.:+: รอคอย :+:.

จิตรำพัน

                       ความรักคล้องห้องใจไม่ไหวหวั่น
                       แม้จะกลั้นกลืนหม่นยลดั่งหมอง
                       ด้วยรักแท้มีแน่ทางทดลอง
                       ดั่งเราสองต้องห่างร้างแดนไกล
                    อีกนานไหมให้น้องได้พบพักตร์
                    ใจสลักปักตรึงไม่สดใส
                    เฝ้ารอคอยน้ำตาพาตกใน
                    อย่าร้างไปนานเนิ่นเกินเพลา
                       ไออุ่นโอบกรุ่นกลิ่นไม่สิ้นห่าง
                       ไอรักกลางสองใจให้ห่วงหา
                       ไออ้อมแขนแข็งแรงยังตรึงตรา
                       ไอพี่ยาโอบล้อมนิรันดร์ใจ
                    ขอได้โปรดที่รักที่กายห่าง
                    อุ่นกายว้างเวิ้งว้าพาสั่นไหว
                    ลมหนองคายหนาวเหน็บเจ็บกายใน
                    ขออุ่นไอจากพี่ปลอบโยนใจ
                       แม้มองภาพไม่ซึ้งถึงดวงจิต
                       แม้นได้พิศพบหน้าคราปราศัย
                       แม้นได้จับสัมผัสจ้องดวงนัยน์
                       แม้นคงได้สนิทครั้งคืนนิทรา
                    ใจน้องคอยกลอยสวาทเป็นเอกจิต
                    ใจน้องคิดเมื่อไรได้พบหา
                    ใจน้องเฝ้ารอพี่ทุกเพลา
                    ใจเหว่ว้ารอใจพี่เติมเต็ม


                              ...คิดถึง...