านเข้มแข็ง บ้างปรุงแต่ง แบ่งวิ่น กินสนาน ต่างความคิด ต่างจิต ต่างพบพาน ต่างบันดาล สานใจ ให้ตนปรีดิ์ ................................................................ ฤาหาใด ไปจัด วัดคุณภาพ ต้นเหตุอาบ จุดใด ใคร่ส่องศรี แก้ร่วมกัน สรรสร้าง ทางที่มี เพื่อชีวี ฤดีสุข ทั่วทุกคน
จิตรำพัน 1 มี.ค. 2551 22:47 น. - ID 113134 
1054
14
0
1 มีนาคม 2551 22:49 น. - comment id 828510
จองที่ก่อง เดียวยาแก้ปวดมา เย้
1 มีนาคม 2551 23:24 น. - comment id 828521
..... ยาแก้ปวดไม่มาแระ ฉางน้อยเสียบ อิอิ .....
2 มีนาคม 2551 01:01 น. - comment id 828537
ปัญหาครูรู้ลึกรู้สึกได้ ถ้าจะเอาอย่างใจอย่าได้ฝัน สังคมใหม่คนไทยเปลี่ยนทุกวัน ลูกชาวบ้านส่วนมากก็อยากเรียน ควรเสริมส่งผู้พร้อมจะยอมรับ เร่งสำทับตรวจทานให้อ่านเขียน ผู้ไม่พร้อมโยกย้ายเหมือนเวียนเทียน ต้องทำใจแนบเนียนนั่นเวรกรรม ปลงซะเถิดแม่จำเนียร ถ้าแบกโลกไว้คนเดียว คงต้องไปเยี่ยมที่สวนปรุง แน่
2 มีนาคม 2551 07:43 น. - comment id 828563
คุณเอ..... ระบบซัดซ้ำซากจึงเซซวน คือโซ่ตรวนบาทามาหนักอึ้ง ใครบงการผ่านครูเสียงอู้อึง มาตรฐานใครถึงก็ดึงไป โรงเรียนของเราน่าอยู่ หลังคาเป็นรูเห็นไหม เดะเดะก็น่าเห็นใจ แต่คุณครูไทยน่าเห็นใจยิ่งเอย...
2 มีนาคม 2551 07:51 น. - comment id 828566
อย่างเพิ่งท้อจ้าครุเอคนสวย บางทีเราเองก็ไม่สามารถ ที่จะไปกำหนด หรือเปลี่ยนแปลงอะไรได้นะ เพียงแต่ทำหน้าที่ของเราให้เต็มความสามารถ ได้เท่าไรก็เท่านั้นจ้า อย่าไปเครียดไปเลือกตั้งกันเถ้อะ
2 มีนาคม 2551 08:55 น. - comment id 828584
สวนปรุงอยู่ที่ไหนหรอคะ.. คุณครูฤกษ์.... ... เรนรักคุณครู..นะคะ
2 มีนาคม 2551 09:09 น. - comment id 828592
ก็ต้องทำใจ และปลงๆ นะคะ ผู้ใหญ่เค้า ไม่มารับรู้ปัญหาอะไรหรอกค่ะ มีแต่หา งานให้ทำเพิ่มๆๆๆๆ
2 มีนาคม 2551 10:23 น. - comment id 828619
งานทุกอย่างย่อม มีหนทาง ตามวิถี ทึ่ต้องแก้ไข ไม่ราบรื่น ค่ะ เป็นกำลังใจให้จ้า
2 มีนาคม 2551 12:09 น. - comment id 828661
หน้าส่วนตัว
การพัฒนาเรียนรู้เป็นสิ่งจำเป็นต่อการ
ยังชีพของเด็กในอนาคตที่ไม่ควรมองข้าม
และละเลย
การที่เด็กจะเจริญเติบโตโดยมีคุณภาพชีวิตที่ดีนั้นขึ้นกับการจัดสภาพแวดล้อม
ที่เหมาะสมต่อการคิดและการตัดสินใจ
ตลอดจนการปลูกฝังด้านอารมณ์ของเด็ก
เป็นสิ่งที่จำเป็นต่อใช้ชีวิตอย่างมีความสุข
ภายใต้สังคมรอบข้างซึ่งเป็นสิ่งที่ไม่ควร
มองข้าม..เช่นการเลี้ยงดูให้ภาวะร่างกาย
ได้เจริญเติบโต
2 มีนาคม 2551 13:44 น. - comment id 828684
เป็นครูเด็กเล็กนี่ช่างยากจริงหนอ
2 มีนาคม 2551 15:53 น. - comment id 828702
สวัสดีค่ะพี่จันทร์พี่ยาม่ายมาร้อกกกก เธอเมาแต่หัววันกว่าพี่อีก
2 มีนาคม 2551 16:03 น. - comment id 828705
สวัสดีค่ะคุณฉางน้อยแหม...อย่างกับนกรู้เลยค่ะ รู้ได้ไงเนี่ย อิอิ
2 มีนาคม 2551 16:13 น. - comment id 828706
สวัสดีค่ะพี่ฤกษ์ (ไม่ได้ล๊อกอิน)พยายามห้ามใจให้ปลงจิต ไม่ให้คิดมากไปให้เหนื่อยหนอ ช่างหลายหลากมากเรื่องให้คิดรอ ดูแล้วห่อเหี่ยวแห้งแล้งจิตใจ มาลงเรื่องเนื่องคิดติดบ้านกลอน ด้วยอยากทอนห่อนหนักพักใจไหว ขอระบายใจท้อให้ออกไป ขออย่าได้รำคาญพานขอบคุณ
แต่ว่านะคะพี่ฤกษ์ ไอ้สวนปรุงนี่คือที่ไหนคะ
ที่แน่ๆ ไม่น่าไปแน่เลย หึหึ
2 มีนาคม 2551 16:18 น. - comment id 828707
นมัสการค่ะท่าน
2 มีนาคม 2551 16:25 น. - comment id 828709
สวัสดีค่ะพี่ป้ารพีก็พยายามทำเท่าที่ตัวเองจะทำได้ วันนี้เอเลือกตั้งแล้วค่ะ
ปล. ป้าๆ นี่อย่าเขียนบ่อยนักสิคำว่าเอสวยน่ะ อิอิ
2 มีนาคม 2551 16:31 น. - comment id 828713
สวัสดีค่ะคุณเรน
2 มีนาคม 2551 16:41 น. - comment id 828717
สวัสดีค่ะคุณช่ออักษราลีทำใจค่ะทำใจ
2 มีนาคม 2551 16:46 น. - comment id 828718
สวัสดีค่ะพี่รัน กชมนวรรณ
2 มีนาคม 2551 16:54 น. - comment id 828721
สวัสดีค่ะคุณอรุณสุข
2 มีนาคม 2551 16:56 น. - comment id 828722
สวัสดีค่ะคุณป. ปราณรวีปวดหัวนักแล
2 มีนาคม 2551 17:20 น. - comment id 828732
สู้ๆๆคะ...น้องเอ...อิอิ คุณครูคนสวยเก่งอยู่แระคะ
2 มีนาคม 2551 23:03 น. - comment id 828792
สวนปรุง ก็โรงพยาบาลคนบ้า อยู่ที่เชียงใหม่มั้ง ถ้าจำไม่ผิด มีที่เคยเข้าไปแห่งหนึ่งที่ จ. อุบลจำชื่อโรงพยาบาลไม่ได้ว่าสวนอะไร พวกเราไปเที่ยวเมืองเขมร ไปนอนโรงแรมที่จำปาสัก พอกลับออกมาเข้าเมืองไทยท้องเสียกันทั้งคันรถ คนขับก็ไม่เว้นอาหารคงสกปรกไปหน่อย รีบตะบึงเข้าอุบล วิ่งเข้าโรงพยาบาลเลยทีเดียว พวกเราไม่เคยไปก็เลยไปผิดที่ พอไปถึงแห่กันเข้าไปหาหมอ เขาบอกว่า ที่นี่เป็นโรงพยาบาลคนบ้า ต้องรีบไปที่โรงพยาบาลสรรพสิทธิ์ประสงค์ หน้าแตกหมอไม่รับเย็บเลยละ อิอิ
2 มีนาคม 2551 23:23 น. - comment id 828798
หวัดดีน้องเอ ที่จริงน้องเอ มีเรื่องให้เขียนเยอะ น่าสนใจด้วย แต่น้องคงต้องเขียนเยอะๆบ่อยๆ ฝึกไปเรื่อยๆ สักพักนึงลองกลับไปอ่านงานเก่าๆของตัวเอง ถ้าอ่านแล้วไม่ชอบเลย แสดงว่ามีการพัฒนาเกิดขึ้นแล้ว น้องพิมเคยใช้มาแล้ววิธีนี้ ได้ผลด้วย ลองถามแกดูซิ แต่อย่าไปถามตอนนี้ รอแกสร่างเมาก่อน 555 ขอให้มีความสุขครับ
3 มีนาคม 2551 09:17 น. - comment id 828858
แวะมาเป็นกำลังใจให้ค่ะ
3 มีนาคม 2551 16:18 น. - comment id 828978
มาเพิ่มเติมกำลังใจให้ค่ะ......
3 มีนาคม 2551 19:39 น. - comment id 829033
3 มีนาคม 2551 21:32 น. - comment id 829054
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
