เขาและเธอยืนอยู่คู่ตรงนั้น โอบกอดกันไม่แลแม้คนอื่น ไม่เหลือที่หัวใจให้ใครยืน ฉันต้องฝืนหน้าทนทรมาน มีแต่ฉันทรุดลงที่ตรงนี้ ไม่มีที่ผูกรักสมัครสมาน ไม่มีความหมายใดใจร้าวราน มีแต่ความเจ็บซ่านสะท้านใจ ที่ตรงนั้นมันมีแสงมันมีไฟ ที่ตรงนั้นมีความรักสว่างไสว ที่ตรงนั้นรักคุกรุ่นอบอุ่นไอ ไม่เดียวดายเปรียบเหมือนตายอย่างตรงนี้ ปิดฉากแล้วจบลงคงเจ็บปวด ยังร้าวรวดยังรุนแรงทุกแห่งที่ จุดจบคือฉันบาดเจ็บร้าวสิ้นดี จมมืดมิดในมุมนี้ที่เดียวดาย เขาและเธอเดินห่างจากไปแล้ว รักคลาดแคล้วใจแหลกแตกสลาย ไฟสลัวหัวใจที่เหมือนตาย แหลกมลายในมุมมืดมิดใจ ที่ตรงนั้นมันมีแสงมันมีไฟ ที่ตรงนั้นมีความรักสว่างไสว ที่ตรงนั้นรักคุกรุ่นอบอุ่นไอ ไม่เดียวดายเปรียบเหมือนตายอย่างตรงนี้ ปิดฉากแล้วจากลาคงเจ็บปวด ยังร้าวรวดรุนแรงทุกแห่งที่ จุดจบฉันบาดเจ็บร้าวสิ้นดี จมมุมที่มืดมิดในใจเธอ...
ยาแก้ปวด 23 ต.ค. 2551 22:58 น. - ID 119790 
2399
35
0
23 ตุลาคม 2551 23:13 น. - comment id 906755
เธอเปรียบเหมือนแสงสว่าง ส่องกระจ่างมุมมืดในใจของฉัน แต่วันหนึ่งแสงสว่างก็ดับพลัน เมื่อเธอนั้นส่องรักไปให้อีกคน มุมมืดครึ้มในใจฉันค่อยๆเพิ่ม ความช้ำเติมสู่ใจอยู่หลายหน พังทลายไปแล้วความอดทน คงไม่อาจดิ้นรนอยู่โดยไร้เธอ
23 ตุลาคม 2551 23:18 น. - comment id 906757
เออแน่ะไปยืนทำไมมุมมืดละน้องยา ระวังยุงจะกัดนะ ออกมาที่แจ้งๆที่บ้านกลอนนี่จ้ะ อิอิ
23 ตุลาคม 2551 23:56 น. - comment id 906763
ในมุมมืดมีความสุขสมสอง กอดตระกองประคองขวัญกันอยู่ แต่คนที่เดียวดายและไร้คู่ บังเอิญรู้เพราะเห็นอย่างเต็มตา เจ็บปวดรวดร้าวคราวได้พบ ไม่อาจหลบหลีกไปให้ไกลหน้า ด้วยเหตุการณ์ที่เห็นอยู่เต็มตา ช้ำอุราครั้งนี้ที่รักเอย กลอนก็เศร้า เพลงก็เศร้า...เนาะ
24 ตุลาคม 2551 02:26 น. - comment id 906765
อิอิ..สงสัยเหมือนกันนาเทวีเลย.... ไปทำอะไรที่มืดๆ ไม่เมาแล้วไปอ้วกนะ หรือเขาผิดนัด หรือ..ไปแอบดูเขา หรือๆๆๆๆๆๆๆ อิอิ..ว่าแต่ว่ากลอนเพราะนะ...แต่รูปน่ากลัวไปหน่อย
24 ตุลาคม 2551 05:16 น. - comment id 906768
เอาสายฝนมาฝากเผื่อจะล้างน้ำตา ล้างใจให้ใสสะอาด เอ..จะเกี่ยวกันมั้ยเนี่ย
24 ตุลาคม 2551 06:31 น. - comment id 906769
ความรักก็เหมือนตลาดหุ้น มีขึ้น มีลง ขึ้นอยู่กับดัชนีชี้วัด เช่น กำลังเงิน ความน่าสนใจ เป็นต้น แถมบางครั้งมีคนไปปั่นหุ้นอีกต่างหาก นั่น.....
