เขาโฟนอินยิงตรงเป็นระยะ สร้างภาระครั้งใหม่นัยฉ้อฉล ร้องขอความเป็นธรรมไม่จำนน คืนอำนาจของตนจากแดนไกล เก้าเมษาห้าสองต้องบันทึก ชนวนศึกปนเล่ห์แห่งเฉไฉ เพื่อทวงถามอีกคราประชาธิปไตย อมาตยาธิปไตย....ไม่คำนับ ทุกถนนมุ่งสู่อนุสาวรีย์ฯ ปิดทุกที่ขับไปต้องได้กลับ เจอสี่แยกโบกว่อนไม่ต้อนรับ ให้เปลี่ยนปรับวิถีก่อนตีรุด เมื่อเมืองกรุงที่เห็นเป็นอัมพาต ผู้นำชาติหวั่นหวาดประกาศหยุด แก้ปัญหาเฉพาะหน้าปลอดอาวุธ ก่อนเร่งรุดเดินทางไปเมืองชล ร่วมประชุมอาเชียนไทยเจ้าภาพ เพื่อปรับภาพเศรษฐกิจผลิตผล หวังแก้ไขปัญหาสู่สากล ความยากจนหลีกไกลไม่ย้อนมา กลุ่มเสื้อแดงตะลุยไปคุ้ยแคะ ไม่แยกแยะคิดนึกไร้ปรึกษา บุกรุกเกินขอบเขตตามเจตนา ขวัญผวาเสียงรอด What's happen ? ท่านนายกส่งแขกพร้อมแบกหน้า ตูจะบ้าซับเหงื่อพวกเหลือเข็น จับนักร้องอมฮอลล์ในตอนเย็น เขียนเสือเล่นหมายหัวให้วัวกลัว ฝ่ายเพลี่ยงพล้ำเหลืออดยึดรถแก๊ส ขับมาแฟลตดินแดงแจ้งรู้ทั่ว ระเบิดจะกังวาลถึงบ้านครัว ข้อแลกเปลี่ยนจั่วหัวปล่อยแกนนำ เอาชาวบ้านไม่รู้อิโหน่อิเหน่ คนพื้นเพเป็นประกันวันเพลี่ยงพล้ำ ร่วมรับรู้ปัญหาชะตากรรม ที่กรายกล้ำเข้าใกล้ไม่รู้ตัว ทันใดนั้นฮีโร่พุงโรแล่น นามแบตแมนโดดมาจากจากัวร์ เกาะรถแก๊สมาดเจ๋งไม่เกรงกลัว หัวเราะทั่วคลี่คลายสถานการณ์ แล้วยึดรถกลับคืนคลายจุดเสี่ยง จึงหลบเลี่ยงเหตุร้ายหลายสถาน ข้อต่อรองแสนสั้นอันตรธาน ภัยคืบคลานห่างหายทำใจชื้น คนเสื้อแดงป่วนบางถึงนางเลิ้ง ขู่วางเพลิงชุมชนทุกข์คนอื่น เสียชีวิตน่าอนาจมิอาจคืน ย้ำจุดยืนป้องถิ่นสิ้นผองภัย พรก.ฉุกเฉินร่างสำเร็จ ยึดเบ็ดเสร็จเกณฑ์ทัพตอนหลับใหล ซากรถเมล์ลากเก็บเข้ากรุไป บานตะไทเสียหายให้ซ่อมแซม เชิญพี่ป้าน้าอาพากลับบ้าน เที่ยวสงกรานต์หยุดสองเป็นของแถม ไม่คุ้มค่าหอบผ้าผ่อนมารอนแรม คืนรอยแย้มยิ้มหวังสู่สังคม หรือเราแค่ถูกหลอกมาออกหน้า สำนึกแทรกช้าช้าพาขื่นขม เสียบดอกไม้ปลายปืนสะอื้นซม เจ็บระงมล้นเหลือทำเพื่อใคร วีดีโอคอนเฟอเร้นซ์เริ่มเล่นภาพ ไม่รับทราบสูญเสียระเหี่ยไห้ ปลุกระดมมวลชนยุคนใน รับผิดชอบบ้างไหมในวันนี้!!! ..
