อยากขอถาม....ถามท่านที่.....มีความรัก
ท่านประจักษ์....พักตร์พบ...กับสิ่งไหน
เพราะเหตุว่า...ตัวผมเอง...นั้นคิดไป
รักเช่นไร...ผมคิดได้...เพียงผูกพัน
รักเช่นใด...ใครวานบอก...ตัวผมที
นิยามที่.....มีมานาน...อ่านไม่ไหว
อ่านหนึ่งรอบ...สองสามสี่...มิเข้าใจ
รักนั้นไซร้...ไม่มีคำ...จำกัดความ
เขาว่ารัก...นั้นเป็น...เช่นการให้
ให้เช่นไร.....ใครบอกกล่าว...เล่าแถลง
รักที่ให้...ให้สิ่งใด.....ช่วยชี้แจง
โปรดแสดง...ให้ข้าเห็น...เช่นถ้อยความ
เปรียบรักอย่าง...สิ่งคู่...อยู่เคียงข้าง
มิจืดจาง...ร้างรา....พาชวนฝัน
แต่ข้าเห็น.....คู่ร้าง...ในบางวัน
ใยรักพลัน...ล่มสลาย...หายกับตา
หากเปรียบรัก...ดุจประหนึ่ง...ความพันผูก
เป็นห่วงผูก....โซ่คล้อง....ครองความรัก
ให้คนสอง....ครองใจ.....ให้ประจักษ์
อยู่ด้วยรัก...จักร้อยเรียง...เคียงคู่กัน
หากเพียงว่า...ข้ามองรัก...มิมีอยู่
เพียงคำรู้...แทนคำมอง...ด้วยความฝัน
เป็นคำหวาน...ปานเพียงคำ...นับร้อยพัน
แทนผูกพัน...คำนี้....ที่เข้าใจ
หากเพียงรอ...กูรูกล่าว....เล่าแถลง
โปรดสำแดง....ให้ข้าเห็น....เป็นความหมาย
นิยามรัก...เฉกเช่นใด...ให้ข้าคลาย
ด้วยสงสัย...ใครวานช่วย...บอกข้าที
7 มิถุนายน 2552 11:29 น. - comment id 996185
หากเอ่ยถามนิยามรักมักตอบยาก
พูดจากปากใช่จากใจให้ไขว้เขว
น้ำใจคนสุดหยั่งยากคะเน
เคยทุ่มเทรักมาห่างร้างลาไกล
อยากจะหนุนตักนอนยามอ่อนล้า
อยากหลับตาพักกายาคราอ่อนไหว
อยากมีคนมาห่วงหวงยอดดวงใจ
อยากมีใครมาห่วงใยคนไกลตา
เมื่อดิ้นรนไขว่คว้าหาความรัก
เมื่อเหนื่อยนักพักนอนก่อนเถิดหนา
ขอหลับให้สนิทยามนิทรา
ตื่นขึ้นมามองโลกสวยด้วยใจเรา
....................
( ฉางน้อย ทะเลไร้คลื่น )
ที่มา........http://thaipoem.com/forever/ipage/poem113627.html