24 ตุลาคม 2551 08:10 น. - comment id 906781
เดินออกมาสิครับ...อีกนิดเดียว ก็พบแสงสว่างแล้วครับ
24 ตุลาคม 2551 10:39 น. - comment id 906829
จุดเทียนดีกว่า โมฃรแมนติกขึ้นมานิดนึง ถึงยาแก้ปวด มณีจันทร์ อาราเล่ค่ะ
24 ตุลาคม 2551 11:10 น. - comment id 906850
ไม่ชอบมุมมืดหรือมุมอับค่ะ กลัวแขกแปลกหน้าอ่ะ บรื๋อส์ๆๆๆอดได้ที่1เลยอ่ะ ปล.เพลงโดนอ่ะนะ ชอบๆๆ
24 ตุลาคม 2551 11:13 น. - comment id 906851
24 ตุลาคม 2551 12:08 น. - comment id 906869
...๑... ชิงชังหวังหมดยังปดปิด แน่นก็ไม่เคยสนิทแอบคิดฝัน แสร้งสุขสนุกสนั่นไปวันวัน สร้างค่ายกักกั้นกันอารมณ์ ...๒... ทนฝืนอื้นอั้นกลั้นสะอึก เหน็บน้ำหนาวดึกรู้สึกสม- สาแล้วแก้วเกลื่อนเถือนอารมณ์ กว่าเคียวเงี้ยวคมระทมนาน ...๓... มุ้งหมอนนอนนุ่นยังกรุ่นพิษ หมดฤทธิ์สิทธิสิ้นจะดิ้นด้าน ลวงล่อหลอกช้ำคำตำนาน รสหวานซานซัดหัทยา ...๔... มุมมืดชืดช้าเวลานั้น หับห้องหมองฝันไร้หรรษา ไย๋หยากระยางโยงดั่งโลงลา ชื้นน้ำทาหน้าสองตาริน ...๕... ช่วงช้ำช้าช้าเพลาพ้น รุ่มร่ายร้อนรนล้นแดดิ้น เงียบเงียบเฉียบเฉือนกัดกลืนกิน ในร่างไร้จินต์และวิญญาณ ...๖... รอแสงแห่งฟ้าอุษาเช้า ได้ออกหับห้าวไปกล่าวขาน ยั่วเย้ากระเซ้ายิ้มเหมือนอิ่มมาน บนลานโลกกว้างที่ร้างรก ...๗... ช้าช้าช้ำช้ำแล้วร่ำไห้ น้ำตารินไหลจากในอก ปริ่มปริ่มแปลบแปลบซุกแสบซก นรกความช้ำไยย่ำช้า ...ฯลฯ...
24 ตุลาคม 2551 12:31 น. - comment id 906876
เอาไฟฉายมาให้อ่ะ ยาแก้ปวด....ปล.หากเราอยู่ในที่มืด ก็ควรหามุมสว่างของตัวเองจริงมั๊ย
24 ตุลาคม 2551 12:38 น. - comment id 906881
แวะมาแถม กลอนเจ็ด... ค่ำหนึ่งพระอาทิตย์ที่ ๑๙ ๑... โพล้เพล้พลบค่ำ รำงำเงียบ เย้าเยียบเฉียบเย็น แทบเป็นบ้า เหงาง่ายเจ็บง่าย ธรรมดา หยดหยาดทรมา เหว่ว้านัก ๒... เกิดแสงแห่งดาว พราวสวรรค์ ผลิค่ำรำพัน ผันหน่ายหนัก ส่องสวยสรวงฟ้า มาทายทัก ลึกล่วงห้วงรัก ถักทอกาล ๓... เก็บสายสร้อยฟ้า มาร้อยสรวง วาดดวงดาวขาว ที่พราวผ่าน กระซิบรินร่ำ เล่าตำนาน หมื่นล้านผสานเสียง จินตนา ๔... ดั่งรสบทกวี ที่รินรื่น ฉ่ำชื่นคืนใจ เคยปวดปร่า เพียงเพลงบรรเลง ดาริกา ดารดาษ ดาราบุพผาเพ็ญ ๕... กล่อมใจ ให้ห้อม หอมห่อห่ม พรายพรหม ห่มใจ ให้ไหวเต้น ดาวเคลื่อน เดือนคล้อย ยังลอยเด่น พินิจพิศ แสงเย็น เพ็ญจันทร์ราย ๖... เพ่งพิศ ยิ่งคิด ยิ่งพิศพบ งดงาม สงบ แต่เรียบง่าย ความมี ยังมี ไม่มีคลาย เพียงโยก ย้อนย้าย ไปตามกาล ๗... สาดสวย สดใส ในราตรี ดั่งว่า วนาลี คลี่ผสาน โอบอ้อม ห้อมอุ้ม คลุมผืนธาร ฉ่ำชื่น ชื้นบาน ก่อนต้านลม ๘... รัตติกาลผ่าน รัตติกร หนุนนอน ผ่อนคลาย คล้ายผวยห่ม อุ่นไอ ใจช้ำ ระบำบม คืนขม คืนขื่น ในคืนนี้ ................................ บทส่งใจ... โพล้เพล้นั้น ความเงียบสร้างความรู้สึกในด้านที่ไม่คิดหมายได้มากนัก... นี่กระมังครับ หลายคนจึงเตือนฝากไว้ คนเหงาง่ายอย่าอยู่กับเงียบให้นานนัก .... เมื่อฟ้าสิ้นแววแห่งระวีแล้ว ช่วงเวลาแห่งรัตติฯก็มาเยือน ดั่งมีรัตติกรมาปลอบปลุก ประคองความหวั่นนัยก่อนค่ำนี้ .... มองออกไปไกล ณ ปลายฟ้าเบื้องหน้า มิตรผู้มากด้วยความรู้สึกแห่งวาสนาแห่งการเจอเคยกล่าวไว้สั้นๆในการออนไลครั้งก่อน ว่าการได้รู้ว่าได้ทำสิ่งเดียวกันกับอีกหนึ่งดวงใจแม้อยู่ไกลกัน ก็เป็นความสุขครับ .... ราตรีกาลนี้เราคงนั่งมองดาวดวงเดียวกันนะคุณคนไกล... .... ในรัตติกาลหนึ่งคงมีอีกหลายชีวิตกระมัง ที่มานั่งปล่อยจินตนาไปไกลๆเช่นนี้ และคงมีไม่น้อยที่พบความงามง่ายใต้รัตติกาลนั่น... ท่านทั้งหลายก็คงเคยเป็น แต่บางรัตติกาลของบางคน อาจกำลังจดจ่อกับการงาน หรืออยู่บนท้องถนนที่มีแต่ดวงไฟสองฝั่งฟาก ไม่มีแม้เวลาได้แหงนหน้าดูความสวยงามบนฟ้านั่น... คุณทั้งหลายก็เช่นกัน อาจมี เหนื่อยนักก็พักกันนะครับ... ขออวยพรให้ดวงใจสวยๆทุกดวง ได้สัมผัสกับทุกรัตติกาลที่หมายใจ พิเศษเฉพาะคุณคนซึ่งในรัติกาลหนึ่งซึ่งกำลังทำบางประการเพื่อวันนี้ที่ดีกว่าวันวาน... สำหรับผม ดวงใจคุณสวยจังครับ ด้วยรัตติกาลแห่งอารมณ์ แทนคุณแทนไท ปล... คงไม่ทำบ้านเลอะเทอะไปนะครับ
24 ตุลาคม 2551 15:42 น. - comment id 906931
มีความรัก เพราะหัวใจรู้จักจะรักมั่น เพราะหัวใจฝังปลูกในผูกพัน เพราะหัวใจบอกนั่นยืนยันแล้ว อย่างไม่มีความหวัง เถอะหยุดยั้ง ยินเสียงก็เพียงแผ่ว เมื่อหัวใจคอยก่อคอยต่อแนว ก็เพียงแว่วคุ้นเคยผ่านเลยไป มีความรักอย่างไม่มีความหวัง ท่ามภวังค์เคยคงคิดสงสัย รักคือการรั้งรอหรืออย่างไร หรืออาจเป็นเนื้อนัยอนธการ ชอบที่เจ้าบ้านเขียน และชอบในความคิดเห็นของเพื่อนๆ ขอแจมด้วย
24 ตุลาคม 2551 19:22 น. - comment id 907011
มุมอับชื่นยืนทำไมให้ใจเจ็บ ที่แล้วเหน็บ..ก็จงลืมเสียเถิดหนา เริ่มต้นไม้อีกครั้งนะน้องยา แก้วกานดา..ก้าวข้าม...ตามพี่มา.. มาค่ะ..มายืนตรงนี้ดีกว่ามีแสงสว่างพอดีเลย