กุ้งหนามแดง 21 เม.ย. 2552 17:32 น. - ID 125251 
999
8
0
21 เมษายน 2552 19:41 น. - comment id 975119
ชีวิตมีผัสสะแห่งความทุกข์ อารมณ์เกิดเหนือสุขเฝ้าทุกข์เข็ญ เป็นกรรมเกราะกุมเคล้าเข้ากระเกณฑ์ ชีวิตเจนเจตสิกแห่งมายา เพราะโลภหลงปลงใจใฝ่อวิช เฝ้าหลงผิดอำนาจวาสนา ลืมมองตัวมองตนอวิชชา หลงอำนาจวาสนาท้าเผชิญ จะมีใครไหนเล่าเฝ้าตรองคิด ความถูกผิดส่วนรวมทวนสรรเสริญ เห็นความถูกเป็นผิดก่อดำเนิน มาเผชิญท้าทายในวิญญาญ์ ที่สุดตรมตรอมใจนัยห้วงจินต์ ใฝ่ถวิลอำนาจวาดทุกข์ขา แพ้โพยภัยในห้วงโลกมายา วาดหวังได้คงค่าคู่ธรณี สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง สงกา ทั้งอาดูร เป็นที่สุด ไม่มีใคร มองส่วนรวมเลย มองแต่ตัวเองทั้งนั้น ยังไม่รู้เลยว่าจะระทึกใจอะไรอีกหรือเปล่า ได้แต่ภาวนาขอความร่มเย็นจงกลับมาสู่ประเทศสยามเมืองยิ้มเสียที สุดท้ายก็ไม่มีใครจะอยู่ค้ำฟ้าได้สักคน คนนั้นก็ว่าทำถูก คนนี้ก็ว่าทำถูก ไม่มีใครทำผิดเลยสักคน ไม่มีใครแพ้ ไม่มีใครชนะ มีแต่ทุกคนพ่ายแพ้ใจ ที่ช่วยกันทำให้ประเทศตัวเองล่มสลาย อย่างเราๆ อย่างไรก็ต้องยังอยู่ในประเทศนี้ คงไม่มีกระตังค์พอที่จะหนีไปอยู่ประเทศอื่นได้ อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด อย่างน้อยความรู้สึกก็คิดว่า ประเทศนี้เมืองนี้ เป็นเกิดเมืองนอน ตั้งแต่รุ่น ปู่ทวด ย่าทวด ยังดีที่ไม่เหมือน โรฮินญา ประเทศก็ไม่มีอยู่ แต่ไม่แน่ ถ้าประเทศเรายังไม่ร่วมความสามัคคี ก็นาจจะเหมือน โรฮินญา นั้นแหละ กว่าจะถึงวันนั้น เรานาจ ตายไปแล้ว จะลำบากก็รุ่น ลูกหลาน ถ้าประเทศล่มสลาย บรรดาพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ก็คงโดน ลูกหลาน ว่าที่ไม่รักษา ประเทศไว้ให้พวกเขาอยู่ อิ อิ ดอกบัวนี้คงจะบ้าไปแล้วพี่กุ้ง พูดมากจัง ดอกบัวขอให้พี่กุ้ง มีแต่ความสุขค่ะ
21 เมษายน 2552 19:45 น. - comment id 975122
