จากปลายฝนหล่นร่วงสู่ห้วงหนาว เม็ดฝนพราวหมอกพรมห่มความฝัน คล้ายน้ำตาหัวใจคนไกลกัน รอยคืนวันบอกผ่านกาลเวลา อยู่ใกล้ไกลหนใดส่งใจถึง รอยตราตรึงฝังฤทัยอาลัยหา อยากลบรูปจูบรอยคอยเรื่อยมา น้ำในตารินผ่าวร้าวร่วงริน ฤดูกาลเปลี่ยนผันอยากพานพบ ถึงคราวจบหรือไรเยื่อใยจีงไร้สิ้น เจ็บปวดแปลบเหมือนมีดกรีดเลือดหลั่งริน อยากขาขินกลับชอกช้ำจำติดตา อยากเยียบเย็นหัวใจไร้ความรู้สึก กลับถลำลงล้ำลึกเจ็บปวดปร่า มีสักวันหัวใจคงชินชา หนาวน้ำตาหนาวที่ใจเพราะใครลืม
กระต่ายใต้เงาจันทร์ 10 พ.ย. 2551 00:00 น. - ID 120311 
1221
2
0
10 พฤศจิกายน 2551 02:38 น. - comment id 912106
อ่านแล้วหนาวจริงๆค่ะ
10 พฤศจิกายน 2551 07:51 น. - comment id 912137
สวัสดีค่ะ พี่กระต่าย สบายดีนะค่ะ ดอกบัวแวะมาเยี่ยมค่ะ ขอให้มีความสุขทุกวันค่ะพี่กระต่าย
10 พฤศจิกายน 2551 09:29 น. - comment id 912156
หนาวค่ะ ยะเยืยกเลยตอนนี้ กลอนเพราะมากค่ะ
10 พฤศจิกายน 2551 12:50 น. - comment id 912190
ดีจ้า...พี่กระต่ายน้อย....เจนแวะเอาผ้าหม่มาให้อ่ะจ้า....เผื่อจาอบอุ่น ขึ้นบ้างงงง....ถ้าไม่หายเดี๋ยวววไปกอดนะ หุหุ
10 พฤศจิกายน 2551 16:00 น. - comment id 912258
หนาวแล้ว อย่าลืมห่มผ้านอน
10 พฤศจิกายน 2551 16:20 น. - comment id 912277
สวัสดีค่ะ แอบแวบมาชมกลอนไพเราะซึ้งใจอีกรอบค่ะ เอาใจช่วยเสมอค่ะ
12 พฤศจิกายน 2551 18:27 น. - comment id 913221
สวัสดีค่ะคุณ กิ้วกิ้ว อะไรจะหนาวกันขนาดนั้นค่ะสวัสดีค่ะ น้องดอกบัว สบายดีไหมค่ะ ขอบคุณกับความรู้สึกดีๆที่ดอกบัวมีให้เสมอมาค่ะ
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
