หากว่าเธอ..ล้มลงที่ตรงหน้า จะรวบรวมความกล้าลุกขึ้นไหม อาจเจ็บปวดสักหนสู้ทนไป ปัดฝุ่นให้ตนเองฤาเกรงกลัว หากว่าเธอ..ยอมแพ้เรื่องแค่นี้ ก็จะไม่เซ้าซี้ให้ปวดหัว และจะไม่รบกวนเรื่องส่วนตัว ไม่ต้องมัวฉุดรั้งยับยั้งความ หากว่าเธอ..จำยอมดั่งยอมรับ ซึ่งเท่ากับจำนนให้คนหยาม คือเข้าทางคนผิดจริตทราม แค่จบเรื่องลุกลามบนความมี หากว่าเธอ..ท้อถอยปล่อยเฉยเฉย เลยตามเลยไหวหวั่นหันหน้าหนี ยอมเป็นเหยื่อน้ำหมึกรู้สึกดี ย่อมสิ้นสุดวลีจะชี้ชวน หากว่าเธอ..ใคร่ครวญถี่ถ้วนแล้ว ละทิ้งแววขมขื่นคิดคืนหวน หยุดหวั่นไหวระย่อสิ่งก่อกวน เรื่องทั้งมวลแค่นั้นหาบั่นทอน หากว่าเธอ..อ่อนแอขอแปรเปลี่ยน เป็นงานเขียน..อ่อนไหวนัยอักษร แปลงเป็นแรง..ผลักดันอันร้าวรอน ใช้บางตอน..ชีวิตลิขิตวาง หากว่าเธอ..ทำได้คลับคล้ายโศก ที่โยนโยกหยุดนิ่งทุกสิ่งสาง ก่อนรู้สึกเคลื่อนคล้อยถึงปล่อยวาง เธอเปิดทางโลกธรรม..ด้วยน้ำมือ.. ..
กุ้งหนามแดง 29 ส.ค. 2552 11:42 น. - ID 128757 
1201
10
0
29 สิงหาคม 2552 11:52 น. - comment id 1033142
นั่นสิคะพี่กุ้งหญิง บางสิ่งก็..ตรึงตรองนิดเนอะ ทานกลางวันยังค่ะ
29 สิงหาคม 2552 11:52 น. - comment id 1033144
29 สิงหาคม 2552 12:18 น. - comment id 1033149
เป็นแรงใจให้ทุกๆคนค่ะ
29 สิงหาคม 2552 15:19 น. - comment id 1033204
29 สิงหาคม 2552 18:22 น. - comment id 1033261
เป็นคำกลอนที่ให้กำลังใจได้ดีมาก เลยครับ
29 สิงหาคม 2552 18:48 น. - comment id 1033268
ผมก็รู้สึกเศร้ากว่าเดิมอีก คุณบพิตร ก็ไม่ควรตีจากบ้านกลอน...ผมเชื่อว่า ไม่ผิด ส่วนพี่อนงค์นาง คือคนที่ผมรักมากๆ เป็นพี่สาวที่แสนดี อีกคน ที่ผมเคารพรัก นับถือ ตลอดมา ผมไม่ต้องการให้เรื่องแบบนี้ เกิดขึ้นเลย ทำไม บ้านกลอนตอนนี้ ต้องมีเรื่องให้วุ่นๆ กันตลอด อย่างไรก็ตาม เผื่อพี่อนงค์นาง มาอ่าน หวังว่า จะรู้ว่า ผมยังรอ วันพี่มาแต่งกลอน ที่บ้านกลอน อีกครั้งนะครับ
29 สิงหาคม 2552 19:30 น. - comment id 1033286
หน้าส่วนตัว
ขอบคุณค่ะ
กลอนเพราะ ซึ้งจริง ๆ เลย
29 สิงหาคม 2552 22:16 น. - comment id 1033403
หากว่าฉัน รักเธอ เออก็ใช่ ทำอย่างไร ดีครับ กุ้งหนามแเดง ขอเพียงน้อง มองมา อย่าหน่ายแหนง อย่ามาแกล้ง มาบอก หลอกให้รอ
30 สิงหาคม 2552 09:43 น. - comment id 1033461
น้องพิม.. ทานกาแฟมื้อเช้าของอีกวันแล้ว..อิอิ ................................................................... เจ้ากานต์...เพียงพลิ้ว :) .................................................................... น้องเฌอ ขอบคุณจ้า .................................................................... คุณแก้วประภัสสร :) คำคมน่าคิด... .................................................................... คุณคนกุลา :) ให้กำลังใจหรือซ้ำเติมก็ไม่รู้นิ...แล้วแต่การตีความอีกน่านแหละ.. .................................................................... คุณกวีน้อย บอกได้คำเดียวว่า เสียดาย.. .................................................................... คุณครูกระดาษทราย :) อยากให้รู้สึกดีขึ้นบ้างน่ะ.. .................................................................... นายก่องกิก จริงหรือเปล่า..เขินนา.. ....................................................................