ชีวิตมีผัสสะแห่งความทุกข์ อารมณ์เกิดเหนือสุขเฝ้าทุกข์เข็ญ เป็นกรรมเกราะกุมเคล้าเข้ากระเกณฑ์ ชีวิตเจนเจตสิกแห่งมายา เพราะโลภหลงปลงใจใฝ่อวิช เฝ้าหลงผิดอำนาจวาสนา ลืมมองตัวมองตนอวิชชา หลงอำนาจวาสนาท้าเผชิญ จะมีใครไหนเล่าเฝ้าตรองคิด ความถูกผิดส่วนรวมทวนสรรเสริญ เห็นความถูกเป็นผิดก่อดำเนิน มาเผชิญท้าทายในวิญญาญ์ ที่สุดตรมตรอมใจนัยห้วงจินต์ ใฝ่ถวิลอำนาจวาดทุกข์ขา แพ้โพยภัยในห้วงโลกมายา วาดหวังได้คงค่าคู่ธรณี สวัสดีค่ะ พี่กุ้ง สงกา ทั้งอาดูร เป็นที่สุด ไม่มีใคร มองส่วนรวมเลย มองแต่ตัวเองทั้งนั้น ยังไม่รู้เลยว่าจะระทึกใจอะไรอีกหรือเปล่า ได้แต่ภาวนาขอความร่มเย็นจงกลับมาสู่ประเทศสยามเมืองยิ้มเสียที สุดท้ายก็ไม่มีใครจะอยู่ค้ำฟ้าได้สักคน คนนั้นก็ว่าทำถูก คนนี้ก็ว่าทำถูก ไม่มีใครทำผิดเลยสักคน ไม่มีใครแพ้ ไม่มีใครชนะ มีแต่ทุกคนพ่ายแพ้ใจ ที่ช่วยกันทำให้ประเทศตัวเองล่มสลาย อย่างเราๆ อย่างไรก็ต้องยังอยู่ในประเทศนี้ คงไม่มีกระตังค์พอที่จะหนีไปอยู่ประเทศอื่นได้ อะไรจะเกิด ก็ต้องเกิด อย่างน้อยความรู้สึกก็คิดว่า ประเทศนี้เมืองนี้ เป็นเกิดเมืองนอน ตั้งแต่รุ่น ปู่ทวด ย่าทวด ยังดีที่ไม่เหมือน โรฮินญา ประเทศก็ไม่มีอยู่ แต่ไม่แน่ ถ้าประเทศเรายังไม่ร่วมความสามัคคี ก็อาจจะเหมือน โรฮินญา นั้นแหละ กว่าจะถึงวันนั้น เราอาจ ตายไปแล้ว จะลำบากก็รุ่น ลูกหลาน ถ้าประเทศล่มสลาย บรรดาพ่อแม่ ปู่ย่าตายาย ก็คงโดน ลูกหลาน ว่าที่ไม่รักษา ประเทศไว้ให้พวกเขาอยู่ อิ อิ ดอกบัวนี้คงจะบ้าไปแล้วพี่กุ้ง พูดมากจัง ดอกบัวขอให้พี่กุ้ง มีแต่ความสุขค่ะ
21 เมษายน 2552 20:49 น. - comment id 975157
ช่วงสงกรานต์ เป็นช่วงเวลาที่ไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยค่ะ อยู่กับบ้าน... เฝ้าดูสถานการณ์บ้านเมือง ด้วยความเป็นห่วงมากค่ะ... ความรู้สึกอื่นๆ..ได้เขียนไว้ในกลอน "เลิกเป็นทาสผู้น่าชังอหังการ" ของกิตติกานต์ค่ะ... ขอเอาใจช่วยให้บ้านเมืองของเราได้พบความสุ ความสงบเสียทีเถอะค่ะ...
