หน้าส่วนตัว
นั่งรำพึง กับตะวัน หวั่นวิตก
สิ้นแสงพลบ ต้องลากลับ ลับสิงขร
ฝากแสงไว้ คนทั้งโลก โศกอาวรณ์
ตะวันจร จากลา ฟ้าสีเทา
มองดูตัว ฉันใย ในวันนี้
ผ่านอีกปี ไม่คลาย หน่ายความเหงา
วัยชรา เริ่มเยือน เป็นเพื่อนเรา
ลมบางเบา กระซิบหยอก บอกเวลา
หากฉันเจ็บ ป่วยไข้ ใครถวิล
จะยลยิน ให้เห็นพักตร์ เฝ้ารักษา
จะช่วยป้อน ส้มสูก ทั้งหยูกยา
คอยปิดตา ให้กัน ในวันตาย
ใครจะคร่ำ ครวญกัน ในวันจาก
ใครจะฝาก รักมั่น วันสลาย
ใครจะคิด ถึงกัน มิผันกลาย
ใครจะกราย ผ่านเงา เถ้าธุลี
ลมบางเบา อาทร ย้อนอีกหน
ในกมล ยังจนใจ ในวิถี
หวังสักวัน ฟ้าสว่าง หนทางมี
คนดีดี คงก้าวผ่าน ม่านชะตา
นั่งรำพึง กับตะวัน หวั่นวิตก
สุดตระหนก อกฉัน หวั่นและล้า
หากวันคืน ผันผ่าน กาลเวลา
หวังสักครา กวีฉัน ฝันเป็นจริง
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 6 มี.ค. 2552 15:21 น. - ID 123899 
1224
2
0
6 มีนาคม 2552 16:09 น. - comment id 959513
หวัดดีคับ...คุณ"ทิพย์โนราห์ พันดาว" จริงด้วย...เวลาหลังตอนเรียนจบ...มันเดินไวชมัด....เนาะ....เขียนซะไม่อยากแก่ด้วยคน...
6 มีนาคม 2552 17:21 น. - comment id 959554
อย่ากังวลในกฏของธรรมชาติ กังวลไปก็แก้ไขอะไรไม่ได้ครับ มีสติและอยู่กับปัจจุบันดีกว่าครับ
6 มีนาคม 2552 17:39 น. - comment id 959566
วัยเป็นเพียงเปลือกนอกค่ะ งามแท้คืองามภายใน งามที่ยิ่งใหญ่ทางจิตวิญญาณค่ะ ด้วยรักเข้าใจ
6 มีนาคม 2552 21:44 น. - comment id 959656
ตะวันสิ้นแสง........ .......เห็นชื่อกลอนแล้วนึกถึงเพลง..... ++แสงสุริยาจะลาเหลี่ยมโลก ลมเย็นไผ่เอนไหวโยก ลมโบยโบกพัดพริ้วลิ่วมา ++จั๊กจั่นเรไรหริ่งร้องก้องพนา จวนสิ้นแสงสุริยาประหนึ่งว่าดนตรสวรรค์.....
7 มีนาคม 2552 11:00 น. - comment id 959891
7 มีนาคม 2552 13:30 น. - comment id 959949
กาลเวลาหมุนเวียนแปรเปลี่ยนผัน ทั้งเหมันต์ คิมหันต์สวันต์หนอ กาลมิเคยหยุดยั้งหรือรั้งรอ จงอย่าท้อใจหวั่นพรั่นกมล
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
