ฉันรักเธอเสมอใจบอกให้น่ะ เว้นระยะห่างไว้เกรงใครหึง จินตภาพตอกย้ำห้วงคำนึง เป็นที่หนึ่งปลาบปลื้มมิลืมเลือน ท่ามผู้คนหมู่มากหายากยิ่ง เข้าใจจริงเท่าเธอเสมอเหมือน ถึงมิอาจเคียงคู่นั่งดูเดือน ยังเป็นเพื่อนร่วมทางมิร้างไกล หวังเพียงเธอเสมอมั่นวันละนิด ภารกิจเขียนกลอนวอนได้ไหม เพื่อประโยชน์ถ้วนหน้ามิว่าใคร จดจำไว้เรียนรู้ดูจากเกลอ มิตรภาพตราบสิ้นจวบดินฟ้า แม้อ่อนล้ายังหวังไม่พลั้งเผลอ สิ่งสำคัญยืนยันหมั่นมาเจอ ไม่อยากเก้อคอยอ่านจนนานเนา.. .. .. ..
กุ้งหนามแดง 14 พ.ค. 2551 16:29 น. - ID 115097 
913
10
0
14 พฤษภาคม 2551 20:14 น. - comment id 849894
มีอะไรซ่อนเร้นหนอถึงได้บรรยายออกมาเพราะพริ้งอย่างนี้
14 พฤษภาคม 2551 20:30 น. - comment id 849899
แต่งานนี้ได้ข่าวว่าไปทั้งคู่ไม่ใช่หรือครับ ที่สระแก้วน่ะครับ ว่าแต่จะได้ร่วมกันนอนดูดาว เล่าความหลังกันไหมนะ 55555
14 พฤษภาคม 2551 20:42 น. - comment id 849906
เธอกับฉันมั่นเหมาะจำเพาะเหมือน ประหนึ่งเพื่อนคุ้นเคยแทบเกยหมอน จากสนุกคลุกเคล้าเข้าเวปกลอน ปราศจากงอนตั้งแง่ยั่วแหย่ใด เท่าที่เห็นเช่นนั้น..ฉันคือเพื่อน ท่ามคนเกลื่อนฉันแปลกประหลาดไหม ? คนต่างมุมรุมเกลียดเดียดฉันท์ไป กระทั่งคนเคยใกล้แทบไล่ฟัน ฉันคบเธอเสมอเพื่อนย้ำเตือนจิต ไม่สักนิดหลอกขย้ำเผลอห้ำหั่น บางคนที่ผ่านไปในวารวัน เขาคบฉันหวังยิ่งสิ่งตอบแทน เพราะว่าเขาหวังได้ในบางอย่าง ฉันจำห่างทั้งปวงเลิกหวงแหน ขีดเส้นทางวางกรอบรอบขอบแดน ดุจโกฏิแสนระยะควรละเว้น ต่างกับเธอที่ยังเหมือนครั้งก่อน จะทุกข์สุขทุกตอนมิผ่อนเผ่น แม้นมิได้ร่วมภิรมย์ชี้ชมเพ็ญ ทว่าเห็นเจตนาร่วมฟ้าเดียว
14 พฤษภาคม 2551 21:11 น. - comment id 849918
ถึงเธอเผลอฉันไม่ไปที่ไหน เพระหัวใจดวงนี้ที่ห่วงหา ผ่านคืนวันทนทุกข์สุขนานา ผ่านทิวาราตรีดีต่อกัน
อิอิ เสมอใจ ไม่เป็น เป็นแต่ เสมอนอกเสมอในง่ะ
มาทักทายครับ
14 พฤษภาคม 2551 23:41 น. - comment id 849937
ฉันรักเธอเสมอใจบอกให้บ้าง ดึกดื่นกลางดึกยังมานั่งเฝ้า หาคนไกลไม่เห็นแม้แต่เงา เมฆก็เทาคนก็ท้อมารอเธอ ฉันรักเธอเสมอจิตดุจมิตรแท้ ยังชะแง้เยี่ยมหน้ามาเสนอ แม้จะเก่าเก็บก็ขอเป็นเกลอ รอเสมอวันนั้นเธอหันมา มิตรภาพตราบสิ้นดินถล่ม ฟ้าทลายลงถมกลบจมหล้า ฝังหัวใจไว้ใต้พื้นพสุธา ตราบสิ้นฟ้าสิ้นดินสิ้นจักรวาล
15 พฤษภาคม 2551 08:12 น. - comment id 850001
คุณนรศิริ สิ่งที่ซ่อนเร้นอยู่คงเป็นความรู้สึกดีๆ มั๊ง อืม...ก่อนหน้านั้นเราไม่เคยคิดว่าเพื่อนในเน็ตจะสร้างสัมพันธ์อันยาวนานขนาดนี้น่ะ...เพราะต่างที่มาที่ไป..ทั้งไม่รู้จักหน้าค่าตากันอีกต่างหาก... เพียงแต่เรามีสิ่งหนึ่งที่เหมือนกันคือชอบเขียนกลอน...