21 เมษายน 2552 22:22 น. - comment id 975260
เป็นแบบพี่กุ้งว่าจริงๆๆด้วยค่ะ
21 เมษายน 2552 23:04 น. - comment id 975308
นี่ยังสงกรานต์อยู่หรือจ๊ะเนี่ย
21 เมษายน 2552 23:04 น. - comment id 975310
สงกรานต์เดือดค่ะ คุณกุ้ง กลับบ้าน ล่องใต้ เพื่อนั่งดูทีวีโดยเฉพาะค่ะ
22 เมษายน 2552 05:03 น. - comment id 975385
ไปเที่ยวไหนมาหรือเปล่าคุณคุณกุ้ง สำหรับตัวเองไม่ได้ไปไหน อยู่กรุงเทพฯ ดูเหตุการณ์อันเศร้าใจ ต้องเยียวยากันอีกนานปานใดก็ไม่รู้ คุณกุ้งจ๋า "หลับใหล" ต้องเป็นคำนี้นะคะ แบบว่าเคยเขียนผิดมาก่อนค่ะ เลยจำได้แม่นเลย
22 เมษายน 2552 07:44 น. - comment id 975405
ผิดถูกอย่างไรนัยลึกลึก ต้องตรึกต้องตรองมองทั่วถ้วน การเมืองเรื่องใหญ่เหตุใดควร เอาสติประมวลแล้วจึงรู้ ... :) หลายวันก่อน มีคนเขียนกลอนเกี่ยวกับการเมือง แล้วก็เจอป่วน โดยคนป่วนนั้นป่วนอะไรไว้ อัลมิตราก็ไม่ทันได้อ่าน แต่การเป็นผู้ดูแลระบบต้องรับผิดชอบโดยเบื้องต้นถูกมองเป็นคนป่วน จะบอกว่าไม่รู้เรื่องรู้ราว ก็ไม่ได้ .. ทั้งที่ไม่รู้เรื่อง เหตุการณ์นี้ อัลมิตราเข้าข่าย สงกา .. ได้ไหมเนี่ยยยยยย .
22 เมษายน 2552 08:18 น. - comment id 975425
อยู่บ้านที่โคราช มีสายด่วนจากพัทยาตลอดเลยค่ะพี่กุ้ง
22 เมษายน 2552 08:25 น. - comment id 975433
น้องดอกบัว พี่ชอบที่น้องบัวเขียนมากๆ อิอิ ธรรมะใช้กับทุกเหตุการณ์ได้อย่างลงตัวที่สุด :) .................................................................... คุณกิตติกานต์ อืม เราจะต้องอ่านแน่กลอนบทนั้น :) .................................................................... น้องพิม..พิมญดา :) อันนี้เขียนจากภาพข่าวที่ทางโทรทัศน์นำเสนอจ๊ะ .................................................................... ลุงก่องกิก ัยังเดือนเมษาอยู่นี่ลุง ทางร้านยังมีโปรโมชั่นต้อนรับสงกรานต์อยู่เลย ป้ายยังไม่ได้เปลี่ยนโปรเลย.. .................................................................... คุณช่อ... อืม ร้อนมากๆ ก่อนสาดน้ำกัน... .................................................................... คุณเพรง.พเยีย อยู่กับครอบครัวเหมือนกัน เล่นกับหลานก็เพลิดเพลินไปอีกแบบ... ส่วนคำว่าหลับใหล ก็ได้แก้ไขแล้วน่ะค่ะ :) กุ้งคิดว่าเฉพาะหลงใหล ถึงใช้ไม้มลาย..เพราะติดอาขยานที่ท่อง...สะใภ้ใหม่ใส่ใจใคร่ อย่าหลงใหลในสิ่งดีฯ ................................................................... คุณอัลมิตรา อืม...เหมือนเรื่องลีซานใช่ไหม... เรื่องคนป่วนเราก็เจอเหมือนกันเพราะก่อนหยุดสงกรานต์เราเขียนเรื่องโลเล...