ในค่ำคืนที่เยียบเย็นทั่วผืนฟ้า ดวงดาราทอแสงแต้มเพ็ญสรวง เมฆบางเบาเคล้าคลอรอดาวดวง น้ำค้างร่วงหล่นคว้างหว่างศิลา เอื้อมมือหมายคว้าดาวมาสาวเก็บ พอรู้ตัวแสนเจ็บใจเหน็บหนา ห้วงภวังค์ยังล้ำเหลื่อมเอือมระอา ต้องก้มหน้ามองดินแทบสิ้นใจ ยิ่งดึกดึกอ้างว้างน้ำค้างโซม กระพือโหมลมพาน้ำตาไหล ดูหิ่งห้อยแสงเรื่อเจือแสงไฟ หนาวหัวใจไร้จุดหมายในปลายทาง ขออ้อมกอดแห่งน้ำค้างอหังการ์ มาล้างตาลืมความเศร้าก่อนรุ่งสาง ความเหงาเศร้าสิ้นซานภาพางค์ ขอหนึ่งหยดน้ำค้างมาล้างใจ
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 31 ต.ค. 2551 11:14 น. - ID 120008 
1431
0
0
31 ตุลาคม 2551 15:36 น. - comment id 909017
เป็นบทกลอนที่ให้อารมณ์ความรู้สึกดีแท้นะคะ
31 ตุลาคม 2551 19:38 น. - comment id 909096
12 พฤศจิกายน 2551 18:20 น. - comment id 913219
ขอบคุณทุกท่านที่แวะมาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