24 ตุลาคม 2551 19:56 น. - comment id 907026
ลุกขึ้นเถิดลุกมาอย่าท้อแท้ ความพ่ายแพ้ครั้งนี้นั้นมีค่า แม้เสียใจรินร่ำหยาดน้ำตา ยังดีกว่าไม่รู้จักรักใครเลย ภาพบาดตาบาดใจลืมให้หมด ลืมสลดทายท้าอย่างผ่าเผย ความผิดหวังให้มันนั้นผ่านเลย รอชื่นเชยรักแท้นะแม่คุณ ในมุมมืดมุมอับมุมลับนั้น ปล่อยให้มันมืดมัวจนหัวหมุน ประสบการณ์ที่เห็นเก็บเป็นทุน มาเกื้อหนุนให้แกร่งกล้ายิ่งกว่าเดิม
24 ตุลาคม 2551 21:08 น. - comment id 907066
สวัสดีค่ะพี่ยาหลบหลีกปลีกเวลามาแวะเวียน อิอิ
จายจะขาดแระ ขอเวลานั่งมาธิ ทำใจก่อน จะได้แต่งกลอนได้
ปายแระ
24 ตุลาคม 2551 21:29 น. - comment id 907080
..เยี่ยมไปเลยคุณยา... มุมมืด แล มุมสว่าง...
24 ตุลาคม 2551 23:59 น. - comment id 907184
ที่แห่งนี้มีให้ซบหลบน้ำตา มาเถอะนะน้องยาอย่าร้องไห้ จะไม่ปล่อยให้น้องต้องเดียวดาย เพราะพี่ชายยังรอรับการกลับเธอ
25 ตุลาคม 2551 03:53 น. - comment id 907210
25 ตุลาคม 2551 03:55 น. - comment id 907211
25 ตุลาคม 2551 03:59 น. - comment id 907212
25 ตุลาคม 2551 04:03 น. - comment id 907213
25 ตุลาคม 2551 04:05 น. - comment id 907214
25 ตุลาคม 2551 04:07 น. - comment id 907215
คาราวะหลงพี่ บนข โห หลงพี่อย่าพูดเรื่องหุ่น หุ้น มานปวดหัวใจ ช้ำแสนช้ำ..ระกำมากๆๆ อยากจะกระโดดตึกตาย บัดซบจริงๆ.. ได้แต่นิ่ง..สยบความเคลื่นไหวตอนนี้
25 ตุลาคม 2551 04:08 น. - comment id 907216
25 ตุลาคม 2551 04:10 น. - comment id 907217
25 ตุลาคม 2551 04:15 น. - comment id 907218
36% ดีจ้าเฌอมาลย์ กัวไม่จริงจริงไม่กัวอ่ะปะ เออลืมไป เราโป้งเฌอนี่หว่า แย่งที่ 1 เราหมดเลย ไม่ย้อม ไม่ยอม
25 ตุลาคม 2551 04:17 น. - comment id 907219
แม่จันทร์ศรีมณีเด้ง ปลาทูกะไม่เอามาฝาก ยังมาพูดให้อยากแล้วจากไปอีก เพื่อนหนอเพื่อน.. คิดถึงเล่หว่ะ คนไม่มีคอม..คิก คิก (เยาะเย้ย)
25 ตุลาคม 2551 04:22 น. - comment id 907220
ดีจ้าคุงแทนคุณแทนไท
25 ตุลาคม 2551 04:23 น. - comment id 907221
25 ตุลาคม 2551 04:35 น. - comment id 907223
25 ตุลาคม 2551 04:42 น. - comment id 907226
25 ตุลาคม 2551 04:45 น. - comment id 907228
25 ตุลาคม 2551 04:56 น. - comment id 907234
25 ตุลาคม 2551 05:01 น. - comment id 907237
