อันตัวฉันนั้นมันคนต้อยต่ำ ร่างก็ดำซ้ำด้อยการศึกษา แม่ให้เรียนฉันก็เล่นไม่นำพา หญิงก็มาตีจากพรากฉันไป เพิ่งจะเห็นคุณค่าวิชาคณิต บวกเลจผิดคูณหารวานขานไข เป็นเลเบอร์แบกหามตามสไตย์ ใช้ร่างการเป็นประโยชน์ไม่โทษใคร เมื่อตอนเล็กไม่พากเพียรรีบเขียนอ่าน ให้แตกฉานในตำราวิชาไข ทั้งที่ครูก็เฝ้าด่าให้ตั้งใจ เมื่อเติบใหญ่ใช้วิชารักษาตน ถ้าเชื่อครูเรียนรู้อย่างขยัน ถึงทุกวันได้ดีมีอีกหน จะรีบเร่งเรียนรู้เชื่อครูตน ชีวิตหม่นคงสดใสวัยชรา
จ่าน้อย 25 เม.ย. 2551 01:03 น. - ID 114515 
1180
5
0
25 เมษายน 2551 06:19 น. - comment id 842767
สวัสดียามเช้าค่ะ จ่าน้อย นั่นแน่ น้อยเนื้อต่ำใจอะไรกันคะ เป็นจ่าน้อยนี่ก็ดีสุดๆแล้วค่ะ
25 เมษายน 2551 07:42 น. - comment id 842771
ยามเช้าให้.สามดอกเลยครับคุณช่อ
25 เมษายน 2551 10:09 น. - comment id 842816
เป็นกรรมกร...จิตใจดี ดีกว่าเป็นรัฐมนตรีเห็นแก่พวกเป็นไหนๆ ทำผิดแล้วไม่ถูกลงโทษอะไร แถมยังแถไถ...คิดว่าตัวเองถูกตัวเองดี
25 เมษายน 2551 20:09 น. - comment id 842997
.. ไปหล่ะ
26 เมษายน 2551 08:07 น. - comment id 843063
เรียนตอนนี้ก็ไม่สาย ขวนขวายเอาไว้เถิดหนา ไปเรียนเก็บเอาวิชา นำพามั่นคง...วงเวียน.. งงตัวเอง.... วันหน้าขอยืมตัวมาเล่าให้เด็กๆๆฟัง เป็นบทเรียนสอนใจเนาะ..
26 เมษายน 2551 16:26 น. - comment id 843286
โห..ชีวิตหรือคะนั่น..เศร้าจังเปงกำลังใจคะ..ได้ไหมคะ..
17 พฤษภาคม 2551 17:48 น. - comment id 850880
.........คุณบุษย์น้ำทอง
17 พฤษภาคม 2551 17:50 น. - comment id 850881
.................คุณฝากฝัน
17 พฤษภาคม 2551 17:52 น. - comment id 850882
.................คุณครูพิม
17 พฤษภาคม 2551 17:54 น. - comment id 850883
................คุณพิมญดา
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