ทำให้ติดตามงานเขียนของคุณอัลมิตราและเลยนำพามาที่บ้านกลอนนี้ เธอคงเห็นความบ้าของเรามั๊ง (อันนี้ต้องถามเธอดู) เลยได้เปิดโลกมีเพื่อนใหม่เพิ่มขึ้นเยอะแยะ ทีนี้เลยได้ศึกษาหาแนวทางจากแนวทางกลอนคนโน้นบ้าง คนนี้บ้าง เลยเป็นอย่างที่เห็นปัจจุบัน ซึ่งก็บ้าๆ บอๆ เหมือนเดิม อิอิ จำได้เคยนับดาวร้อยดวงด้วยกัน โดยเขียนดวงละบทแต่ก็บรรลุได้ หลายคนช่วยกันเขียนที่เวปสนุก ฮามาก...ตอนนั้นหลายปีแล้วมีเวลาว่างอยู่มากเพราะหน้าที่การงานยังไม่รุ่งเท่าไร...แต่ตอนนี้ค่อนข้างยุ่งเพราะเริ่มรุ่งแล้ว (เลยต้องไปดูแลกิจการหน่อย ทำให้งานเขียนเลยซาๆ ไป) นอกจากอัลมิตราแล้วมิตรภาพที่ทุกคนหยิบยื่นให้ได้คอยประโลมใจให้เขียนต่อไปในโลกไซเบอร์นี้....แบบค่อยๆ ก้าว...ตามแบบฉบับของตนเอง... ต้องขอขอบคุณทุกน้ำใจมา ณ.ที่นี้ โดยเฉพาะคุณปีกฟ้าน่ะ ถ้าไม่มีเวปนี้ก็คงไม่ได้รู้จักมักจี่กันขนาดนี้... ................................................................... คุณอัลมิตรา.. ชีวิตที่รู้กัน....รูปประกอบไม่มีที่จิบน้ำเต้าหู้หาไม่ได้จริงๆ เลย... .................................................................... คุณกุ้งก้ามกราม ส่วนมากเจอกันไม่ค่อยได้คุย เพราะต่างคนต่างยุ่งกับกิจกรรม....แบบว่าของตายคุยเมื่อไรก็ได้ (อิอิ) ................................................................... คุณนักสืบ นึกว่าคลุกวงนอก วงใน..แบบว่าชอบดูมวยมีตีเข่า เข้าสีข้างด้วย... .................................................................... คุณม้าลาย เพื่อนอัลมิตราก็เหมือนเพื่อนเรา...มาเกี่ยวก้อยกันน่ะ ขอบคุณในมิตรภาพ...ที่มีให้เสมอมา.. ....................................................................
15 พฤษภาคม 2551 09:03 น. - comment id 850023
อุ้ย! รีแอบเผลอไปแล้วอ่ะ ทำงัยดีคุณกุ้ง.....
15 พฤษภาคม 2551 09:56 น. - comment id 850049
ยังอยู่ค่ะ ไม่ได้ไปไหน
15 พฤษภาคม 2551 11:25 น. - comment id 850086
อิมเคยพูดกับผมว่า คุณเป็นคนหนึ่งซึ่ง เข้าใจรักเธอมักจะออกรับหน้าแทนเสมอคือ คุณ น่าภูมิใจนะครับ
แก้วประเสริฐ.
15 พฤษภาคม 2551 12:01 น. - comment id 850112
คุณรี.. เผลอไปไหน ไม่ให้ไปน่ะ จะขังไว้ในหัวใจซะให้เข็ด... ว่าแต่ยอมหรือเปล่า...น๊า ................................................................... เจ้ากานต์..เพียงพลิ้ว ขอบคุณที่ยังอยู่เป็นเพื่อนกันเสมอค่ะ :) .................................................................... คุณแก้วประเสริฐ คงไม่ถึงขนาดนั้นหรอก...แล้วแต่สถานการณ์... การออกหน้าบางทีก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไป สร้างความเข้าใจผิดมาแล้วก็มากมายหลายครั้ง (อันนี้หมายถึงประสบการณ์ของตัวเอง ไม่ได้เกี่ยวกับคุณอิมหรือคนไหนๆ ในเวป เน้อ) บางบทเรียนก็สร้างความเสียใจให้กับตนเอง มิใช่น้อยเหมือนกัน...เลยต้องไตร่ตรองให้จงหนัก... :) หวังว่าคุณแก้วประเสริฐคงเข้าใจน่ะค่ะ ยังหวังว่าจะได้พบกันอีกเสมอ...