น้องนิดจิตรำพัน กลับถึงบ้านกะหางานมาง่วนอีกหนอ ไหนบอกปิดเทอมเต็มที่พี่น้องคร้าบ ทวง ทวง ทวง ใครหนอลืมสัญญา
25 ตุลาคม 2551 05:04 น. - comment id 907240
25 ตุลาคม 2551 05:07 น. - comment id 907241
25 ตุลาคม 2551 13:33 น. - comment id 907386
^_______________^
25 ตุลาคม 2551 18:23 น. - comment id 907455
เอาเพลงอื่นมาประกอบ นี่ ทำไง หรอ อยากทำได้บ้าง อะ บอก วิธี หน่อยดิ
25 ตุลาคม 2551 20:44 น. - comment id 907509
ตามมาอ่าน เม้นท์ไม่ออก
25 ตุลาคม 2551 22:09 น. - comment id 907530
25 ตุลาคม 2551 22:53 น. - comment id 907546
25 ตุลาคม 2551 22:55 น. - comment id 907547
25 ตุลาคม 2551 22:56 น. - comment id 907548
25 ตุลาคม 2551 22:58 น. - comment id 907550
25 ตุลาคม 2551 23:19 น. - comment id 907555
ท้องฟ้าหลังพายุฝนไม่เคยมืดมิดกลับ งดงามดั่งเก่าครับ สู้ๆๆครับ แวะมาทักทายครับ
26 ตุลาคม 2551 06:36 น. - comment id 907581
ลองดูมุมมืดมุมนี้หน่อย อิอิ มุมเดียวเท่านั้นที่ฉันอยู่ มุมเดียวเท่านั้นที่เงียบเหงา มุมเดียวเท่านั้นอยู่ในเงา มุมเดียวเท่านั้นที่เศร้าและทุกข์ทน มุมหนึ่งที่ไม่มีเธออยู่เคียงข้าง มุมหนึ่งที่อ้างว้างและสบสน มุมหนึ่งที่ไม่มีใครสักคน มุมหนึ่งที่แม้ฝนก็ยังไม่ช่ำเย็น มุมนี้นี่แหละคือมุมรัก มุมนี้นี่แหละที่เธอไม่อาจมองเห็น มุมนี้นี่แหละที่ฉันเป็น มุมนี้นี่แหละเช้าเย็นต้องมานั่งรอ(รักจากเธอ) ชอบเพลงเดียวกานเลยครับพี่น้องคร้บ
26 ตุลาคม 2551 12:58 น. - comment id 907638
26 ตุลาคม 2551 13:23 น. - comment id 907645
26 ตุลาคม 2551 15:03 น. - comment id 907652
ก ลั บ ม า อ ยู่ ใ น มุ ม เ งี ย บ อ ย่ า ง เ ก่ า ปิ ด ซ่ อ น เ ง า เ อ า ไ ว้ อ ย่ า ใ ห้ เ ห็ น ซุ ก ซ่ อ น แ อ บ น้ำ ต า อ ย่ า ง ช า เ ย็ น แ ฝ ง ซ่ อ น เ ร้ น ใ น มุ ม มื ด มิ ด ใ จ ปิ ด ป ร ะ ตู หั ว ใ จ ใ ห้ ส นิ ท ฝ า ก ฝั ง จิ ต นิ่ ง ไ ว้ อ ย่ า ห วั่ น ไ ห ว ลื ม ใ ห้ ห ม ด เ จ็ บ ช้ำ ร ะ กำ ใ น บ า ด แ ผ ล ใ ด ลื ม ไ ด้ ลื ม ใ ห้ ล ง ไ ม่ มี แ ส ง ท อ ด ย า ว อ ยู่ เ บื้ อ ง ห น้ า อ ย่ า ฝื น ฝ่ า เ ดิ น ใ ห้ ใ จ ใ ห ล ห ล ง ท า ง มื ด มิ ด ปิ ด แ ล้ ว แ ผ่ ว ใ จ ป ล ง ว า ส น า ค ง กำ ห น ด บ ท บ าท เ อ ง
3 ธันวาคม 2551 00:00 น. - comment id 920713
es
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
