มืนมน...ว่างเปล่า เจ็บปวด..ท้อแท้ อับจน..หนทางแก้ สับสน..หนทางไป ที่นี่ที่ฉันอยู่..ไม่รู้เลยว่าที่ไหน ผู้คนที่มากมาย..ไม่ใช่คนคุ้นกัน เจ็บปวด..เกินจะกล่าว อ่อนแอ..และขี้แพ้ ไร้คน..มาดูแล ไร้คน..มาเข้าใจ แล้วฉันก็ยืนอยู่ ท่ามกลางความอ่อนไหว.. กับคำถามซ้ำซากในหัวใจ.. ฉันมีชีวิตเพื่ออะไร บนโลกนี้....
zonkung 8 ก.ย. 2551 02:33 น. - ID 118608 
1823
1
0
8 กันยายน 2551 15:34 น. - comment id 893811
จ๊ะเอ๋.....ซ่อนกุ้ง...เอ๊ย...ซนคุงตกใจหมดเลยนึกว่าตาฝาด...เจอพลพรรคแมวหมู่ที่รอมานาน.... คิดถึงๆๆ
ปล.อ่านบทกลอนแล้วอยากฝากบอก ซน ว่า หากเรามีชีวิตอยู่เพื่อคนที่เรารักเมื่อผิดหวังเราจะรู้สึกว่าตัวเองไร้ค่า แต่ถ้าเรามีชีวิตอยู่เพื่อคนที่รักเรา แม้ในเวลาที่กำลังผิดหวัง เราจะรู้สึกว่าเรามีค่ามากมายกับการได้เป็นที่รักของใครสักคน
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
