หน้าส่วนตัว
ในความเหงาและเปล่าเปลี่ยว
พบดายเดียวเกี่ยวขวัญจนหวั่นไหว
ทั้งเหน็บหนาวร้าวรานตรมห่มห้องใจ
ทำฉันใดให้เศร้าเหงาผ่อนคลาย
บางเวลาปลอบใจให้ทนสู้
ละหดหู่เร้นหลบแฝงเหมือนแหนงหน่าย
ครั้นหมองเหม่อเผลอใจไร้ละอาย
พบเพลิงพ่ายอ่อนแอรังแกใจ
บนเส้นทางว่างเปล่าเคล้าว้าเหว่
ขวัญร่อนเร่แรมร้างหลุมกว้างใหญ่
ไร้จุดจบสงบนิ่งทิ้งขว้างไป
ทำฉันใดเส้นทางเหงาเศร้าจักคลาย.
Salukphin 10 ม.ค. 2552 13:45 น. - ID 122126 
959
8
0
10 มกราคม 2552 16:13 น. - comment id 934525
แวะมาคุยด้วยค่ะเผื่อจะหายเหงามั่ง กลอนเพราะมากค่ะ
12 มกราคม 2552 12:18 น. - comment id 934660
มองความเหงาความว่างเปล่าให้มีค่า อยู่ที่ว่าใจเราคิดแง่ไหน หากไม่อยากให้เป็นเช่นพิษภัย ก็เปลี่ยนได้ความเหงาหดหู่ใจ ใช้ความเหงาศึกษาตัวเองนะ แล้วเธอจะรู้ว่าดีแค่ไหน เพราะความเหงาทำให้เรานั้นเข้าใจ จิตภายในตัวตนที่เป็นเรา ............................. เป็นกำลังใจให้นะคะ
12 มกราคม 2552 15:44 น. - comment id 934752
มีความสุขในวันสบายๆ..ครับ.. พบ พรา จากจร เป็นเรื่องอนิจจังเสียแล้วครับ..
12 มกราคม 2552 21:22 น. - comment id 934929
..เหงา กะเปล่าเปลี่ยว มันเกิดพร้อมกันครับ..นางฟ้า... สบายดีนะครับ
15 มกราคม 2552 17:54 น. - comment id 936558
ขอบคุณค่ะคุณพิมพรรณ
15 มกราคม 2552 17:54 น. - comment id 936559
15 มกราคม 2552 17:55 น. - comment id 936560
15 มกราคม 2552 17:56 น. - comment id 936561
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด