ทุกครั้งที่นั่งจ้องต้องหมองเหม่อ เพราะฉันรู้เสมอเธออ่อนไหว และก็รู้ว่าเธอคงเปลี่ยนไป รักเราดูห่างไกลเข้าทุกที ฉันไม่รู้จะต้องทำอย่างไร ไม่ให้เธอจากไปไม่ห่างหนี ความรู้สึกเย็นชาที่เธอมี มันมากขึ้นทุกทีที่ผ่านไป เธอคงเบื่อตรงนี้จึงหนีห่าง แม้ฉันทำทุกอย่างมากแค่ไหน การกระทำตอกย้ำเธอหมดใจ เพราะว่าเธอมีใครให้กล้ำกลืน รู้ชะตาเราสองต้องแยกทาง เพราะรักดูจืดจางอย่างสุดฝืน ที่จะรั้งเธอไว้ให้กลับคืน เธอมีใครคนอื่นอยู่อีกคน เพราะว่าเธอซุกซ่อนความอ่อนไหว เลยทำให้หัวใจดูสับสน เลยปันใจมอบให้ได้ร้อนรน จึงไม่ทนกับฉันอีกต่อไป เฝ้าทบทวนเหตุการณ์ที่ผ่านผัน ที่ทำให้เรานั้นต้องหวั่นไหว ฉันก็เจ็บปวดร้าวเกินเข้าใจ เพราะฉันผิดใช่ไหมใยเลิกรา คงสักวันที่ฉันทำใจได้ ให้เป็นวันสุดท้ายที่อ่อนล้า และจะเรียกหัวใจฉันกลับมา ใ ห้ รู้ ว่ า อ ยู่ ไ ด้ ไ ม่ มี เ ธ อ
ลัลลบาย 17 มิ.ย. 2551 17:15 น. - ID 116135 
918
8
0
17 มิถุนายน 2551 18:26 น. - comment id 863057
เข้าใจความรู้สึกค่ะ กลอนไพเราะนะคะ
17 มิถุนายน 2551 20:06 น. - comment id 863105
ฤาเพื่อนเตือนแต่ต้อง ตกตรม ยอมเจ็บเหน็บระบม เรื่อยไร้ เข็ดขยาดอาจต้องจม เจียนแย่ แน่เฮย ดีกว่าอย่ายอมให้ เหยียบซ้ำช้ำรอย ใครนาฯ
17 มิถุนายน 2551 20:48 น. - comment id 863121
อย่าคอยลอยเลื่อนไซร้ ซึมเซา โดดเดี่ยวเดียวดายเหงา เหว่ว้า ลาพรากจากหากเรา ร้อนเร่า รอนรอน หยุดนิ่งทิ้งเลิกคว้า สิ่งเอื้อมสุดสอยฯ
17 มิถุนายน 2551 21:25 น. - comment id 863145
อ่านแล้วอินมากๆเลย รู้สึกเหมือนว่า "ตัวเอง" เฮ้ออออ เข้าใจความรู้สึกนะครับ
17 มิถุนายน 2551 22:38 น. - comment id 863176
แวะมาเยี่ยมอ่านผลงานครับ
แก้วประเสริฐ.
18 มิถุนายน 2551 00:14 น. - comment id 863216
18 มิถุนายน 2551 08:52 น. - comment id 863288
กะลังเจอเลย โหมดนี้
18 มิถุนายน 2551 09:28 น. - comment id 863315
รักหมดใจไกลจากสุดฟากฟ้า สายเสน่หามั่นคงอย่าสงสัย เรียบเรียงถ้อยร้อยจิตความคิดนัย ความห่วงใยมอบแล้วอย่างแวววาว อยู่ได้แม้นไม่มีเธอ เป็นเช่นนั้นค่ะ
18 มิถุนายน 2551 11:28 น. - comment id 863343
ความเข้มแข็งจะสอนใจเราเอง สักวัน และสักวัน
18 มิถุนายน 2551 14:46 น. - comment id 863476
ใช่แล้วครับไม่มีใคร ให้แผลที่ยังเจ็บถูกกระทำซ้ำสอง กลอนเพราะครับ
18 มิถุนายน 2551 15:12 น. - comment id 863492
ขอเพียงตัวเราอย่าหมดกำลังใจเนาะ
18 มิถุนายน 2551 20:56 น. - comment id 863611
หน้าส่วนตัว
ที่เป็นอยู่ ดูให้ดี แล้วหรือยัง
ว่าเธอพลั้ง ปันใจ ให้ใครอื่น
อันที่จริง เธออาจเหนื่อย จนสุดฝืน
ทนกล้ำกลืน กับบางอย่าง ไม่สร่างตรม
น่าจะถาม เธอสักนิด คิดไรอยู่
ให้คุณรู้ ข้อความ ตามเหมาะสม
หากรู้แล้ว อาจคลายใจ คลายระทม
ช่วยกันล้ม ปมปัญหา พาสุขใจ....
อย่าพึ่งตัดสินอะไรไป ก่อนที่จะรู้ความจริงนะครับ...
กลัวว่าจะเสียใจในภายหลัง...
18 มิถุนายน 2551 23:49 น. - comment id 863652
ฉันก็เจ็บไม่ต่างจากเธอหรอก ต้องช้ำชอกคืนวันนั้นแปรผัน แม้นหัวใจไม่เคยใกล้ชิดกัน ก็รู้ว่าสักวันคงผันแปร เพราะเธอซ่อนความรักฝังสนิท แม้นคนชิดเคียงใกล้เกินไขแฉ ไม่เคยมีสักวันนั้นจะแล ความรักแท้ที่มาตรงหน้าเธอ ปล่อยไปเถิดเตลิดไปหากไร้ค่า สิ้นวาสนาไม่พบประสบเสมอ คนที่รักกลับปล่อยใจเผลอเลอ คงต้องเก้อปล่อยคล้ายตายคนเดียว..
19 มิถุนายน 2551 11:40 น. - comment id 863778
นั่งหนาวเหน็บเก็บรักที่หักร้าง เหลือเลือนรางห่างเบาเขาหนีหาย ทิ้งเราตรมซมเศร้าอยู่เดียวดาย ช่างโหดร้ายคล้ายทำย่ำยีใจ หนาวอารมณ์ซมซานย่านใจรัก นั่งอกหักเดียวดายให้หวั่นไหว เหม่อมองฟ้าคราใดร้าวฤทัย ฉันอ่อนไหวไกลเอิ้นเกินรำพัน
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