30 สิงหาคม 2552 19:21 น. - comment id 1033627
สวัสดีป้า มีพบมีพลัดพราก คนเก่าเดินจากไป สักวันก็มีคนใหม่ๆเดินข้ามา ก็เป็นเช่นนี้แหละครับ รักษาสุขภาพด้วยป้า
31 สิงหาคม 2552 09:22 น. - comment id 1033759
ไงเพื่อน .. พอดีว่าเสาร์อาทิตย์ที่ผ่านมา เราไปปฏิบัติภาระกิจผจญฝนผจญแดด ไม่ได้เปิดเน็ตอ่านกลอน อ่านเรื่องราวต่าง ๆ .. แต่ก็พอจะรับรู้ถึงปัญหาของคุณบพิตร ทว่า ปัญหาของคุณอนงค์นางนี่ .. ยังไม่รู้แฮะ เพิ่งอ่านเอาเมื่อเช้านี้เหมือนกัน อ่านไล่เรียงตั้งแต่คุณอนงค์นางเขียน "ลาแล้วหนา บ้านกลอน" และคอมเมนท์ก็อ่านด้วย ที่นี่ .. มีรูปแบบการจัดการหน้าเวปที่อาจจะไม่ถูกอกถูกใจของคนทั้งหมด แต่เราเข้าใจว่า .. ผู้ที่สมัครสมาชิก ควรทำความเข้าใจก่อนที่จะตัดสินใจสมัครสมาชิก มันเป็นการถูกต้องที่สุด ที่เราจะเลือกหลักแหล่งสถานที่ ที่จะผ่อนคลายอารมณ์ของตนเอง โดยการเลือกนั้น .. เกิดขึ้นจากการวินิจฉัยของตัวเราเองโดยอิสระ เสรี และไม่ได้ถูกชักจูง เมื่ออยู่อย่างสบายใจ..ก็อยู่ เมื่ออยู่แล้วไม่สบายใจ..ก็ไป ขอแนะนำว่า อย่าอยู่แบบคับแค้นแน่นอก ประมาณว่า ที่นี่ห่วยแตก อย่างนั้นไม่ดี อย่างนี้ก็ไม่ดี ซึ่งเราเอง.. พบเห็นข้อความที่แสดงความรู้สึกเช่นนั้นอยู่บ่อยครั้ง ก็ยังนึกแปลกใจอยู่ว่า .. ผู้ที่เขียนข้อความเช่นนั้น ไฉนจึงยังแวะเวียนมาเสมอ ๆ หรือ ยังต้องมาเพื่ออวดศักดา หากในสิ่งที่อยากให้เป็น อยากให้มี .. ในเมื่อทางเวปนี้ไม่สามารถจัดการให้ได้ ทำไมไม่สร้างขึ้นมาเอง .. ตามที่ตัวเองต้องการ ทั้งในรูปแบบ การจัดการ และระบบ และเมื่อสร้างขึ้นมาเองได้แล้ว เหตุไฉนจึงยังไม่พอใจและมีความสุขในหลักแหล่งนั้น เป็นไงล่ะเพื่อน .. เริ่มต้นวันแรกของสัปดาห์ บรรยากาศที่ฟ้าอึมครึม .. น่านอน .. แต่ต้องมาทำงานตามหน้าที่ คุณกุ้งเองเมื่อประเมินเหตุการณ์ทั้งหมดแล้วเคยมีข้อสงสัยเหมือนเรามั๊ย :) ในโลกนี้ คนที่รู้ซึ้งในใจเรามีไม่กี่คนเท่านั้นเองนา ..
31 สิงหาคม 2552 09:46 น. - comment id 1033763
ลุงเร :) รักเมื่อพบแล้วพลัดพราก.... นายลองฟังเพลงนี้ดูสิ มันเศร้าๆ...ชื่อเพลงโอ้รัก ของคีรีบูน..
