กวีน้อยเจ้าสำราญครับ

3 กรกฎาคม 2552 05:33 น. - comment id 1009114

พี่ยา...แก้ปวด  หาย  ครับ
ความทรงจำ ในลมหายใจ ผมว่าดีนะครับ  
ตราบใดมีลมหายใจ  ตราบนั้นก็มีความทรงจำ และความหวัง อิอิ

สนมฮุ่ย

3 กรกฎาคม 2552 05:58 น. - comment id 1009120

ที่สองค่ะ

ครูกระดาษทราย

3 กรกฎาคม 2552 06:58 น. - comment id 1009125

อรุณสวัสดิ์ ความสดชื่นเช้าวันศุกร์

เฮ้ ! จะได้หยุดติด ๆ กัน หลายวัน 

แวะมะระลึกถึงความทรงจำ

ในลมหายใจด้วยค่ะ

ฉางน้อย

3 กรกฎาคม 2552 08:27 น. - comment id 1009151

......เป็นไรมากป่าวสหายยา อิอิ .... 

ไปหาหมอป่าวสหาย หือ ...ว่างายยยยย  

งดเหล้า เข้าพรรษาแย้ววววววว.....

อินสวน

3 กรกฎาคม 2552 08:41 น. - comment id 1009156

สวัสดีครับ..
เป็นกำลังใจให้นะครับ

เพียงพลิ้ว

3 กรกฎาคม 2552 09:04 น. - comment id 1009159

ก็เท่านั้นนะคะ

เคยพูดว่าได้เท่านั้น บางคนว่าเป็นเรื่องของคนไม่พยายามทำต่างหาก

ทำให้ดีที่สุดนะคะแม้แต่เรื่องความรัก

สู้ๆค่ะพี่เต้

พิมญดา

3 กรกฎาคม 2552 10:43 น. - comment id 1009195

โคลอน

3 กรกฎาคม 2552 10:55 น. - comment id 1009208

นานๆจะได้เห็นอารมณ์นี้ของยาเนาะ....ยิ้มไว้จ้า

เฌอมาลย์

3 กรกฎาคม 2552 11:02 น. - comment id 1009217

น้องหนู พี่หนู ตัวนี้น่ารักนะ 

เก็บรอยรักรอยอาลัยในวันพบ
แม้วันนี้รักจบพบผิดหวัง
จะขอเก็บสิ่งดีไว้จีรัง
คือความหลังรักนี้มิมีเลือน

เธอจะอยู่ในนิยามของความรัก
ในลิ้นชักความทรงจำย้ำเสมือน
เสมอจิตเสมอใจมิแชเชือน
เพื่อย้ำเตือนว่าครั้งหนึ่งเคยซึ้งใจ

รักเสมอ เธอคือความทรงจำ 

ใจปลายทาง

3 กรกฎาคม 2552 12:01 น. - comment id 1009268

แอบคิดถึงใครหนอ  แอบสุขหรือแอบทุกข์เวลาคิดถึงเขา

  แวะมาทักทายค่ะ

แก้วประภัสสร

3 กรกฎาคม 2552 12:27 น. - comment id 1009279

เวลาผ่านไป
แต่ความทรงจำยังอยู่
นึกถึงเรื่องราวดีๆ ก็ทำให้มีความสุขค่ะคุงน้องยา
เพลงเพราะ กลอนงามคราบบผม

แมงกุ๊ดจี่

3 กรกฎาคม 2552 13:51 น. - comment id 1009340

สวัสดีค่ะ


ความรงจำ....ที่งดงาม
อยู่ท่ามลมหายใจ...

ก่องกิก

3 กรกฎาคม 2552 14:04 น. - comment id 1009362

เหมือนฟ้ากั้น

จะไม่เด็ด

3 กรกฎาคม 2552 18:14 น. - comment id 1009557

ลมหายใจที่แผ่วเบายังผ่าวอุ่น
ยังละมุลที่ข้างหูรู้บ้างไหม
ไม่เคยลืมแม้กระทั่งลมหายใจ
จะให้ลืมเธออย่างไร..ช่วยบอกที..อิอิ

..แวะมาแซวอะจ้า

ธันวันตรี

3 กรกฎาคม 2552 21:32 น. - comment id 1009650

เก้บไว้ในซอกไหนน้อครับ ^ ^ 

ฝนทอง

3 กรกฎาคม 2552 22:37 น. - comment id 1009706

แวะมาอ่านความทรงจำในลมหายใจ

ไร้อันดับ

4 กรกฎาคม 2552 06:17 น. - comment id 1009760

สหาย

ความทรงจำในลมหายใจ
จะจำได้ตลอดไปไหม

แล้วเป็นความทรงจำ
ที่มีความสุขหรือทุกข์ล่ะ
เราเลือกจำ แต่ความสุข
ได้ไหม แล้วปลดปล่อย
ความทุกข์ไป 

