คงเกินกว่าสมองน้อยจะคอยรับ แม้สดับเพียงใดก็ไร้ผล เพียงสบตาพาใจให้กังวล ถึงยินยลก็ไม่เข้าใจความ จึงไม่รู้เรื่องไรในวันนี้ และไม่มีคำใดจะไต่ถาม ใสและซื่อเกินกว่าพยายาม เติบโตตามป่าเขาลำเนาไพร เธอคือพืชพันธุ์แห่งผืนดิน และท้องถิ่นทุ่งนาที่อาศัย งอกเงยงดงามไปตามวัย ตามวิสัยแดนดินถิ่นพำนัก หนูอยากเล่นอยากออกไปนอกห้อง หนูอยากท่องเที่ยวไปไม่ต้องกัก ยามเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้าค่อยมาพัก ไปลุยปลักจับปลามาแกงกิน คณิต วิทย์ ภาษาไทยหนูไม่ชอบ หนูไม่สอบไม่ฟังเสียทั้งสิ้น จะเล่นน้ำลำคลองก่อกองดิน ฟังเสียงพิณขับขานเพลงบ้านเรา เมื่อเกินกว่าสมองน้อยจะคอยรับ จึงนั่งหลับไปพลางอย่างง่วงเหงา มีการบ้านช่างปะไรหนูไม่เอา กลับถิ่นเนาสักครู่หนูก็ลืม
ครูใหญ่โรงเรียนเล็ก 23 ก.ค. 2551 17:59 น. - ID 117317 
3632
6
0
23 กรกฎาคม 2551 18:06 น. - comment id 877537
บางวันผมสงสารเด็กที่ต้องรับเนื้อหาวิชามากมาย ต้องรอรับการสอบในระดับชาติ ขณะที่ชีวิตประจำวันบางเรื่อง บางวิชาไม่ได้นำไปใช้ประโยชน์ พวกเขาต้องเติบโตเพื่อเป็นผู้สืบทอดอาชีพของบรรพบุรุษ แต่เชื่อไหมว่าเด็กไทยส่วนใหญ่ไม่อยากทำนา ไม่อยากทำสวน แต่อยากเล่น สนุกสนาน เรียนจบมอสาม มอหก ก็ไปกรุงเทพ หางานทำ มันเกิดจากอะไร เป็นครูมาหลายปี แต่ยังหาคำตอบไม่ได้
23 กรกฎาคม 2551 18:16 น. - comment id 877541
โรงเรียนในเมืองมีปัญหาอย่าง โรงเรียนบ้านนอกอาจมีปัญหาอีกอย่าง แต่น่าเป็นห่วงหนักไปอีก หากเด็กโรงเรียนบ้านนอก เข้ามาเรียนโรงเรียนในเมือง หรือแม้แต่ทำงานในเมือง และยิ่งน่าเป็นห่วงไปอีก หากเด็กโรงเรียนบ้านนอกส่วนใหญ่ เป็นเหมือนกลอนของคุณครูใหญ่ และสิ่งที่น่าเป็นห่วงยิ่งกว่านั้นก็คือ กำลังใจของคุณครูโรงเรียนบ้านนอก
23 กรกฎาคม 2551 18:33 น. - comment id 877543
เด็กน้อยเจ้ายังเล็กนัก เด็กน้อยเจ้าจักเติบใหญ่ เด็กน้อยเจ้าจักก้าวไป เด็กน้อยเจ้าใฝ่ความดี
23 กรกฎาคม 2551 20:36 น. - comment id 877581
ปัญญามีหลายด้านนะ คนไม่รู้เรื่องไร แต่ฉลาดในการใช้ชีวิต ไม่เครียดไม่คิดมาก ก็มีความสุขดีนะ ครูใหญ่ไม่ต้องซีเรียสนะ ธรรมดาโลกโศกสลด
23 กรกฎาคม 2551 20:40 น. - comment id 877584
ต่ออีกนิดนะคะ คนบ้านนอกรู้จักเอาตัวรอด ไม่ทุกข์ กะชีวิตมาก ดำรงวิถีชีวิตอยู่กะธรรมชาติอย่างสมดุล เขาไม่รู้ว่า ภาษา วิทย์ คณิต แต่เขาอาจจะมีความสุขกว่าเรา รู้จักบางอย่างดีกว่าเรา นะน้อ อย่ากังวลมากเลย
23 กรกฎาคม 2551 21:45 น. - comment id 877594
ใช่ครับคุณกันนาเทวี ผมเห็นเด็กที่ประเทศลาวนะดูมีความสุขจังเลยแค่ที่เมืองไทยเป็นแบบนั้นไม่ได้หรอก รัฐบาลไทยต้องการสร้างความเป็นเอกภาพ ความเป็นชาติไทย ทุกวันนี้เด็กต้องสอบอะไรต่อมิอะไรเยอะแยะไปหมด
23 กรกฎาคม 2551 22:14 น. - comment id 877606
