เมฆหมอกคลุมนภาให้หมองม่น ทั่วสกลไร้แสงสุรีย์สี น้ำค้างพราวยอดหญ้าเขียวขจี สกุณีหายเงียบแม้เสียงครวญ พฤษานิ่งยืนต้นไร้ลมแผ่ว เสียงเจือแจ้วไก่ป่าไม่ยินหวน สรรพสิ่งไร้เสียงให้รัญจวน เสียงร้องครวญจากฟ้าดุจอาลัย แม่โพสพยืนต้นไม่พ้นน้ำ ใจครวญคร่ำชาวนาน้ำตาใหล นั่งกอดเข่ามองเม่อเหมือนบ้าใบ้ คล้ายดวงใจสลายกลายเป็นจุล เจ้าแมงปอหวังล้อลมโชยแผ่ว เกาะเป็นแนวยอดหญ้าแนวคันหนุน หวังปีนี้ขายข้าวมาค้ำจุน ไร้การุณธรรมชาติขาดปราณี
ลุงเอง 8 ก.ย. 2552 08:37 น. - ID 128989 
1051
4
0
8 กันยายน 2552 09:49 น. - comment id 1036164
น่าสงสารชาวนานะคะ บางปีฝนแล้ง บางปีน้ำท่วม ธรรมชาติโหดร้ายจริงๆค่ะ
8 กันยายน 2552 11:12 น. - comment id 1036190
สู้เขานะชาวนา ฤดีข้าเจตน์จำนง เกษตรกรคง เป็นหลักไทยไปนิรันดร..ปล.ให้กำลังใจเกษตรกรไทยทุกคน... ช่วยกันคนละไม้ละมือเถิดครับ อนุรักษ์อาชีพและถิ่นฐานภูมิปัญญาของตน อย่าขายผืนดินให้ต่างชาติเลยครับ อนาคตจะไม่เหลืออะไรแล้ว..
8 กันยายน 2552 12:39 น. - comment id 1036206
นมัสการ ครับ
8 กันยายน 2552 15:19 น. - comment id 1036254
สงสารเกษตรกรไทยจริงๆค่ะ ธรรมชาติทุกวันนี้ขาดความพอดี ไม่แล้งก็น้ำท่วม คนที่น่าสงสารที่สุดก็คือเกษตรกร ต้นเหตุที่ทำให้ธรรมชาติเป็นแบบนี้ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ก็มนุษย์เรานั่นแหละ เฮ้อ........ ด้วยจิตคารวะ
8 กันยายน 2552 16:40 น. - comment id 1036280
บางครั้งก็ยากเกินที่จะเอื้อนเอ่ยออกมาได้จริงๆ ค่ะ กับความรู้สึกแบบนี้
8 กันยายน 2552 17:59 น. - comment id 1036321
สวัสดีอนงค์นาง
8 กันยายน 2552 18:01 น. - comment id 1036322
8 กันยายน 2552 18:02 น. - comment id 1036324
8 กันยายน 2552 18:04 น. - comment id 1036325
8 กันยายน 2552 18:05 น. - comment id 1036326
9 กันยายน 2552 16:38 น. - comment id 1036808
ฟ้าหลัวกับคลับคล้าย.....หม่นหมอง ฟ้าแจ่มกลับแทนทอง.....เพริดพริ้ง ฟ้าร้องกลับเฉกกลอง.....ดังลั่น ใจนา ฟ้าผ่าใช่โกรธกลิ้ง...เกลือกเกล้าใจคน แวะมาอ่านงานลุงเเทนครับ
9 กันยายน 2552 19:35 น. - comment id 1036867
หน้าส่วนตัว
กลอนอกหัก รักหวานซึ้ง
กลอนอวยพร
กลอนให้กำลังใจ
กลอนให้ข้อคิด