ถ้าเราบังคับความทรงจำ
ได้ก็ดีเนอะ

วิทย์ ศิริ

4 กรกฎาคม 2552 13:11 น. - comment id 1009851

ฟ้าลิขิตให้ สหายยา มาอยู่ใน thai poem  ด้วย

นรสิริ

4 กรกฎาคม 2552 14:11 น. - comment id 1009892

ชีวิตก็เป็นเช่นนี้แหละค่ะไม่เคยได้ดั่งหวัวหรอกค่ะ  สิ่งที่ไม่อยากได้จะได้สิ่งทีอยากได้
กลับเลือนหายไปเลยค่ะ

ชัยชนะ

4 กรกฎาคม 2552 19:02 น. - comment id 1009978

กาลเวลาผันผ่านวารลับล่วง

สิ่งทั้งปวงหมุนคว้างไม่คืนกลับ

เรื่องโศกเศร้าเหงาใจเคยได้รับ

เก็บแล้วพับเพื่อลาไว้อาลัย

ยาแก้ปวด

7 กรกฎาคม 2552 23:00 น. - comment id 1011275

วันนี้ว่างๆมาตอบบ้านเก่าๆหน่อย
ขอบคุณเพื่อนๆพี่ๆน้องๆนะคะ

คุงกวีน้อยเจ้าสำราญ แถมอารมณ์ดีอีกตะหาก
คุงสนมฮุ่ย  สนมที่รักของฮ่องเต้
คุงครูกระดาษทรายเจ้าของภาพสวยๆเสมอๆ
สหายฉางน้อยจอมป่วนยามวิกาล อิอิ
คุงอินสวนสุดหล่อผู้ท่องที่ยว(ไม่ชวน)
น้องกานต์จอมขี้ลืม(ฉายาใหม่ประทานให้)
น้องพิมจังคนน่ารักประจำบ้านกลอน
ป้าโคลอนจอมป่วนแข่งกะฉางน้อย
หวานใจยาหยีเฌอมาลย์
น้องอ้อมใจปลายทางหวานใจน้องพี่
พี่แบมสุดน่ารัก
น้องมะกรูดคนสวยหวานใจพี่เต้
ลุงพี่ก่องกิกสุดหล่อ
คุงจะไม่เด็ดสหายเมากลอน
คุงหมอดอยธันวันตรี
คุงฝนทองที่นับถือ
สหายไร้อันดับไม่เปลี่ยนแปลง
คุงวิทย์ ศิริสุดเท่ห์
คุงพี่เอื้อยนรศิริ
คุงชัยชนะ(หายไปนานนะคะ)

วันนี้ขอเบี้ยวตอบแบบรวบรัดเจ้าค่ะ


๏ทุกครั้งที่ร้องไห้...หลั่งรินไหลเป็นสายน้ำ
จมลึกกับความจำ...ดิ่งถลำยากลืมเลือน

๏เจ็บแทบเจียนขาดใจ..ร่างหายไปละลายเหมือน
ว้าเหว่ยามมาเยือน..ราวกับเตือนให้จดจำ

๏ถูกรักรุมทำร้าย...เจ็บปวดกายยามถลำ
รอยรักเฝ้าตอกย้ำ...เคยเจ็บช้ำซ้ำหัวใจ

๏แต่บอกหัวใจฉัน...อย่าหยุดฝันอย่าร้องไห้
อย่าทิ้งความรักไกล...คงจะได้พบสักวัน

๏ครึ่งหนึ่งของชีวิต....จะลิขิตเขียนภาพฝัน
เพียงแค่เราพบกัน...ร้อยคืนวันจะเปลี่ยนแปลง

๏จะก้าวข้ามเวลา...เดินไปหาเพื่อแสดง
ความรักไร้อื่นแฝง..ไร้คำแสร้งเล่นล้อลวง

๏ฉันยังคงรออยู่...แม้นไม่รู้กี่ร้อยห้วง
หนึ่งคนหนึ่งใจดวง..รอเจ้าล่วงล้ำเข้ามา

๏ครึ่งหนึ่งของวิญญาณ..รอผสานปรารถนา
หนึ่งรักเพียงหนึ่งครา...วาสนาฟ้าฤาดิน

๏หากรักของเธอฉัน...จะสวนกันไม่สุดสิ้น
ไม่มีวันได้ยิน......ทุกห้วงจินตนาการ

๏ทอดทิ้งรักแท้ให้...ปล่อยลับไกลไร้ความหวาน
หัวใจคงร้าวราน....ตลอดกาลนิจนิรันดร์ ๛