ซึ่งเป็นกลอนที่เรานำเสนอในแง่มุมของคนที่ลังเลไปเข้าฝ่ายแดง... เป็นบทกลอนที่เราภูมิใจนำเสนอมากกกกในแง่ของกลบทเสือซ่อนเล็บซึ่งเราตั้งใจจะเขียนมาตั้งแต่อ่านเรื่องขอทานบรรดาศักดิ์ ของคุณคมทวน..นั่นมันก็สองสามปีมาแล้ว....ที่เราเก็บความฝันว่าจะต้องเขียนให้ได้สักบทหนึ่ง ก็นั่งคิดอยู่ว่า...แนวไหน....โครงเรื่องยังไง... เราได้ศึกษาโดยอาศัยความรู้สึกของตัวเอง..และค้นพบว่าลักษณะของคำประพันธ์รูปแบบนี้...มีความจำเพาะในตัวเองจากการบังคับคำไง....รวมทั้งความหมายคือเน้นย้ำความแน่นของคำ...น่าจะเหมาะกับแนวการเมืองมากที่สุดจึงหยิบยกสถานการณ์ใกล้ตัวที่บีบรัดขึ้นมาเขียน... ผลลัพธ์...อาจไม่เป็นที่พอใจของบางกลุ่มบางคน...ซึ่งอาจจะมีจุดยืนในทางการเมือง ความคิด แตกต่างกัน... แต่เราได้เรียนชี้แจงแล้วว่างานเขียนคืองานเขียน...ตัวตนของคนเขียน...เป็นอีกเรื่องหนึ่งซึ่งจะต้องแยกแยะให้ได้.... นานเหมือนกัน....กว่าที่เราเองจะรู้จักและมาถึงตรงนี้ได้....นายรู้ไหมเพราะเราได้อ่านกลอนของนายบ่อยๆ และเกิดการเรียนรู้....ว่าบุคคลที่เขียนกลอนนั้น...ไม่ใช่คนในกลอน....อย่างที่สุด ถึงแม้ว่าเขาจะเป็นคนเขียนเองก็ตาม... บางวัน.....เขารัก...เหมือนโลกนี้มีคนอยู่สองคนเอง บางวัน.....เขาเศร้า...ทุกข์เข็ญเสียเหลือเกินทั้งที่มันเพิ่งผ่านมาได้วันเดียวแท้ๆ.. บางวัน....เขาก็ดุดัน...เพราะดันไปยุ่งเกี่ยวกับการเมือง..เหมือนเจ็บแค้นและมีส่วนร่วม.. บางวัน...เขาศึกษาพระธรรม...จนเหมือนค้นพบบางสิ่งเข้าแล้ว.. นั่นมาจากคนๆ เดียว มิใช่หรือ... อ่านเรื่อง..ฉัน...เปลี่ยนไปแล้ว...อยากจะเขียนโต้ตอบซะเหลือเกินว่าฉันยังไม่เปลี่ยนไป...เพราะฉันก็ยังต้องเขียนเหมือนเดิม..55555 ร่ายซะยาว...ไม่ได้คุยกันนานคิดถึง...ไม่เอาไม่พูดเดี่ยวเขาว่าเบี่ยงเบน...ก๊ากๆๆๆๆ ....................................................................
22 เมษายน 2552 08:34 น. - comment id 975443
หน้าส่วนตัว
22 เมษายน 2552 10:34 น. - comment id 975553
สวัสดีค่ะ พี่กุ้งฯ แวะมาทักทายคนเขียน... และถามว่า สงกรานต์ ได้เล่นน้ำป่าวค่ะ แถวหนามแดง... คิดถึงพี่กุ้งฯ ค่ะ รักษาสุขภาพเน้อ...
22 เมษายน 2552 10:37 น. - comment id 975558
สวัสดีค่ะแวะมาทักทายยามสายๆ นะคะ
22 เมษายน 2552 14:43 น. - comment id 975677
นายอรุณสุข ขอบคุณสำหรับรูปภาพจ๊ะ .................................................................... เจ้ามะกรูด..แมงกุ๊ดจี่ ไม่ได้เล่นน้ำเลย..แต่ยังได้ไปสอยดาวนิดหน่อยจ๊ะ ขอบคุณน่ะจ๊ะ .................................................................... คุณซัม ขอบคุณค่ะ ปีใหม่ไทยขอให้สุขกายใจและสุขภาพดีน่ะค่ะ :) ....................................................................
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