15 พฤษภาคม 2551 12:50 น. - comment id 850148
แบบนี้ระวังทีเผลอนะคะ...อิอิ
15 พฤษภาคม 2551 15:01 น. - comment id 850188
คุณโคลอน ไม่ค่อยเผลอ แถมยังสวนทัน....อิอิ โจทก์เยอะ จำเลยเลยต้องระวังตัวกันหน่อย... :)
15 พฤษภาคม 2551 15:27 น. - comment id 850194
แวะมาชื่นชมในมิตรภาพของทั้งคุ่นะครับ ไม่มีอะไรยั่งยืนเท่ากับคำว่าเพื่อน... จริงๆด้วย..
15 พฤษภาคม 2551 18:41 น. - comment id 850232
พอฉันเผลอ..รู้ตัวเลยต้องแจ้นหนีไป อิอิ..ผ่านมาแซวคุณกุ้ง
15 พฤษภาคม 2551 18:49 น. - comment id 850242
หวัดดีครับ ท่านป้ากุ้ง... ท่านป้าแต่งเพิ่มอีกซะกลอนสิครับ ให้ชื่อว่า "เธอหรือฉันที่ฝันไป" จะรออ่านนะครับ....
15 พฤษภาคม 2551 19:04 น. - comment id 850247
โครงการนี้ไปด้วยหรือเปล่าจ๊ะ...คิดถึงนะคะ
15 พฤษภาคม 2551 20:16 น. - comment id 850278
มาชื่นชมมิตรภาพของหลายๆท่านค่ะ เราจะมีมั่งไหมหนอ มิตรภาพที่ดีแบบนี้
16 พฤษภาคม 2551 07:12 น. - comment id 850324
นายแมวคราว... แหม ว่าไป...เพื่อนกันโกรธกันวันเดียวก็หาย....นิ้วโป้งกะนิ้วก้อยมันอยู่รวมกันน่ะตอนเราปฏิญาณว่าจะเป็นเพื่อนกัน.. ................................................................... นาย victor ไอเดียแจ่ม...อาจเป็นเธอหรือฉันที่ผันแปร ก็ได้น่ะ อีกมุขนึง.. .................................................................... คุณยอป่า คิดว่าน่าจะได้ไป แต่ขอตรวจปฏิทินงานก่อน...อีกที .................................................................... คุณช่ออักษราลี นั่นย่อมอยู่ที่ตัวเราค่ะ...เปิดหรือปิด คิดรอบคอบ ตอบตนเอง... ยินดีต้อนรับ...ด้วยมิตรภาพ... ....................................................................
16 พฤษภาคม 2551 09:30 น. - comment id 850373
อ่านแล้วได้เนื้อหาใจความที่มีความหมาย ได้อย่างชัดเจนคะป้ากุ้ง..
16 พฤษภาคม 2551 09:37 น. - comment id 850379
น้องพิม.. อืม...ขอบคุณค่ะ
16 พฤษภาคม 2551 14:38 น. - comment id 850481
มาสอดแนม... ว่าพี่กุ้งเผลอ หรือมะกรูดเผลอ คิ ๆ แวะมาแซวคร่า... มิตรภาพงามจากใบงดงาม.... ของเพื่อน...
16 พฤษภาคม 2551 16:08 น. - comment id 850517
กริ่งๆใจ..ว่าต่างคนต่างจะเผลอสิครับ.พี่กุ้ง ว่าแต่ที่เขียนมานี่..เตือนน้องๆในฐานที่เคย เผลอมาก่อนแล้วรึว่า..ไม่เผลอแต่ยังเจอการ ลาจาก..อิอิ..สัมผัสเยี่ยมครับ.น่าทึ่งๆจริงๆ...
16 พฤษภาคม 2551 17:07 น. - comment id 850543
เจ้ามะกรูด.. ไม่เผลอทั้งคู่ดีกว่า จะได้อ่านกันต่อไป...ดีใจที่น้องมะกรูดแวะมาจ๊ะ :) ................................................................... คุณอรุณสุข เคยเผลอแต่ก็กลับมาได้น่ะ อิอิ บางทีเผลอลืมเขียนเป็นเดือนๆ ก็มี.. ทำเอาลืมกันไปข้างนึงเลยทีเดียว...แต่ยังไม่เคยลืมเลยน่ะสัญญาเดือนหกที่เราเคยเขียนแก้กลอนกัน... :) ...................................................................
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
