เจ้าเมฆน้อยลอยเล่นเด่นผืนฟ้า จากหนึ่งฟากของนภามาที่นี้ เจ้าคงสุขสนุกสนานมานานที ผ่านป่าดงพงพีที่สวยงาม ผ่านชีวิตผู้คนที่หลากหลาย ล้วนมากมายรายเรื่องเนื่องถูกถาม ด้วยอารมณ์ปมชีวิตผูกติดตาม ทุกเขตคามยามนี้มีทุกข์ทน ต่างแบ่งสีแบ่งสรรพลันแตกแยก คนเหมือนกันก็ว่าแปลกแผกไม่สน ไม่คำนึงถึงคุณค่าว่าเป็น "คน" มุ่งแต่ตนจนมากล้นท้นอัตตา มิเคยพอในสุขที่ปลุกเร้า... ทุกข์ก็ยากจะบรรเทาเมื่อเข้าหา ทุกสิ่งเวียนเพียรผุดเพิ่มเติมขึ้นมา แล้วโรยราแล้งร้างหว่างวันวัย เฉกเมฆนี้ก็มีเศร้าเข้ากระทบ เมื่อได้พบความเย็นเร้นแหล่งใหม่ ด้วยต้องกลั่นเป็นฝนบนฟ้าไกล มิอาจลอยล่องฟ้าใสได้อีกครา หากเจ้าเมฆได้รับรู้อยู่ในใจ หาสิ่งใดยืนยงได้ที่ไหนหนา แม้ได้เห็นเช่นเป็นไปในสายตา มิใช่ว่ามีอยู่จริงสิ่งทั้งมวล... มิเคยมีเกิดดับนับแต่ต้น เมื่อเจ้ากลายเป็นฝนได้หล่นร่วน อย่ากังวลในสิ่งใดให้เรรวน เมื่อถี่ถ้วนในขณะว่าหลั่งริน เจ้าคงมีแต่รอยยิ้มที่อิ่มเอม พร้อมปริ่มเปรมเต็มใจในทั้งสิ้น เป็นฝนฉ่ำชื่นชมพรมพื้นดิน มิถวิลในความ"เป็น"เช่นเคยมา ................................................ ความรักที่มีต่อหนังสือเล่มหนึ่ง...^_^ ..
เจน_จัดให้ 14 ก.พ. 2552 22:12 น. - ID 123227 
3177
4
0
14 กุมภาพันธ์ 2552 23:18 น. - comment id 950977
...มาจองที่๑จะทะนไหมคะ
15 กุมภาพันธ์ 2552 00:02 น. - comment id 950991
เป็นเฆมขาวบางเบาประดับฟ้า ขอฝากอักษราคำหนึ่งไว้ เขียนคำว่า"รักเธอ " เสมอใจ เมื่อยามใดเหงาใจให้เธอมอง... แวะมาทักทายก่อนปิดเครื่องเข้านอนค่ะ.. ขอให้มีความสุขมากๆค่ะ..
15 กุมภาพันธ์ 2552 01:34 น. - comment id 951017
เข้าใจเปรียบเทียบดีจังค่ะ
15 กุมภาพันธ์ 2552 11:22 น. - comment id 951170
เจ้าเมฆน้อยลอยล่องท้องฟ้ากว้าง คือเมฆขาวพราวพร่างระหว่างฟ้า เพียงไม่นานกลายเป็นฝนเทลงมา กลายเป็นน้ำธาราใสใหลเย็น ๆ แล้วกลับกลายคลายร่างใสสู่ขาว เป็นไอน้ำพร่างพราวทุกเช้าเห็น แล้วก็กลายเป็นเมฆขาวอย่างที่เป็น แล้วก็หล่นเป็นฝนเย็นฉ่ำชื่นใจ วนเวียนในนิยามความชุ่มชื้น ใครรับรู้แต่ละคืนใต้ดาวใส ในเยียบเย็นใครเห็นบ้างที่ข้างใน เมฆผ่านวันคืนเช่นใดอย่างใดกัน บ้างถูกรองไว้ในโอ่งใบใหญ่ บ้างก็ใส่กาต้ม บ้างใส่ขัน บ้างตักรดตักล้างราดทุกสิ่งอัน กว่าจะผันแผลงร่างอย่างเคย "เป็น" กว่าจะถึงเวลาระเหยหาย เจ้าต้องฝ่ากี่เกิดตายใครเคยเห็น กว่าจะได้ลอยล่องฟ้าอย่างที่เป็น เจ้าไม่รู้ผ่านทุกเข็ญหรือสุขใด ชาวจีนแต่โบราณเล่าขานว่า ที่บนฟ้าเพียงเมฆา "ยั่งยืน" ได้ อาทิตย์จันทร์ดาราผลัด "มา" "ไป" เมฆเกรียงไกรอยู่ยั้งทั้งวันคืน เจ้าสมควรมีรอยยิ้มอิ่มเอมเถิด ยิ้มประเสริฐออกจากใจใช่เพียงฝืน ทุกสิ่งแปรเปลี่ยนไปไม่ยั่งยืน ต้องหล่อเลี้ยงด้วยฉ่ำชื้นจึงชื่นบาน ที่ใดมีเมฆาลอยมาใกล้ อาจได้เห็นน้ำเย็นใสทุกถิ่นฐาน อาจพันธุ์พิชเหี่ยวเฉา=งามตระการ ดินระแหงเพราะแล้งนาน=ผสานดิน แจมครับ เมฆน่ารักดีออก
15 กุมภาพันธ์ 2552 14:37 น. - comment id 951200
สวัสดีค่ะ เจ้าเมฆขาว น้องเจน สบายดีมั้ยคะ
15 กุมภาพันธ์ 2552 15:47 น. - comment id 951222
อิจฉาเมฆน้อยที่ลอยไปโดยอิสระ..เหมือนใจลอยเลยอะ
15 กุมภาพันธ์ 2552 21:58 น. - comment id 951337
หน้าส่วนตัว
16 กุมภาพันธ์ 2552 11:00 น. - comment id 951438
มาร่วมชมหมู่เมฆค่ะ สบายดีหรือเปล่า ข่าวคราวไม่เคยรู้
16 กุมภาพันธ์ 2552 11:27 น. - comment id 951460
คิดถึงน้องสาวคนดีไม่เปลี่ยนแปลง
16 กุมภาพันธ์ 2552 13:50 น. - comment id 951535
ท้องฟ้ารูปหัวใจสวยจังค่ะน้องสาว
1 มิถุนายน 2552 11:07 น. - comment id 993202
แฟนเราชื่อเมฆ รักสุดๆ
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
