น้องคาดคั้น...พี่ครั่นคร้าม--แมงกุ๊ดจี่+

เพียงพลิ้ว

โลกเป็นสีชมพูอยู่ใช่ไหม
เห็นสดใสเบิกบานหวานกว่าเก่า
หัวเราะแม้ยามใบไม้ไหวพลิ้วเบา
เหตุใดเล่าเริงร่ากว่าเคยเป็น 
มีความรักอยู่ใช่ไหมล่ะคะน้องสาวจ๋า

อย่ากลบเกลื่อนบิดเบือนไปไม่ดีหรอก
พูดเย้าหยอกแหย่ใครน้องได้เห็น
เขียนกลอนกานท์หวานฉ่ำทุกค่ำเย็น
เปิดประเด็นใจใครที่สีชมพู
 ว่ามาเลยไผเป็นไผ

พี่คนนี้ มีใครที่ไหนเล่า
ยังคงเหงาเคว้งคว้างห่างไกลคู่
มีเพียงเพื่อนพี่น้องคอยมองดู
รักนั้นอยู่หนใดไม่รู้เลย
 ไม่มีใครในใจนี้จ้า

โปรดชี้แจงอย่าแกล้งอำทำเฉไฉ
พี่มีใครบอกมาอย่าเมินเฉย
กลอนหวานเลี่ยนเขียนถึงใครให้เปิดเผย
คนคุ้นเคยหรือใครให้บอกมา
ใครกันหนอ....ช่างกล้า...พี่สาวใครรู้ซะมั่ง

จะให้บอกอะไรไม่รู้เรื่อง
อย่าขุ่นเคืองจนหมองน้องสาวจ๋า
กลอนหวานนั้นเป็นเพียงเสียงจินตนา
ใจเขียนหาคนในฝันเท่านั้นเอง 
เขียนกลอนจากจินตนาการจริงๆ

หากพี่นั้นมีใครน้องไม่ว่า
พร้อมปรึกษาบอกเร็วไวให้รีบเร่ง
น้องคาดเดาคิดเวียนวนจนเริ่มเซ็ง
เฝ้าคิดเพ่งเช้าเย็นเขาเป็นใคร
บอกมาดีๆ หรือจะบอกด้วยน้ำตา

ด้วยทุกคนสำคัญฉันเพื่อนพี่
เลยไม่มีคนเคียงข้างสร้างหวามไหว
บอกล้านครั้งยังไม่มีคนของใจ
วอนน้องได้หยุดเซ้าซี้พี่เริ่มอาย
 ไม่ได้ปากแข็งแต่ใจอ่อนนะจ๊ะ 

ปากแข็งจริง...เลิกคาดคั้นทำปั่นปวน
หยุดก่อกวนหัวใจไม่ก้าวก่าย
เพียงอยากรู้ว่าใครเคียงใจกาย
มีความหมายต่อพี่คนนี้จริง
เชอะ ไม่ถามก็ได้ งอนแหละ

อย่างอนนะคนดีของพี่สาว
ทุกเรื่องราวบอกไปในทุกสิ่ง
หัวใจนี้ไม่มีใครให้แอบอิง
ยังเกร่งกริ่งจะอกหักพบรักลวง
ไม่มีใครพิเศษเท่าน้องสาวจ๋าเลยจ้า


น้องเข้าใจทุกเรื่องราวพี่สาวจ๋า
ที่ผ่านมาถามไปด้วยใจห่วง
อยากเห็นพี่สมหวังกว่าทั้งปวง
เหมือนก้าวล่วงส่วนตัวกลัวพี่งอน 
คาดคั้นเพราะรักนะ เข้าใจป่าว 

ความสัมพันธ์ฉันพี่น้องประคองขวัญ
แสนสำคัญต่อใจอันใสอ่อน
ความผูกพันมีสีสันทุกขั้นตอน
ทั้งอาทรหวังมีดีมีอภัย

ตอนนี้ไม่มีใครจริงๆจ้า ถ้ามีก็ไม่บอกหรอกจ้า
อกหักอย่ามาให้ปลอบล่ะกัน เชอะๆ