อีสปนิทานสั้น สอนลูก สานเรื่องอักษรผูก อ่านรู้ แฝงคติธรรมปลูก ความดี ปลุกจิตให้ต่อสู้ เสริมสร้างคุณธรรม นกกระเรียนมากด้วย ใจงาม เจอสุนัขใจทราม ร่ำร้อง เหตุกระดูกติดตาม คอเจ็บ มากนา หากช่วยข้าจะต้อง ตบให้รางวัล นกกระเรียนชาตินั้น คอยาว ขอสุนัขทำดั่งหาว ปากกว้าง จึงสอดปากคาบเอา ดูกออก มานา และถามหาค่าจ้าง พูดไว้รางวัล สุนัขมันเจ้าเล่ห์แท้ ใจมัว บอกเมื่อมึงสอดหัว ยื่นเข้า กูไม่กัดกินตัว จนหมด เป็นดั่งรางวัลเจ้า ที่ให้ตอบแทน นิทานสอนว่าไว้ เตือนตัว ทำดีกับคนชั่ว จักช้ำ เหตุที่ใจมันมัว มืดบอด ไม่คิดตอบคุณย้ำ ท่านผู้มีคุณ
กิตติเวทย์ 29 มี.ค. 2552 12:26 น. - ID 124615 
1715
8
0
29 มีนาคม 2552 12:52 น. - comment id 968235
ชอบฟังนิทานค่ะ ตอนเด็กๆได้ฟังนิทานก่อนนอนเสมอค่ะ นิทานของแม่เรื่องเดิมไม่เคยจบเลยค่ะ ส่วนพ่อก็เล่านิทานเรื่องเดียวได้ทุกคืนค่ะ ไม่ได้ฟังนานแล้วสิคะ
29 มีนาคม 2552 13:25 น. - comment id 968256
เอาไม้มาตีเลย สุนัขเจ้าเล่ห์นี่ เขาช่วยแล้วยังไม่รู้จักขอบคุณอีกเนอะ กินข้าวกับอีหยังละวันนี้ ข้อยมีตุ๋นฟัก มากินน่ำกันบ่อ้าย อิอิ
29 มีนาคม 2552 14:00 น. - comment id 968265
หวัดดีครับคุณเพียงพลิ้ว คอนิทานเหมือนกันเหรอครับ จำไม่ได้แล้วว่าแม่เล่าเรื่องอะไรให้ฟังบ้าง มันนานนม จนนมนาน
29 มีนาคม 2552 14:06 น. - comment id 968266
หวัดดีครับคุณแบม พึ่งกลับจากออกไปทานข้าวพอดี สั่งง่ายๆ ไก่ผัดพริกแกง ไข่ดาว วันนี้มานั่งที่ทำงานแต่เช้าแล้ว ชวนทานตุ๋นฟัก อืม...น่าทานเนาะ แต่ถ้าเป็นตุ๋นไข่...จึ่ย...
29 มีนาคม 2552 15:10 น. - comment id 968276
สวัสดีครับ ตอนเป็นเด็กอินสวนไม่ค่อยมีโอกาส เพราะโรงเรียนขาดแคลนห่างไกล อาศัยนอนกับย่าแล้วอ้อนแกมบังคับให้ย่า เล่านิทานให้ฟัง...พอโตขึ้นอ่านหนังสือคล่อง ย่าและคนแก่แถวบ้านจึงซื้อ นิทานพื้นบ้าน มาบังคับให้อ่านออกเสียงดังๆให้บรรดา คุณย่าคุณยายแถวนั้นฟัง อินสวนจึงสามารถขับเพลงซอและจ้อย เป็นครับ (จ้อยคือการนำเอาบทร้อยกรองคำไทยเหนือมาร้อง เป็นสำนวนที่ไพเราะเยือกเย็นครับ)
29 มีนาคม 2552 15:42 น. - comment id 968284
สุดยอดเลยค่ะ สวยทั้งคำนำท้องเรื่องก็เจ๋ง เมื่อไหร่พิมจะแต่งได้เก่งอย่างนี้น้อ..
29 มีนาคม 2552 17:29 น. - comment id 968309
สวัสดีค่ะแวะมาชื่นชมความสามารถนะคะ
นำเสนอได้เก๋ดีจังคะ
29 มีนาคม 2552 21:37 น. - comment id 968436
ขอบคุรค่ะคุณกิตติเวทย์ สำหรับโคลงที่โดนใจบทนี้ ซึ้งจริงๆ
30 มีนาคม 2552 13:46 น. - comment id 968662
หวัดดีคับ...คุณ"กิตติเวทย์" นิทานเรื่องนี้...สอนให้รู้ว่า...อย่ายื่นหน้าไปใกล้...คนหิว...เด้วโดนหม่ำ....เขียนได้ดี...ขอรับ...
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
