วันนี้..เธออาจจะยังจำได้... ว่าฉันเป็นใคร ของความรู้สึก เป็นคนที่เธอ เคยเก็บไว้ในส่วนลึก และเธออาจจะรู้สึก เป็นห่วงเป็นใย แต่สายตาของเธอมันบอกว่า... ในอีกไม่ช้า...จะค่อยค่อยเลือนหาย ความรักของเธอกำลังเปลี่ยนไป ค่อยค่อยลดน้อย...ค่อยค่อยหาย...ไปตามเวลา อีกหน่อยเธอคงจะลืมฉัน... และใช้คืนวัน ร่วมกับคนที่เธอตามหา เมื่อฉันเห็นเงาของใครบางคนค่อยค่อยก้าวเข้ามา มันก็พร้อมพร้อมกับภาพเธอที่อยู่ตรงหน้า...ค่อยค่อยเปลี่ยนไป
Jeminine 23 มี.ค. 2545 01:26 น. - ID 12504 
721
7
0
23 มีนาคม 2545 02:26 น. - comment id 42130
ลึกซึ้ง..กินใจมากเลยคุงเจมิไนน์ ^O^
23 มีนาคม 2545 02:32 น. - comment id 42131
มากินใจด้วยคนนุง คุงน้องเจมิไนน์... ฮี่ๆๆ
23 มีนาคม 2545 04:14 น. - comment id 42133
ใครจะไปลืมลงนะ ไปอ่านหน่อยนะจ๊ะ ที่ poemdata.asp?id=12505
23 มีนาคม 2545 10:14 น. - comment id 42154
ใครจะลืมพี่เจทท์ สุดสวยได้ลงคอค่ะ
23 มีนาคม 2545 10:21 น. - comment id 42158
ไม่ลืมหรอก..ก็เธอแสนดีอย่างนี้
23 มีนาคม 2545 12:15 น. - comment id 42176
ไม่ลืม...ไม่ลืม...ม่ายลืม...เพราะอีกแล้วค่ะพี่เจทท์
23 มีนาคม 2545 13:14 น. - comment id 42181
เก่งจริงๆ..สาวสวย
23 มีนาคม 2545 13:15 น. - comment id 42182
จะลืมได้ไงค่ะ เข้ามาอ่านของพี่เจทท์ทุกวันเลย
23 มีนาคม 2545 13:34 น. - comment id 42183
โดน โดน โดน เลยจ๋า เจทท์จ๋า แต่ไม่ว่าใครจะลืม แต่ปอนด์ไม่ลืมเจทท์
23 มีนาคม 2545 14:11 น. - comment id 42193
หนทางพิสุจน์ม้า กาลเวลาพิสูจน์คน
23 มีนาคม 2545 14:41 น. - comment id 42204
อย่าแต่งเศร้าแบบนี้สิ เมย์อ่านแล้วจะร้องไห้อ่ะ ยังไงเจทก็มีเมย์เป็นกำลังใจนะ ขอบอกว่ากลอนนี้โดนเรามากๆเลย
24 มีนาคม 2545 03:52 น. - comment id 42342
มะลืม
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
