พรหมลิขิตขีดเส้นเกณท์ชีวิต หวลให้คิดถึงเธอเฝ้าเพ้อฝัน ไม่เห็นหน้าแต่ใจฉันนั้นผูกพัน คงมีวันที่ได้พบประสพเจอ รักครั้งแรกนั้นผิดหวังให้ยั้งคิด ไม่มีสิทธิ์ครอบครองเราพลั้งเผลอ ปล่อยทั้งใจทั้งกายให้ละเมอ คนที่เจอมีเจ้าของต้องจำลา กล้นน้ำตาเอาไว้แทบไม่อยู่ ทั้งที่รู้เรานั้นไกลกันนักหนา เธอมีสุขพร้อมสามีและลูกยา คิดขึ้นมารีบตัดใจให้ถูกครอง ให้ครอบครัวเธอนั้นบันดารสุข อย่ามีทุกข์ยากไร้ภัยทั้งผอง จงหลีกลี้หนีไกลดั่งใจปอง สุขทั้งผองมารวมตัวครอบครับเธอ
จ่าน้อย 14 พ.ค. 2551 03:36 น. - ID 115083 
920
3
0
14 พฤษภาคม 2551 06:25 น. - comment id 849597
สวัสดียามเช้าค่ะ คุณจ่าน้อย หลงได้ ก็เลิกหลงได้นะคะ
14 พฤษภาคม 2551 06:34 น. - comment id 849603
หวัดดีตอนเช้าครับคุณข่อ ไม่หลงละครับกลัวบาป
14 พฤษภาคม 2551 09:00 น. - comment id 849646
ใจต้องปลงหลงรักคนมีเจ้าของ เตือนใจต้องถอยห่างทางสนิท เกิดแผลลึกผนึกไว้ในชีวิต รักเกิดผิดเวลาน้ำตาพราก ประสบการณ์ครานี้ที่เรียนรู้ ฝืนทนสู้ทำไม่แคร์แม้ลำบาก ครั้งหนึ่งในชีวิตอย่าคิดมาก แม้จะยากเพียงไรใจต้องทน
14 พฤษภาคม 2551 11:30 น. - comment id 849711
14 พฤษภาคม 2551 12:52 น. - comment id 849741
หลงใดเล่าโศกเท่า..หลงรัก หากสาหัสยากแก้....หลงตัวเอง
14 พฤษภาคม 2551 16:54 น. - comment id 849831
ถูกต้องครับคุณเพียงพลิ้ว
14 พฤษภาคม 2551 16:55 น. - comment id 849832
ดีครับคุณธนา
14 พฤษภาคม 2551 16:58 น. - comment id 849833
คุณช่ออักษราลี ถูกที่สุด ครับผม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
