แด่คนที่ไม่รักเรา

วัวธนู

เวลาและนาทีที่คอยเตือนใจให้นึกถึงใครบางคน
ในใจก็ยังสับสนไม่รู้จะทำอย่างไรต่อไปดี
คงต้องปล่อยให้มันเป็นไปเรื่อยเรื่อยอยู่อย่างนี้
ก็คงจะมีซักวันที่ทำได้ ลืมเธอไปจากใจ
ตอนนี้ก็เริ่มจะลืมได้บ้างแล้ว
ภาพวันเดิมเดิมเริ่มจะจางจางไม่ชัดซักเท่าไหร่
แม้แผลที่เคยเจ็บจะยังเจ็บแปลบแปลบอยู่ในใจ
แต่มันก็ค่อยค่อยหาย ความเจ็บก็ค่อยค่อยคลาย
ซักวันก็คงจะพร้อมที่จะมีความรักครั้งใหม่
แต่ตอนนี้คงต้องอยู่นิ่งนิ่งให้ได้พักรักษาใจ
เรื่องร้ายร้ายมันก็คือบทเรียนที่มาทำให้จิตใจเราได้เติบใหญ่
พอผ่านไปได้ มันก็จะกลายเป็นแค่เรื่องเพียงนิดเดียว
อย่าเอาใจของเราเข้าไปยึดเหนี่ยว
เกิดมาแล้วตายก็เพียงครั้งเดียว
จงใช้ชีวิตให้คุ้มค่า ทุกนาทีคือช่วงเวลาที่สำคัญ
มัวแต่ยึดติดกับอดีต สิ่งที่เป็นเพียงฝัน
จนลืมที่จะทำให้ดีที่สุดในปัจจุบัน
ก็แล้ววันข้างหน้าจะดีได้อย่างไร
ยาวไปแระ พอแค่นี้ก่อน อิอิ
ขอให้สิ่งศักดิ์สิทธิ์ทั้งหลายจงคุ้มครองให้เธอเจอะเจอแต่สิ่งที่ดี
และมีความสุขด้วยเถอะ
ไม่รู้ทำไม ถึงได้ห่วงเธอมากขนาดนี้
แต่ก็ไม่อยากเข้าไปรบกวน
หรือทำให้ชีวิตเธอสับสนวุ่นวายมากกว่านี้อีกแล้ว
แค่อยากให้เธอเจอแต่สิ่งที่ดีๆๆๆๆ มีความสุขมากๆๆๆๆๆ
ไม่ว่าจะเจอะเจอเรื่องอะไร
อย่างน้อยก่อนนอน ให้เธอสามารถจะยิ้มได้ซักครั้ง....