ก็ถือว่าเป็นเรื่องธรรมชาตินะคะ เด็กๆก็เป็นอย่างนี้แหละค่ะ แล้ววัยเด็กเป็นวัยที่สั้น ก็พยายามเติมเต็มความสุขในวัยนั้นให้มากที่สุดก็จะเป็นผลดีค่ะ
23 กรกฎาคม 2551 22:25 น. - comment id 877615
ชีวิตตอนเล็กๆของฝากฝันก็คล้ายๆเด็กโรงเรียนนี้นะครับ... แต่อาจจะเพราะโอกาสดีกว่า...และผู้หยิบยื่นโอกาสก็คือ..ครูคนหนึ่งที่มาให้คำแนะนำ
24 กรกฎาคม 2551 07:26 น. - comment id 877755
ครอบครัวเป็นส่วนสำคัญที่จะผลักดันให้เด็กรักการศึกษาเหมือนกันค่ะ หากพ่อแม่ให้ความสำคัญกับการเรียนของลูก ใส่ใจความเป็นไปของการเรียน ลูกก็จะคิดว่า การเรียนเป็นเรื่องสำคัญ หากพ่อแม่ให้ความสำคัญกับเรื่องปากท้องเป็นอันดับหนึ่งส่วนเรื่องลูกเป็นรอง สังเกตุจากคำพูดติดปากของ พ่อ แม่สมัยนี้เวลามีงานโรงเรียน มักจะพูดว่า "ไม่มีเวลา" ลูกก็จะให้ความสำคัญกับปากท้องเป็นอันดับหนึ่งเหมือนกัน แม้กระทั่งโรงเรียนกับบ้าน จะมาเจอกันก็ตอนเปิดเทอม ไม่ก็ตอนเด็กมีปัญหาเท่านั้น....เรียกว่าพอเจอปัญหาก็สายไปเสียแล้ว.....ทำนองนี้มังคะ ถ้าพ่อแม่กับทางโรงเรียนมีการพูดคุยกันบ่อยขึ้นว่า เด็กแต่ละคนเวลาอยู่ในห้องเรียนเป็นอย่างไร ตั้งใจเรียนมั๊ย อ่อนวิชาไหน วิชาไหนถนัด บ่อยๆอาจจะเทอมละ2 ครั้ง อย่างน้อยเด็กๆก็จะรู้ตัวว่า โรงเรียนกับบ้าน ใส่ใจตัวเองอยู่ อย่างน้อยก็เป็นเกราะไม่ให้เด็กออกนอกลู่นอกทางได้ส่วนหนึ่ง...และเด็กก็จะเห็นความสำคัญของการเรียนด้วยค่ะ พืมพ์ซะยาวเลย...สบายดีนะคะ ครูใหญ่ฯ อยากให้มีคุณครูที่ใส่ใจเด็กนักเรียนอย่างครูเยอะๆจังค่ะ
24 กรกฎาคม 2551 07:29 น. - comment id 877756
โหหหหห.. ดีใจครับ เช้านี้เปิดมาเจอครูใหญ่ฯมาเขียนกลอนเกี่ยวกับเด็ก ๆ อีกครั้ง อ่านแนวนี้กี่ครั้งก็ประทับใจ เห็นใจ เข้าใจ สงสาร ซาบซึ้ง สับสนปนเปไปหมด คำว่าเสียสละและอุดมการณ์มันเป็นคำยิ่งใหญ่ ใครไม่แบกไม่รู้ ทั้งที่แบกรับด้วยความเต็มใจก็ตาม ผมเขียนกลอนชิ้นหนึ่ง ไว้ว่าง ๆ จะเอามาลงครับ เกี่ยวกับเด็กที่ที่ผมอยู่ เป็นความเข้าใจของพ่อแม่และตัวเด็กเองที่ไม่อยากกลับมาอยู่ถิ่นเดิมเพราะไม่อยากตอบคำถามว่า เรียนสูง ทำไมไม่ไปหางานทำที่อื่น กลับมาบ้านอีกทำไม เฮ้อ..ความเข้าใจสวนทางกัน เป็นเพราะอะไรนะ มันไม่เกี่ยวกับไม่รักถิ่นนะ มันซับซ้อนกว่านั้น ซึ่งเราสามารถคุยกันได้ยาว ๆ มาเขียนนะครับ รอผมตั้งตัวได้นิดนึง จะเขียนกลอนแนวนี้มาแจม สบายดีนะครับ
24 กรกฎาคม 2551 09:49 น. - comment id 877819
คงมีสักหนูที่ไม่ลืมนะคะ
24 กรกฎาคม 2551 10:44 น. - comment id 877853
ครูใหญ่สบายดีนะคะ ดีใจที่ได้อ่านบทกลอนมีคุณค่าเจ้าคะImágenes para hi5
24 กรกฎาคม 2551 14:41 น. - comment id 878002
แก้วประเสริฐ.
24 กรกฎาคม 2551 15:02 น. - comment id 878027
สวัสดีคะคุณครู วันๆก็เรียนๆสอบหล่ะค่ะ ท่องๆจำๆ ถามหาความรู้ ไม่มีหรอกค่ะ
20 สิงหาคม 2551 08:29 น. - comment id 887892
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
