หน้าส่วนตัว
ณ โต๊ะทำงาน... ตัวเก่า
ความรู้สึก...รุมเร้า ...พล่าเผาผลาญ
ทั้งหวานชื่น ..ขื่นขม ..อดีตกาล
เป็นตำนาน ..ในหัวใจ ...ใครบางคน
ณ มุมหนึ่ง ของหัวใจ
มันร้อง...ร่ำไห้ .....อยู่หลายหน
บนทางเดิน ...ที่วกวน.......
หวัง...หลุดพ้น ...อดีตกาล...
ยิ่งก้าว ....ยิ่งเคว้งคว้าง...
สุดอ้างว้าง... ยามก้าวผ่าน....
เพราะใจ...คอยมีมาร..เพิ่มร้าวราน
แกล้ง...กีดกัน.....
มารหรือ.... คือความรัก
มันชวนชัก..ให้ไหวหวั่น
กลลวงสารพัน... เพียงเพื่อกั้น..
ทางหัวใจ.....
อยากเดิน...ให้หลุดพ้น....
เหนื่อยใจจน..ทน...ไม่ไหว
อีกครั้ง....ของหัวใจ...
ขอฝ่าไป....อีกสักหน...
หวังพบ...ทางข้างหน้า..
เปี่ยมศรัทธา....จากผองชน
ป่ายปีน..ดิ้น..ดีด..ตน..
เพียงเพื่อ...ให้พ้น.. พันธนาการ
ณ โต๊ะทำงานตัวเก่า
ครั้งแล้ว....ครั้งเล่า ...ที่กล่าวขาน
ไม่เคยพ้น...วังวน..แห่งทรมาน
เพราะ....สัญชาติญาน..แห่งความเป็นคน....
ทิพย์โนราห์ พันดาว
ทิพย์โนราห์ พันดาว 27 มี.ค. 2552 12:29 น. - ID 124560 
850
0
0
27 มีนาคม 2552 13:39 น. - comment id 967548
สวัสดีค่ะ... บางครั้งเราทุกคนก็เบื่อ แต่ด้วยหน้าที่และความรับผิดชอบ เราก็ต้องทำไปค่ะ.....สู้ ๆๆๆ ค่ะ
27 มีนาคม 2552 14:08 น. - comment id 967561
ดีจร้า... เป็นเรื่องของความทรงจำ...(สัญชาตญาณ) ยากพอดูที่จะลืม... แต่เอางี้ดิ...เปลี่ยนโต๊ะเลย... ถ้าไม่ได้ผล....ก็แสดงว่า...ปัญหา...ไม่ได้อยู่ที่ภาพที่เห็น...แต่...มันภาพที่นึก...นะขอรับ...
27 มีนาคม 2552 20:21 น. - comment id 967680
โต๊ะทำงานของบางคนอาจจะนานเป็นสิบ ๆ ปี..แต่กับบางคนแค่สิบวัน... ..แบบว่า
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