31 สิงหาคม 2552 10:08 น. - comment id 1033774
:) ในโลกนี้ คนที่รู้ซึ้งในใจเรามีไม่กี่คนเท่านั้นเองนา ... .ประโยคจบนี่ถือว่าจริงแท้แน่นอน... .................................................................... ส่วนเรื่องเวป...ก็เป็นเรื่องของสังคมที่มีคนอยู่รวมกันก็อาจมีข้อขัดแย้งกันบ้าง....เราเคยคิดเหมือนกัน....และถามกับตัวเองเป็นข้อ...เช่น.. 1. อยากแสดงผลงานให้เป็นที่ประจักษ์ ณ.หน้าหนึ่ง....เหอ เหอ วนๆ อย่างนี้ทำเวปเองก็ได้มันไม่ได้ยากเย็น... >>>>.แต่ใครจะเข้าไปอ่าน...ต้องสร้างสังคมขึ้นมาใหม่ไหม...ที่สำคัญจะเบื่อไหมกับนักแสดงผูกขาด....ขนาดนั้น... 2. จะห้ามความคิดคนอื่นได้ไหม...มันไม่ได้...จะห้ามโพสโดยไม่ล๊อกอินได้ไหม.....ก็ได้อยู่น่ะ >>>>แต่บ้านกลอนไทยไม่ใช่สังคมปิด..... 3. สำหรับนักเขียนทั้งหลายซึ่งมีหลายนามปากกา....จะเข้าข่ายโกหก หลอกลวงไหม...อันนี้ก็ต้องมองเจตนา..เป็นหลัก...อาจกล่าวได้ว่าเปลี่ยนนามปากกาเพื่อแยกประเภทงาน...ซึ่งก็น่าคิดเหมือนกัน.. >>>>>กลอนไทยหาคนเขียนแล้วอ่านเข้าใจยาก...และถ้าถึงระดับซาบซึ้งด้วยแล้ว...ยิ่งแสนเข็ญ...จึงไม่อยากให้ผู้ซึ่งมีใจรัก ทอดทิ้งไปเลย...งมเข็มเลยน่ะนั่น...ยิ่งถ้าเราต้องการปลูกฝังเด็กๆ ซึ่งเป็นปณิธานหลักแล้ว เราจะไม่ยอมโยนตรงนี้ทิ้งไป..ด้วยเรื่องเล็กๆ น้อยๆ.. มีอีกหลายคำถามซึ่งก็มีคำตอบอยู่ในใจ...ทุกข้อ..แต่ขออณุญาตไม่โพส...เพราะงานเยอะเหมือนกัน... เอาเป็นว่า...เป็นที่รู้กัน..ใช่ไหม....เพราะฉะนั้นอย่าได้แปลกใจไปเลย.... :)
31 สิงหาคม 2552 13:19 น. - comment id 1033889
หมากล้อม การต่อสู้ระหว่างประชาธิปไตยสังคมนิยม กับประชาธิปไตยเสรีนิยมกำลังแตกหัก เหมือนหมากล้อมต่อสู้กันมาหลายทศวรรษ ก็ยังไม่จบกระดาน ใช้ไหวพริบโกงกัน อย่างดุเดือด แทรกแซงไปทุกวงการเดือน ร้อนกันทั่วหน้าไม่ว่าหน้าไหน คนเล่นหมาก ล้อมกระดานนี้ได้ต่อมีความรู้รอบด้าน แต่เท่าที่ดูฝ่ายประชาธิปไตยสังคมนิยมกำลัง พ่ายแพ้อย่างหมดรูปในหลายประเทศ สาเหตุก็คือประชาชนในประเทศนั้นอดทน กับการขดขี่ข่มเหงใช้อำนาจไม่เป็นธรรม กับตนเองได้ การเปลี่ยนแปลงครั้งยิ่งใหญ่ จึงเกิดขึ้น ฝ่ายดำกำลังถูกฝ่ายขาวปิดล้อม จนตัวตาย
31 สิงหาคม 2552 14:02 น. - comment id 1033892
คุณวิชัย :) บางครั้งเราก็ต้องสร้างภาพลวง เพื่อสร้างความสัมฤทธิผล....ในภายหน้า..
31 สิงหาคม 2552 18:16 น. - comment id 1033979
หากว่าฉัน..ล้มลงอยู่ตรงนี้ ด้วยเพราะทุกข์..ทับทวีมิอาจไหว ทั้งเจ็บปวด..รวดร้าวหนาวทรวงใน น้ำตาไหล..มิยอมหยุด..สุดทัดทาน หากว่าฉัน..มิคิดสู้รู้ว่าแพ้ หมดทางแก้..ปัญหาน่าสงสาร จมกับใจ..ชอกช้ำย้ำวันวาน ปล่อยตามกาล..มิคิดยืน..ฝืนต่อไป หากว่าฉัน..ยอมทิ้งใจไว้กับทุกข์ ไม่ขวนขวายหาสุข..จะได้ไหม เพราะสุขแล้ว..เดี๋ยวก็กลับมาทุกข์ใจ อยู่กับทุกข์..ตลอดไปให้ถาวร หากว่าฉัน..ท้อและท้อมิขออยู่ ไม่อยากดู..ไม่อยากจำ..ใครพร่ำสอน ยอมปิดตัว..ขังตน..บนอาวรณ์ ขอเพียงนอน..มิคิดตื่น..ให้รับรู้ หากว่าฉัน..คิดครวญถ้วนถี่ครบ จะขอจบ..ชีวิต..อันหดหู่ เมื่อไร้ค่า..อย่าให้ใคร..ได้มองดู คงต้องอยู่..คนละภพ..และจบกัน หากว่าฉัน..มันแย่..อ่อนแอนัก เป็นที่พัก..พึ่งพา..หาได้นั้น ความหวังดี..แค่ไหน..ไม่สำคัญ ค่าของฉัน..มันก็จบ..พบเพื่อลา หากว่าฉัน..เป็นอย่างกลอน..ตอนบนแล้ว คงไม่แคล้ว..สิ้นลม..จมชีพฆ่า นี่เพราะใจ..ยังรู้คิด..จิตศรัทธา เปิดทางธรรม..ให้ชีวา..รู้ค่าตน
1 กันยายน 2552 11:16 น. - comment id 1034240
คุณเมจิก :)
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
